قصه هم از آن جایی شروع شد که روزنامه گازتا، در گزارشی البته احساسی، داوریها را علیه یوونتوس خواند. «اینتر به طور متناوب از توجه داورها بهره میبرد. این بحثها از ابتدای فصل بود. اما در بازی پارما و امپولی به اوجش رسیده. تنها تیمهایی که قربانی این ناداوریها شدهاند، میلان و یووه بودهاند.»
این روزنامه تا جایی پیش رفت که در جدولی هم یووه را در صدر گذاشت تا امتیازات از دست رفته برای این تیم را بیشتر از گذشته نشان دهد. این اتفاقات تا آن جایی پیش رفت که کمیته داوران ایتالیا، این هفته اولین قربانی را معرفی کرد. پائولو دوندارینی داور شنبهشب رجینا – یوونتوس، اولین کسی بود که در جریان داوریهای ایتالیا به 2 ماه بیروزن از زمین مسابقه تبعید شد.
اما اولین روزنامهای هم که نسبت به این اتفاق، واکنش نشان داد روزنامه گازتادلواسپورت بود: «دوندارینی به دلیل عملکرد بسیار ضعیف خود در این مسابقه بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است. او 2 پنالتی مسلم یووه را نگرفت و یک ضربه آزاد مشکوک به سود رجینا اعلام کرد. در حالی که کاملا مشخص بود قضاوت او در مجموع به سود تیم میزبان یعنی رجینا بود.»
این روزنامه در ادامه نوشت: «این داور دوماه محروم خواهد شد و بعد از بازگشت هم میتواند در مسابقات سری ب قضاوت کند.» انگار این روزنامه از همهچیز باخبر بوده که حتی جلوتر از اعلام کولینا، رئیس کمیته داوران ایتالیا به این موضوع پرداخته. البته چنین مجازاتی در اکتبر هم برای مائورو برگونزی داور مسابقه ناپولی - یوونتوس در نظر گرفته شده بود. البته جرم او این بود که او در آن بازی، دو پنالتی مشکوک به سود ناپولی اعلام کرد تا نتیجه ۳ بر یک، حکم به باخت یووه بدهد.
اما این ماجرا از سال گذشته به سوژه اول مطبوعاتیهای ایتالیا تبدیل شد. داورها از ترس آن که حتی در سری B هم متهم به جانبداری از یووه نشوند، از خیر پنالتیهای مسلم این تیم هم میگذشتند تا نکند این برچسب به آنها چسبیده شود.
دیدیه دشام، سرمربی سال گذشته یوونتوس که امسال این وضعیت را میبیند، انگار دل پری از فصل قبلی یووه داشته: «این جا لیگ سری A است. بازیها بیشتر دیده میشود. روزنامهها بیشتر زوم میکنند. سال گذشته راحت ما را 10 نفره میکردند. از کنار پنالتیهای ما رد میشدند. از این دست تصمیمها از ابتدای فصل گرفته شد. کاری کرده بودند که بازیکنان کنترلشان را از دست بدهند و این موضوع اجتنابناپذیر بود. یک سال زیر فشار بودیم. ولی هرچه بود به برنامههایمان رسیدیم. وقتی مرتب این تصمیمها ضد ما گرفته میشد، صعود به سری A برای ما جذابتر شده بود. اتفاقی که بالاخره هم افتاد و ما خیلی راحت برگشتیم.»
اما در این میان واکنشها هم متفاوت است. بعضی مستقیم اشاره میکنند و عدهای نه. صحبتها هم بیشتر به کسانی برمیگردد که از این اتفاقات داوری ایتالیا ضربه خوردهاند. کاکا یکی از بازیکنانی است که دوست ندارد، مستقیما به داوریهای به سود نراتزوریها اشاره کند: «برای تیمم دعا کردهام تا عدالت برقرار شود. ما چیز زیادی نمیخواهیم.
فقط این که روسونریها اجازه حضور در سری A و رقابتهای فصل بعد لیگ قهرمانان را به دست آوردند.»
اما توتی سیاست رو را پیش گرفته: «اینتر به طرز مشکوکی از حمایت داوران ایتالیایی بهره میبرد.»
توتی هم در این باره گفته: «نمیخواهم به اینتر حمله کنم. چراکه اصلا فکر نمیکنم که باشگاه در این جریانات نقشی داشته باشد.
آنها بازیکنان بسیار خوبی دارند که بازی را درون زمین با پیروزی پشت سر میگذارند. اما بیتردید اتفاقاتی در حال رخ دادن است؛ این تیم کمی حمایت میشود.»
او علت این قضایا را هم از دید خودش روشن میکند: «فکر میکنم بر روی داوران فشار فیزیکی هست. آنها از اینتر میرسند. اگر داوران جرات داشته باشند و آن چیزی را که ببینند، سوت بزنند، کار ما آسانتر میشود. اما حقیقت را انکار میکنند.»
دیوید ترزگه هم در این جنجالهای ایتالیایی گفته: «اتفاقاتی که افتاده درست شبیه یک خیانت و توطئه است.»
اما انگشت اتهامات به طرف کسی نیست به جز کولینا. او که به عنوان رئیس کمیته داوران باید به همه این اتفاقات پاسخ بدهد، میگوید: ما همیشه میخواهیم که خودمان را ببینیم. بازیکنان و مربیان آمادهاند تا برای هر باخت و ناکامی، داوران را قربانی کنند و تلویزیون هر حرکت آنان را با دوربین گرفته و زیر میکروسکوپ قرار میدهد.»
کولینا علت این ماجراها را هم اعلام میکند: حلقه گمشده در این میان «احترام» است. ترساندن داور به شیوه محاصره او مثل گروهی از سگهای زوزهشان در اعتراض به فلان تصمیم، مشکل بزرگ کنونی است.»
اما او باز هم تاکید میکند: فوتبال نیازمند احترام از سوی همه افراد است. احترام در شرایط مختلف لازم است و فوتبال یکی از آن موارد است.
باید احترام میان بازیکنان و داوران در داخل زمین و میان مربیان و بازیکنان حفظ شود.» ادامه میدهد: «هر بازیکن باید تمام تلاش خود را برای ایجاد فضایی بهتر انجام دهد. آنها باید خونسرد باشند.»
به اعتقاد کولینا، داور باید بتواند بدون اینکه مورد نفرت واقع شود، وظیفهاش را انجام دهد: «وضعیت کنونی نسبت به سال ۱۹۹۱ که من داوری را شروع کردم و حتی سال ۱۹۹۵ که در جام قهرمانان قضاوت کردم، بسیار متفاوت است. دوربینهای تلویزیونی نسبت به ۱۰ - ۱۵ سال قبل، همهچیز را متفاوت نشان میدهند.»
او ادامه میدهد: «هر کاری که داور انجام دهد کافی نیست چون با ۲۴ دوربین تحت کنترل است. بنابراین همیشه میتوان چیزهایی به بیننده نشان داد که با آن چه بازیکنان، مربیان یا حتی تماشاگران حاضر در ورزشگاه دیدهاند، فرق دارد. گاهی مسابقه را تمام میکنید با این خیال که همهچیز عادی بود، اما تماشاگران چیزی کاملا متفاوت را دیدهاند.»
به جدول خوب نگاه کنید. الان اینتر صدرنشین ایتالیاست. ولی اگر داوریها درست بود، اختلاف یووه صدرنشین و اینتربه عدد 6 میرسید. اما میلان هم دست کمی از یووه ندارد. این تیم هم بعد از یووه بیشترین ضررها را از داوری متوجه شده. برای این تیم هم 10 امتیاز نادیده گرفته شده.
1- یوونتوس 58 (47)
2- اینتر 52(60)
3- رم 51(51)
4- میلان 51 (41)
همشهری امارات