به‌طور میانگین می‌توان گفت سالانه بالغ بر ۲۰۰هزار نفر از افراد جامعه بر اثر تصادفات دچار لطمات روحی می‌شوند؛ پدر و مادری که فرزند خود را از دست داده یا فرزندی که والدین خود و زنی که شوهرش را از دست داده و در برخی موارد هم اعضای یک خانواده همگی قربانی یک حادثه می‌شوند. اما متأسفانه هنوز جامعه از این خطر بزرگ به سطح هشیاری و بیداری قابل‌قبولی نرسیده است.
اسماعیل نجار در بیست و چهارمین کنفرانس بین‌المللی جامعه ایمن در تبریز، اظهار کرد: براساس آمار ملی سالانه در سوانح ترافیکی با مصدومیت ۲۵۰ هزار نفر روبه‌رو هستیم که اگر تنها ۱۰درصد از این افراد با معلولیت روبه‌رو شوند، در این صورت سالانه ۲۵هزار نفر به معلولان کشور اضافه می‌شوند. وی خسارت‌های مالی، خروج ارز و هزینه امکانات را از دیگر مسائل مرتبط با مشکلات سوانح رانندگی دانست و گفت: به‌منظور کاهش سوانح رانندگی دستگاه‌های مسئول و اجرایی ازجمله پلیس راهور، اورژانس، هلال احمر، راهداری و وزارت راه و شهرسازی در مدیریت تصادفات دخیل هستند.
وی با اشاره به محدودیت خاص آتش‌نشانی‌ها برای حضور در صحنه تصادفات جادهای گفت: آتش‌نشانی‌ها در کشور در محدوده شهری مسئولیت و ماموریت دارند و اگر قرار است در جاده‌های مواصلاتی انجام ماموریت داشته باشند نیاز به مجوز شهرداری و شورا داریم که این موضوع زمان حضور در صحنه را افزایش می‌دهد.
علاوه براین روز گذشته نماینده سازمان بهداشت جهانی در ایران نیز با ابراز تأسف از روند افزایشی و هشداردهنده آسیب‌ها و مرگ ومیر ناشی از تصادفات رانندگی در ایران، گفت: تلفات جادهای در این کشور از سال ۲۰۱۷ روند افزایشی دارد. کریستف هملمن بر حمایت کامل سازمان جهانی بهداشت برای تلاش‌های پیشرو در راستای کاهش تلفات جادهای در ایران تأکید و اضافه کرد: به‌دلیل روند افزایشی و نگران‌کننده مرگ‌ومیر ناشی از تصادفات در ایران، همه افراد جامعه به نوعی در معرض تصادفات جادهای قرار گرفته‌اند.
وی اظهار داشت: آسیب‌های ناشی از تصادفات جادهای یکی از ۵ علت مهم مرگ‌ومیر در ایران به شمار می‌رود اما با همکاری همدیگر و نهادهای مختلف می‌توان مدل موفقی برای ایمنی راه را به منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت ارائه کرد.