چنین روزها و لحظههایی فکر و خیال افراد زیادی را به خود مشغول میکنند و باعث میشوند بسیاری از آدمیان طور دیگری بیندیشند، خیالپردازی کنند و زندگی خود را بهگونهای دیگر رقم بزنند.
برخی از این روزها و لحظههای ویژه، دل و جان آدمیان را هیچگاه رها نمیکنند. گویی هرکاری بکنی نمیشود به این روزها و لحظهها فکر نکرد. گویی نمیتوان به این نکته فکر نکرد که اگر این روزها و لحظهها، جور دیگری شکل میگرفتند، تاریخ زندگی ما ممکن بود چه مسیر متفاوتی را در پیش بگیرد؟
روز غدیر و لحظهای که پیامبر خداص دست امیرمؤمنان علی(ع) را بالا برد و آن جملههای معروف را بر زبان آورد، از آن روزها و از آن لحظههاست؛ آن لحظههای همیشه زنده، آن روزهای ماندگار.
بهخاطر همین است که قرنها از آن روز گذشته، اما این روز همچنان در میان ما زنده است و حضور دارد و گویی صدای پیامبر(ص) را هنوز میشنویم که ولایت علی(ع) را همسنگ ولایت خود میخواند...