به گزارش بیبیسی سال پیش هیات بیندولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) گزارش کرد که برای محدود کردن افزایش دمای جهانی به زیر ۱.۵ درجه سلسیوس در این قرن میزان خروجی دیاکسید کربن در جو باید تا سال ۲۰۲۰ تا ۴۵ درصد کاهش یابد.
اما امروز ناظران به این نتیجه رسیدهاند که اقدامات قاطع سیاسی برای کاهش میزان دیاکسید کربن وارد شده به جو باید پیش از پایان سال آینده انجام گیرد.
این نظر که سال ۲۰۲۰ ضربالاجلی قطعی برای نجات کره زمین است، برای نخستین بار بوسیله یکی از اقلیمشناسان برجسته جهان در سال ۲۰۱۷ اعلام شد.
هانس جواخیم شلینهومر، بنیانگذار و رئیس بازنشسته انستیتوی اقلیمی پوتسدام در آلمان در آن هنگام گفت: «ریاضیات اقلیمی نتیجه رکوراست و روشنی دارد: در حالیکه زخم ناشی از داغ شدن جهان را نمیتوان در یکی دو سال آینده علاج کرد، اما اگر تا سال ۲۰۲۰ آن را نادیده بگیریم به زخمی مرگبار بدل خواهد شد.»
این نظر که آخرین بخت برای مهار بحران اقلیمی تا پایان سال آینده است، اکنون بیش از هر زمان دیگری روشنتر شده است.
شاهزاده چارلز، ولیعهد بریتانیا اخیر در اجلاس وزیران خارجه مشترکالمنافع گفت:«من کاملا این نظر را قبول دارم که ۱۸ ماه آینده تعیینکننده توانایی ما برای حفظ تغییرات اقلیمی در حدود قابلبقا برای انسانها و رساندن دوباره طبیعت به حد تعادل ضروری برای بقای ما است.»
-
پیامدهای گرمایش جهانی چه خواهد بود؟
- چرا ۱۸ ماه آینده اینقدر مهم است؟
از هنگامی که توافق جهانی اقلیمی در دسامبر ۲۰۱۵ در پاریس به دست آمد، مذاکرهکنندگان درگیر بحثی بیهوده درباره مقررات این پیمان بودهاند.
اما بر اساس شرایط این تواق، کشورها همچنین قول دادهاند که تا پایان سال آینده طرحهای کاهش کربنشان را ارتقا دهند.
یکی از عناوین خبری در سال گذشته که کمتر مورد توجه قرار گرفت، گزارش IPCC در این باره بود که برای اینکه افزایش دمای زمین به زیر ۱.۵ درجه سلسیوس محدود شود، میزان خروجی دیاکسید کربن به جو کره زمین باید تا سال ۲۰۲۰ به حداکثر خود برسد و پس از آن کاهش یابد.
با توجه به این که کشورها طرحهایشان بر اساس زمانبندیهای ۵ و ۱۰ ساله تدوین میکنند، اگر هدف کاهش ۴۵ درصد کربن تا سال ۲۰۳۰ باشد، لازم است طرحها در این مورد تا پایان سال ۲۰۲۰ اعلام شود.
- چه اقداماتی باید انجام داد؟
نخستین قدم عمده در این مسر اجلاس ویژه اقلیمی است که آنتونیور گوئرش، دبیر کل سازمان ملل فراخوان آن را داده است و در ۲۳ سپتامبر امسال در نیویورک برگزار خواهد شد.
گوئرش تصریح کرده است که فقط میخواهد کشورهایی به نیویورک بیایند که پیشنهادهای قابلتوجهی برای بهبود طرحهای ملی کاهش کربنشان داشته باشند.
این اجلاس با اجلاس COP25 )(کنفرانس تغییرات اقلیمی ۲۵) در سانتیاگوی شیلی دنبال خواهد شد که احتمالا مهمترین دستاورد آن حفظ روند روبه جلو در زمینه با مبارزه با بحران اقلیمی است.
اما احتمالا لحظه مهم برگزاری COP26 بریتانیا خواهد بود که در پایان سال ۲۰۲۰ برگزار خواهد شد و ضرورت دارد کشورها جدی بودن خودشان درباره تعهداتش در آن نشان دهند.
پروفسور مایکل جیکوبز از دانشگاه شفیلد و مشاور سابق محیطزستی گوردون براون نخستوزیر بریتانیا میگوید: «اگر ما نتوانیم از این لحظه برای تسریع روند رسیدن به اهداف تعیینشده استفاده کنیم، دیگر بختی برای محدود کردن افزایش دمای کره زمین به ۱.۵ تا ۲ درجه سلسیوس باقی نمیماند.»
به گفته جیکوبز در حال حاضر نه شناخت و نه تعهد کافی در میان کشورهای پیشگام درباره این هدف وجود ندارد و به همین علت است که دبیر کل سازمان ملل اجلاس ماه سپتامبر (شهریور) را برگزار میکند.