لیوان‌های یک‌بار مصرف رها شده در خیابان‌ها، جلوی مغازه‌ها، در جوی‌ها، ظرف‌های غذاهای نیم‌خورده‌ی خورش و پلو رها شده، یا ظرف‌های آش و عدسی و... همه‌ی این‌ها چهره‌ی شهر را تغییر می‌دهند. می‌دانی هر کدام از این ظرف‌ها گاهی تا چهار قرن طول می‌کشد که تجزیه بشوند.
بر اساس برآوردهای صورت گرفته، روزانه به ازای هر تهرانی، به‌طور متوسط سه تکه پلاستیک وارد چرخه‌ی محیط زیست می‌شود و امروزه این یکی از مشکلات زیست محیطی تهران به‌شمار می‌رود. بالا بودن سرانه‌ی مصرف ظروف پلاستیکی در ایران باعث شده کشورمان یکی از ۱۰ کشور پرمصرف ظروف یک‌بار مصرف پلاستیکی باشد.
سال‌هاست که کارشناسان محیط زیست به مردم توصیه می‌کنند باید به گذشته برگشت و در ظرف‌های ملامین و چینی نذری ریخت. آن‌ها مدام به ما توصیه می‌کنند که ریختن غذای داغ در ظرف‌های یک‌بار مصرف چه‌قدر خطرناک است، اما بسیاری از ما چندان توجه نمی‌کنیم.
ستاد محیط زیست شهرداری تهران هم در این زمینه دستورالعملی به مناطق ۲۲گانه‌ی تهران ابلاغ کرد تا هیئت‌ها در برنامه‌ها و مراسم ماه محرم آن را اجرا کنند.
در این دستورالعمل تأکید شده که از ظرف‌های یک‌بار مصرف کم‌تر استفاده شود. استفاده از لامپ‌های کم مصرف COB و SMD برای کاهش مصرف انرژی توصیه‌ی بعدی است. در این دستورالعمل به کاهش استفاده از سفره‌های یک‌بار مصرف، آموزش فشردن زباله‌های تولیدی و جلوگیری از رها سازی آن‌ها در معابر و هم‌چنین پیشگیری از آلودگی صوتی اشاره شده است .
شاید شما هم بتوانید در این روزها با دانستن این توصیه‌ها به بزرگ‌ترها کمک کنید تا کم‌تر به محیط زیست آسیب برسد. سعید مرادی‌کیا، کارشناس محیط زیست هم توصیه‌های مهمی دارد. این توصیه‌ها را در پنج بند بخوانید:
۱. برای دریافت شربت یا چای می‌توانیم از لیوان شخصی استفاده کنیم تا پسماند کم‌تری تولید شود.
۲. به یاد رفتگران شهر باشیم و یادمان باشد که آن‌ها هم دوست دارند عزاداری کنند.
۳. ظرف‌های آلومینیومی خیلی از ظرف‌های پلاستیکی بهترند، چون در طبیعت تجزیه می‌شوند.
۴. بهتراست برای دادن نذری از ظرف‌های چینی و ملامین استفاده کنیم. لیوان‌های چینی و شیشه‌ای چه عیبی دارند؟ می‌توانیم این لیوان‌ها رادر معرض دید عموم تمیز بشوییم که خیال شهروندان راحت باشد.
۵. به اندازه‌ی مصرف‌مان نذری بگیریم و هرگز باقی‌مانده‌ی نذری را در معابر عمومی رها نکنیم.