به گزارش ایسنا، نوزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی با برگزاری مراسمی مردمی در خیابان بهشت و در محله قدیمی سنگلج به کار خود پایان داد.
این مراسم ابتدا در خیابان بهشت با اجرای یک‌سری آیین‌های نمایشی از شهرهای مختلف کشور، آیین های زورخانه‌ای و پذیرایی به سبک و سیاق قدیم در محله‌های تهران شروع شد و بعد، پس از اذانی که توسط یکی از هنرمندان نمایش‌های آیینی در خیابان گفته شد، به صورت رسمی در تالار سنگلج با حضور تعدادی از هنرمندان و مدیران هنری و شهری و اجرای افشین هاشمی ادامه پیدا کرد.
در این بخش علاوه بر اجرای چند بخش نمایشی سنتی از جمله سیاه‌بازی، از نویسندگان و ناشران برتر تقدیر شد.
شهناز روستایی برای نگارش کتاب «مبانی اصول نمایشنامه‌نویسی»، مهدی دریایی برای کتاب «همای رحمت»، هوشنگ جاوید برای نگارش کتاب «سیری بر تاریخ داستان‌پردازی و موسیقایی در ایران»، محمدحسین ناصربخت برای نگارش «کنکاشی در احوال مجالس مضحکه»، بنگاه ترجمه و نشر چاپ پارسه و نیز سعید ابریشمی‌راد، شهردار کاشان که مراسم افتتاحیه با همراهی این مجموعه در شهر کاشان برگزار شده بود، افرادی بودند که مورد تقدیر قرار گرفتند.
همچنین در بخشی دیگر از این مراسم از غلامعلی ایوبی، محمدرضا (نادر) شهسواری‌فرد، ابوالفضل کبابیان و پرویز سنگ‌سهیل به عنوان چهار چهره قدیمی نمایش‌های آیینی و سنتی تجلیل شد.
در آیین اختتامیه جشنواره نمایش های آیینی و سنتی کلیپی از بخش قهوه‌خانه‌ای این رویداد با نشان دادن علاقه‌مندی چند کودک در محله امامزاده یحیی پخش شد که از اجرای این نمایش‌ها در محله‌شان خوشحال بودند و بعد داود داداشی، هنرمند سیاه‌باز از شهردار تهران درخواست کرد مکانی ثابت را برای اجرای نمایش‌های ایرانی و سیاه‌بازی در نظر بگیرند.
سپس علی نصیریان با حضور روی سن بیان کرد: تالار سنگلج، نماد نمایش‌های ایرانی است و از اول تمام گروه‌های نمایشی در اداره تئاتر تصمیم گرفتند که در این سالن تنها نمایش ایرانی اجرا کنند چون تئاتر یک ملت، اجراهایش نیست بلکه ادبیات دراماتیکش است.
وی تأکید کرد: توجهی که در آن دوران جوانی به نمایش‌های ایرانی کردیم، از این جهت بود که این آثار با خلق و خوی ایرانی انس و الفت داشت؛ مثلا موسیقی و آواز خواندن در نمایش خیلی مطلوب تماشاگر ایرانی است و این موضوع بر خلاف تئاترهای غربی است. البته این موضوع سوای اپرا و نمایش‌های موزیکال است. با این حال، عنایت و توجه به نمایش‌های ایرانی منجر به برگزاری جشنواره‌های گوناگون شد و این جشنواره‌ها خیلی به ما کمک می‌کنند و من الآن که به گذشته این نمایش‌ها فکر می‌کنم، می‌بینم که خیلی پیشرفت کرده‌اند.
نصیریان به شعار جشنواره اشاره کرد و گفت: نمایش ایرانی فرصتی برای تئاتر معاصر ایران است و باید فکر کنیم که چطور می‌شود شکل‌ها و ساختارها و صورت ظاهری آثار هنری را در حرف و صحبت و نمایش امروز استفاده کنیم. این اتفاق باید با خلاقیت و جوشش‌های فردی آمیخته شود و نمایش‌های سنتی را به روز کرد. شعار جشنواره نیز خیلی هوشمندانه انتخاب شده است.
این بازیگر ادامه داد: منتها درخواستی دارم زیرا بسیاری از اساتید نمایش‌های ایرانی به علت بیماری از بین رفته‌اند و آقای فتحعلی‌بیگی بود که نمایش ایرانی را پس از انقلاب حفظ کرد. درخواست من این است که شهردار تهران حالا که به فضای سبز خیلی توجه کرده و ساختارهای فرهنگی مانند فرهنگسراها را هم ایجاد شده و نشان می‌دهند که تنها به فیزیک شهر اهمیت نمی‌دهند و به زندگی انسانی‌تر هم توجه دارند، مکان هایی را در تابستان و زمستان ایجاد کنند تا نمایش‌های ایرانی به صورت مستمر در آنجا اجرا شوند.
نصیریان با اشاره به کافه شهرداری که پیشتر در محل تئاتر شهر بود و نمایش‌های مختلف ایرانی مانند خیمه‌شب‌بازی در آن اجرا می‌شد، افزود: ما الآن هم می‌توانیم جایی را درست کنیم که مردم در آنجا غذا بخورند و نمایش‌های ایرانی را هم به صورت مستر تماشا کنند. در گذشته چنین مکان‌هایی داشتیم و فکر می‌کنم نمایش‌های ایرانی با برگزاری دو سال یک‌بار جشنواره راه به جایی نخواهند برد؛ مخصوصاً این که این روزها نمایش‌هایی داریم که فقط مخصوص خنده‌های بی‌مورد هستند و لازم است در زمینه نمایش‌های کمدی کار فرهنگی کنیم.
همچنین سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در سخنانی عنوان کرد: تئاتر، هنر گفت‌وگو است و تئاترهای آیینی هم هنر گفت‌وگو با مردم هستند. ایران تمدن دیرینی دارد و فرصت خوبی را به واسطه نمایش‌های مختلف برای پیشرفت ایجاد کرده است. نمایش‌های آیینی از لحاظ غنا، سبک و شیوه، بسیار پربار هستند.
وی گفت: از تمام بزرگان هنرهای نمایشی در طول تاریخ تشکر می‌کنم که بار نمایش‌های ایرانی را بر دوش کشیدند. ما فرصت‌های خوبی داریم که می‌توانیم به واسطه آن به آینده ایران امیدوار باشیم. نمایش‌های آیینی ریشه در سنت این کهن‌بوم دارند و می‌توانند مردم ایران را با سنت های گذشته آشنا سازند.