قطعا ۲بازی دوستانه پیش‌فصل مجال خوبی برای ارزیابی کیفیت بازیکنان نیست اما محمد نادری در همین ۲ مسابقه برابر سایپا و نیروی زمینی به وضوح نشان داد که چرا تداوم حضور قرضی او در پرسپولیس تا این اندازه مهم و کلیدی بوده است. از قرار معلوم گابریل کالدرون به فوتبال تهاجمی علاقه دارد و در این بین مدافعان کناری رونده می‌توانند نقش مهمی در تیم این مربی ایفا کنند. در سمت راست مهدی شیری مهره‌ای نیست که چندان بشود روی حرکات هجومی‌اش اتکا کرد اما در سمت چپ محمد نادری همان چیزی است که کالدرون می‌خواهد. او در همین ۲ بازی هم بسیار آماده نشان داد و بیش از ۱۰نفوذ موفق داشت.
نمایش‌های نادری در سمت چپ، یادآور حرکات ۲فصل پیش صادق محرمی است. هر دو بازیکن میل به هجوم دارند و بی‌پروا این کار را انجام می‌دهند. مهارت هر دو نفر هم از پیش رو برداشتن بازیکن مستقیم، به‌ویژه با استفاده از دریبل‌های دوطرفه است. محرمی طی یک فصل حضور در پرسپولیس، پیشرفتی روزافزون داشت اما پس از آن در دیناموزاگرب نیمکت‌نشین شد و الان مشخص نیست در چه سطحی به سر می‌برد.
نادری اما توانست کورتریک بلژیک را برای ادامه حضورش در پرسپولیس راضی کند و این مجال خوبی است تا او با رفع نقایص خود به پیشرفت ادامه بدهد و یک دفاع چپ کامل شود. نادری به‌طور جسته و گریخته در جمع‌های دوستانه گفته بیشتر تمایل دارد در پست دفاع میانی به میدان برود اما با توجه به ترافیک شدید این منطقه، نادری باید موقعیتش در دفاع چپ را دودستی بچسبد؛ جایی که او استعداد زیادی برای درخشش دارد.
در نهایت اما تنها ضعف نادری در همین ۲بازی هم به چشم آمد. او خیلی عالی به تو می‌زند، اما معمولا تصمیم آخرش را خوب نمی‌گیرد. نادری ارسال‌کننده ماهری نیست و حتما باید تمرینات فردی بیشتری در این زمینه انجام بدهد. حتی پاس‌های کات‌بک و رو به بیرون این بازیکن هم چندان چنگی به دل نمی‌زند. محرمی اگر دوست دارد آینده خوبی حتی در سطح تیم ملی داشته باشد باید این ایرادها را برطرف کند.