تقریبا این گفت‌وگوها هر هفته یک‌بار برقرار شده و طی آن مکرون و روحانی، روسای جمهور فرانسه و ایران مذاکره می‌کنند. کلیدواژه و نقطه تمرکز صحبت‌های طرفین طی ماه‌های اخیر، برجام و زنده نگه‌داشتن این توافق مهم بین‌المللی است. بیش از یک سال از خروج برجامی آمریکا می‌گذرد و در این مدت جهان‌سیاست تحولات مختلفی را به‌خود دیده است. در این میان، منطقه خلیج‌فارس بارها به سمت منازعه و التهاب نظامی سوق یافته است.
از حضور جنگنده‌های آمریکا و ناو لینکلن در منطقه تا تلاش برای ایجاد ائتلاف دریایی به رهبری آمریکا ازجمله نشانه‌های مهمی است که سطح بی‌سابقه تنش را در منطقه نمایان می‌سازد. در این گیرودار سایر قدرت‌های برجامی هرکدام به وسع و توان‌شان برای کاهش تنش میان ایران و آمریکا تلاش کرده‌اند. با توجه به موقعیت جعرافیایی و عمق روابط پایدار اقتصادی و سیاسی و حتی امنیتی خاورمیانه با قدرت‌های اروپایی، با اطمینان می‌توان گفت که قدرت‌های بزرگ اروپایی بیشترین نگرانی و دلهره را از وضعیت پرآشوب خاورمیانه دارند.
فرانسه ازجمله این کشورهاست که همواره در سطح روابط بین‌الملل کنشگری فعال داشته است. این کشور به‌خصوص بعد از اتفاقات برگزیت و فقدان انگیزه‌های لازم در آلمان و در رأس‌اش خانم مرکل برای بازیگری فعال در سطح اروپا و جهان، فضای بازتری نسبت به گذشته برای حضور فعال‌تر در صحنه بین‌المللی پیدا کرده است. امروز فرانسه به صدای واحد اروپا تبدیل شده و به نمایندگی از کل مجموع اتحادیه اروپا در تلاش برای حل منازعات مربوط به این قاره است. بی‌گمان ایران در محور و مرکز ثقل تلاش‌های فرانسه قرار دارد.
دولت فرانسه با اطلاع از سیاست‌های مخرب ترامپ در وهله اول تلاش می‌کند که مانع از افزایش تنش‌ها و فاصله‌گیری میان ایران و اتحادیه اروپا شود و در مرحله ثانی واسطه‌ای تأثیرگذار در کاهش تنش میان تهران و واشنگتن باشد. برای همین اگر فرانسه در گذشته و اتفاقا در گرماگرم مذاکرات برجام، نقش پلیس بد را بازی می‌کرد، امروز به‌جد به‌دنبال ایفای نقش سازنده و توافق مرضی‌الطرفین است. فرانسوی‌ها از این موضوع مطلع هستند که دود تنش‌های ایران و آمریکا در نهایت به چشم اروپایی‌ها خواهد رفت. هرگونه ماجراجویی نظامی از سوی ترامپ مساوی است با افزایش مهاجرت‌های انسانی و به‌خطرافتادن امنیت انرژی اروپا که وابستگی مستقیم به عبور نفت و گاز از خلیج‌فارس و شاهراه آن تنگه هرمز دارد.
با عطف به این نگرانی‌هاست که امروز مکرون پیشقراول مذاکرات دیپلماتیک با ایران شده است. دعوت از ظریف برای حضور در اجلاس ۷ قدرت بزرگ صنعتی در شهر بیاریتز فرانسه حاکی از جدیت تلاش‌های فرانسوی‌ها برای مدیریت تنش‌هاست. فرانسه با این دعوت این پیام را به جهان داد که دنبال صلح و ایجاد فضای گفت‌وگوست. به‌نظر می‌رسد که تا همین الان، ابتکار عمل فرانسوی، بی‌تأثیر نبوده است. نخست اینکه حداقل فضای امیدوارکننده‌ای نسبت به آینده شکل گرفته و سطح تنش هم کاهش یافته است.
البته ادامه این روند بستگی به موفقیت مذاکرات هیأت ایرانی به مدیریت آقای عراقچی در فرانسه دارد. مطلوب‌ترین راهبرد برای ایران این است که تا جایی که ممکن است امتیازات اقتصادی لازم را از اروپا در موضوع برجام بگیرد و در ثانی درخصوص آمریکا هم فرانسوی‌ها را ضامن اجرای خواسته‌هایشان قرار دهد.