به گزارش ایرنا، دکتر رضا زارع روز یکشنبه در بازدید از پناهگاه کوه سبلان در استان اردبیل افزود: بزرگترین خطر نه از طرف بیگانگان بلکه از سوی عاشقان کوهستان بهویژه کوهنوردان بروز میکند.
او گفت: تخریب گسترده کوههای کشور و آلوده کردن محیط زیست آنها به ویژه دماوند، علم کوه و سبلان ما را به نسلهای آینده بدهکار خواهد کرد.
او تشریح کرد: وظیفه حفظ محیط کوهستان تنها بر عهده عوامل پناهگاه، هیات و فدراسیون کوهنوردی نیست، این یک هشدار است و باید آن را جدی گرفت.
زارع با تقدیر از فعالیتهای هیات کوهنوردی مشگینشهر افزود: به سهم خود بابت ساماندهی پناهگاه شمال شرقی سبلان از هیات شهرستان مشگینشهر و عوامل خدمتگزار پناهگاه قدردانی میکنم و خرسندم که کوهنوردان و دلسوزان سبلان متولی منطقه هستند.
کوه ۴۸۱۱ متری سبلان که در غرب شهر اردبیل واقع شده، در دامن خود موجب تشکیل شهرهایی مثل اردبیل، نیر، سرعین، سراب و مشگینشهر شده است.
رهاسازی زباله در سبلان و آلوده کردن محیط توسط گردشگران و کوهنوردان یکی از معضلات این پدیده طبیعی ارزشمند است. میزان و حجم زبالهها در این کوهستان که معمولا توسط کوهنوردان متعهد پاکسازی میشود به چندین تن نیز میرسد.
دامنههای سبلان که سومین کوه مرتفع ایران بعد از دماوند و علم کوه محسوب میشود، در طول قرنها همواره محل زیست جامعه شهری، روستایی بهویژه عشایر منطقه بوده است.
همچنین دامنههای شمالی، شرقی و جنوبی کوه سبلان که در زمانهای دور آتشفشانی بوده، دارای بیش از صد چشمه آبگرم است و همین جاذبه در کنار برف نشسته بر یالها، همواره جاذبهای برای ورزشهای زمستانی و کوهنوردی در کوه سبلان بشمار میرود.
سبلان به خاطر آبگرمهای طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است.
همچنین برخی کوه سبلان را محل ظهور و زیست زرتشت میدانند و از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد شود.
برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین میزنند و وسعت تقریبی آن نزدیک به ۶ هزار کیلومتر مربع است.
کوهستان سبلان سه قله معروف دارد که قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و ۲ قله دیگر آن به هرم و کسری معروف هستند.
امتداد کوه سبلان شرقی ـ غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آن را به رشته کوه ارسباران متصل میکند.
در بالاترین نقطه کوه سبلان دریاچهای در حد یک هکتار در نوک قله و در محل فوران گدازه شکل گرفته که تنها سه ماه از فصل تابستان آب آن ذوب شده و در مابقی ایام سال یخ میبندد.