اگر قانونی وجود داشت که روز نوجوان مخصوصِ مخصوص نوجوان‌ها باشد، یعنی هرکاری می‌خواهند، بدون محدودیت انجام دهند...
آن روز تمام شهر پر می‌شود از کیک شکلاتی با روکش توت‌فرنگی و آب‌نبات‌های رنگارنگ! بچه‌ها دوربین به‌دست در خیابان راه می‌روند و از هرچه می‌خواهند عکس می‌گیرند! تمام روز بازی‌های کامپیوتری در جریان است. آن روز شهر پر می‌شود از صدای جیغ‌هایی با هیجان! اصلاً نوجوان را باید با هیجان، جیغ، رؤیا و آرزو شناخت!
تصویرگری و متن:
هستی هاشمی، ۱۶ساله از ایلام