در آستانه روز ترویه که حاجیان کوی دوست احرام میبندند و از مکه به سرزمین عرفات و مشعر و منا حرکت میکنند قرار داریم، در آستانه روز پر برکت عرفه قرار داریم که روز معروف دعا و نیایش سالار شهیدان حسین بن علی بن ابیطالب(علیهما السلام) و سالروز شهادت اولین نایب خاص آن حضرت وجود مبارک مسلم بن عقیل(سلام الله علیه) است و در آستانه مهمترین عید از اعیاد اسلامی مان عید قربان هستیم، انشاءالله عامل تقرب همه به خدای سبحان در کنار این روزهای پر برکت را داریم که امیدواریم ذات اقدس الهی همه را مشمول ادعیه زاکیه ولی عصر (اروحنا فداه) قرار بدهد و ما اگر به یک گوشه از گوشههای مناسبتهای یاد شده عمل بکنیم بقیه مسائل برایمان حل است.
در عرفه یک مراسم رسمی است به نام دعای عرفه. این دعا باید بیرون دروازه مکه و حرم باشد و کسانی که مهمانان خدای سبحاناند مهمان حرماند مهمان کعبهاند لذا از قبل باید بروند بیرون ناله و لابه و ضجه کنند تا تطهیر بشوند و اجازه ورود بگیرند؛ الآن کسی که میخواهد به مشهدی از مشاهد مشرفه بار بیابد اول اذن دخول دارد و ما نیز اگر بخواهیم متقرب بشویم الی الله باید این دعا را داشته باشیم این دعا به منزله اذن دخول حرم توحید است، بنابراین کسی که وارد سرزمین احرام شد عمره بست و عمرهاش تمام شد اگر بخواهد حاجی راستین و واقعی بشود باید از حرم برود بیرون. در جریان عرفات خارج از منطقه حرم است از حرم بیرون است وقتی آنجا ماند و ناله کرد و لابه کرد و آن دعای معروف را خواند آنگاه واجد شرط ورود به حرم میشود، بعد از آن ناله و لابه وارد مشعرالحرام میشود که آنجا منطقه حرم است کم کم نزدیک میشود و وارد منا میشود آنجا تمام زیباییهای ظاهری خود را به پای دوست فنا میکند؛ سر را میتراشد و با قربانی کردن و رمی جمرات کردن میتواند از جامه احرام به در آید آنگاه به او اجازه میدهند که وارد خانه خدا بشود.
دعاهای خاص حج آکنده از برکات زمانی و مکانی و غیر آن است. بهترین نیایشی که جنبه سیاسیعبادی حج و زیارت را به خوبی تبیین میکند، دعای عرفه عارفِ معروفِ در بین اهل معرفت و سیدِ شاهدانِ کوی شهود و شهادت، سالار جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و سرور پاکان و آزادگان، در ساحتِ فضیلت حضرت حسینبنعلی(سلاماللهعلیهما) است؛ زیرا حضرتش در این دعا هم دستور کفرستیزی و راه طاغوتزدایی و رسم سلحشوری و سنّت سرکوبی جنایتکاران را ارائه میکند و هم ستایش حکومت اسلامی و تقدیر دولت مکتبی و ظهور ولایت الهی را نشان میدهد و هم تجلی هستی ذات اقدس خداوند و ظهور گسترده و همهجانبه آن ذات مقدس و خفای هر چه غیر اوست در پرتو نور او و پیبردن به او از خود او و به غیر او بهاندادن و غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را تفهیم میکند.
لذا این ایام را گرامی بداریم، اگر ضعفی در مزاج شما پیدا نمیشود روز عرفه را روزه بگیرید و اگر با روزه گرفتن به دعاهای روز عرفه موفق نمیشوید روزه نگیرید، ولی این ایام ما هرچه از ذات اقدس الهی بخواهیم به ما عطا می کند.