به این ترتیب یکی از ممتازترین چهرههای حال حاضر فوتبال ایران از لیگ برتر جدا خواهد شد. فغانی جزو معدود داورانی بود که حضورش در یک مسابقه، مستقل از نام و آوازه دو تیم جذابیت خبری و رسانهای داشت. با وجود این حالا فغانی هم میرود تا لیگ کشورمان کمستارهتر از هر زمان دیگری شود. از نظر کشش و جذابیت، لیگ نوزدهم نسبت به همین دوره قبل کاستیهای پرشماری دارد که فغانی آخرین آنهاست. پارسال عادل فردوسیپور و مزدک میرزایی تاپترین گزارشگران تلویزیونی مسابقات بودند که امسال از آنها خبری نیست.
پارسال همچنین علی دایی و علی کریمی هم در قامت ۲ مربی بسیار مشهور و محبوب مشغول کار بودند که امسال هر کدام به دلایلی خانهنشین شدهاند. سال گذشته تصاویر آشتی دایی و کریمی در حاشیه بازی سایپا و سپیدرود بسیاری را به وجد آورد، اما کمتر کسی تصور میکرد بعد از این آشتی سخت بهدست آمده، انزوای ۲ اسطوره پرسپولیس باعث دوری آنها از هم و البته از فوتبال شود.
موضوع بر سر کیفیت افراد نیست. بین کسانی که نامشان را بردیم، مثلا عادل فردوسیپور و فغانی کیفیت ممتاز و ثابتشدهای داشتند، اما در مورد تواناییهای فنی دایی و کریمی در دنیای مربیگری، کموبیش تردیدهایی وجود داشت. با همه این فراز و نشیبها اما تمام این آدمها به سفره لیگ برتر رنگ و لعاب میدادند و بدون تردید جای خالیشان حس خواهد شد. حالا هم فغانی میرود؛ کسی که آوازه بینالمللی داشت و هر بار به راحتی میشد قضاوت یکی از داربیهای تهران را به او سپرد، اما ترجیح داد جای دیگری را برای زندگی انتخاب کند.