انتشار عکسی شبیه به یک سکوی پرتاب که ظاهرا می‌بایست پرتابگر یک ماهواره باشد به همراه دودی به هوا برخاسته آغاز ماجرا بود. چون پیش از این اخباری مبنی بر احتمال پرتاب ماهواره ناهید۱نیز منتشر شده بود، گمانه‌ها به سوی پرتاب ناموفق ماهواره مخابراتی ناهید ۱رفت. خبری که با عکس سلفی آذری‌جهرمی و ناهید تکذیب شد. خوش و بش وزیر ارتباطات و ناهید ۱نشان داد که ناهید حالش خوب بوده و مشکلی هم برایش پیش نیامده است.
اما جدا از مباحث مربوط به جنجالی که این خبر به همراه داشت، موضوع بازی ترامپ با افکار عمومی مقوله‌ای دیگر است. درست در روزهایی که مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه از گفت‌وگوی مستقیم ایران و آمریکا سخن گفته و باز هم احتمال بازگشت و استقرار شرایط به برجام در گمانه‌زنی‌ها مطرح شده، تندروهای دوسو پا در میدان گذشته‌اند. از یک سو در داخل عده‌ای باب حمله به دولت را برای مذاکره انجام نشده بازکرده‌اند و از سوی دیگر رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا که خود با خروج از برجام بر تنش‌ها دامن زده است و بر شدت آن در منطقه افزوده، دوباره دست به‌کار شده و با انتشار عکسی حساسیت‌برانگیز به‌صورت تلویحی سعی در تلقین این نکته دارد که ایران دست‌بردار نیست.
اگرچه بحث موشکی ایران و به‌ویژه ماهواره در موضوع برجام جایی نداشته است اما با توجه به حساسیت برخی از کشورهای منطقه و اهدافی که آمریکا برای بهره بردن از آنان دنبال می‌کند، طرح چنین سوژه‌هایی برای ترامپ دور از منفعت نیست؛ چراکه تنها در راستای ایجاد ایران‌هراسی دروغین است که حضور در منطقه توجیه پیدا می‌کند و چرخ اسلحه‌خانه‌ها می‌چرخد.
اما آیا واقعا ترامپ به‌دنبال مذاکره نیست؟ چرا هست! اما طبیعتا به‌دنبال امتیازگیری بیشتر هم هست. ترامپ اگر می‌خواهد در یمن به صلح دست یابد، جنگی طولانی که الان برخی از متحدین منطقه‌ای‌اش ازجمله امارات متحده عربی نیز از این جنگ خسته‌اند و با سعودی‌ها دچار اختلاف شده‌اند را پایان دهد و اگر می‌خواهد معامله قرن را به امضا برساند و در رفت‌وآمد کشتی‌های نفتی خللی نباشد و آب خوشی از گلویش در منطقه خاورمیانه پایین برود، چاره‌ای جز مذاکره با تهران ندارد؛
مذاکره‌ای که پیشاپیش برای آن به یارگیری جدی نیاز دارد؛ چراکه اروپاییان در موضوع بحث تامین امنیت تنگه‌هرمز حاضر به قرار گرفتن در کنار واشنگتن نشدند؛ پدیده‌ای که تقریبا غیرمنتظره بود. از این‌رو طرح مباحثی چون ناهید و انفجار و افشای مسائلی که صدای سازمان‌های امنیتی آمریکا را درآورده بی‌هدف نیست. ناهید و انفجار آن بهانه‌ای است برای صف‌کشی‌های تازه و هراساندن اروپاییان در شرایط مذاکره احتمالی آینده.