تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۲:۳۱

جواد قاسمی: در میان روزها و لحظه‌های بی‌شمارِ تاریخ جهان، بعضی از روزها و لحظه‌ها انگار بیش‌تر از یک روز و یک لحظه‌اند؛ انگار نامشان را بر روی صخره‌های ماندگار تاریخ حک می‌کنند تا برای همیشه در یادها بمانند و قرن‌ها خود را به رخ بشر بکشند.

چنین روزها و لحظه‌هایی فکر و خیال افراد زیادی را به خود مشغول می‌کنند و باعث می‌شوند بسیاری از آدمیان طور دیگری بیندیشند، خیال‌پردازی کنند و زندگی خود را به‌گونه‌ای دیگر رقم بزنند.

برخی از این روزها و لحظه‌های ویژه، دل و جان آدمیان را  هیچ‌گاه رها نمی‌کنند. گویی‌ هرکاری بکنی نمی‌شود به این روزها و لحظه‌ها فکر نکرد. گویی نمی‌توان به این نکته فکر نکرد که اگر این روزها و لحظه‌ها، جور دیگری شکل می‌گرفتند، تاریخ زندگی ما ممکن بود چه مسیر متفاوتی را در پیش بگیرد؟

روز غدیر و لحظه‌ای که پیامبر خداص دست امیرمؤمنان علی‌(ع) را بالا برد و آن جمله‌های معروف را بر زبان آورد، از آن روزها و از آن لحظه‌هاست؛ آن لحظه‌های همیشه زنده، آن روزهای ماندگار.

به‌خاطر همین است که قرن‌ها از آن روز گذشته، اما این روز هم‌چنان در میان ما زنده است و حضور دارد و گویی صدای پیامبر(ص) را هنوز می‌شنویم که ولایت علی‌(ع) را هم‌سنگ ولایت خود می‌خواند...

برچسب‌ها