بلند نوین: دوستت دارم هرچه‌قدر که سخت‌گیر باشی

و مو را از ماست بکشی

می‌دانم

بدی‌ را

اگرچه به‌قدر ذره‌، می‌بینی

و خوبی را

اگرچه بسیار کوچک

به حساب می‌آوری

و ده‌چندان پاداش می‌دهی

* * *

خدایا

دوستت دارم

می‌دانم

که هم‌زمشان

هم ‌بسیار مهربانی

چندان که

مهربانی‌ات جهان را در بر گرفته

و این‌همه مهربانی

سخت در باور آدمی می‌گنجد

و هم بی‌اندازه دقیقی

چنان‌که نمی‌پذیری

هیچ حقی ضایع شود

می‌دانم که باورش سخت است

هم‌زمان این‌همه

سخت‌گیری و بخشندگی

فقط تویی

که چنینی

فقط تویی

که می‌توانی

بهار و پاییز را با هم بیامیزی

و در محرم

با این‌همه غم

جهانی، زیبایی بسازی.