چنین اتفاقی حتما ریشه و عقبه دارد. اینطور نیست که یک مربی خارجی که یک ماه است تیمش را تمرین می‌دهد، ناگهان زیر میز بزند و قبل از آغاز لیگ آشکارا تهدید به استعفا کند. حادثه‌ای که رخ داد، به وضوح نشان می‌دهد رابطه مربی ایتالیایی با کادر مدیریتی باشگاه چندان هم مناسب و استاندارد نیست. بعید است آنچه کاسه صبر آقای سرمربی را لبریز کرده، فقط مربوط به تأخیر و ناهماهنگی در حضور یک بازیکن خارجی بوده باشد.
هرچه هست اما، حرکت غیرمنتظره استراماچونی عمیقا باعث نگرانی است. در این مدت که او در خاموشی مطلق استقلال را آماده حضور در لیگ نوزدهم می‌کرد، بسیاری از منتقدان از سکوت استقلال و سرمربی‌اش به‌عنوان یک نقطه قوت بزرگ یاد می‌کردند و عقیده داشتند همین که استراماچونی هیاهوی شفر را ندارد، خودش باعث امیدواری است. مربی ایتالیایی در این مدت حتی یک کلمه هم با هیچ رسانه‌ای صحبت نکرده بود،
اما طغیان ناگهانی او همه تصورات را به‌هم‌ریخت. فارغ از اینکه امروز و فردا چه اتفاقی رخ می‌دهد و استراماچونی می‌رود یا می‌ماند، حرکت ایذایی او شلیک به نقطه امن استقلال بود. حالا همه می‌فهمند که مصاحبه‌نکردن استرا، لزوما اتفاق مثبت و معناداری نیست و هر لحظه از سکوت او می‌تواند به‌منزله آرامش قبل از طوفان باشد. به‌طور خلاصه می‌توان گفت کاری که استراماچونی انجام داد، اعتماد بخشی از هواداران و کارشناسان به او را سلب کرد.
- «ایرانی» بازی آقای مربی
البته که مراد از این تیتر، خودتحقیری یا خودتخریبی نیست. منظورمان فقط این است که سبک کار استراماچونی در راه‌انداختن این جنجال ناگهانی، شباهت زیادی به نوع رفتار اهالی فوتبال ایران داشت. اینکه او از ایران به دوست خبرنگارش در ایتالیا خط بدهد که خبر فوری بزند و در آن اسم علی خطیر را هم بیاورد، از آن آرسن‌لوپن‌بازی‌هایی است که نشان می‌دهد کار استقلال در تعامل با این مربی اصلا ساده نیست. در واقع برخلاف ظاهر موجه استرا، او نشان داد جنجال‌کردن و امتیازگرفتن را خوب بلد است. پس مدیران باشگاه باید ششدانگ حواس‌شان را جمع کنند تا گزک دست میهمان ایتالیایی ندهند.