لشکر ۱۶ زرهی که به فرمایش مقام معظم رهبری تاثیرگذارترین لشکر زرهی در دوران دفاع مقدس و پرچمدار افتخارآفرینی‌های ارتش در آن دوران بود، با نام قزوین گره خورده است. خرمشهر، آبادان و بسیاری از شهرهای کلیدی و حیاتی کشور در جنگ مدیون دلاوری نیروهای ارتشی لشکر ۱۶ زرهی قزوین هستند. این لشکر در عملیات گوناگونی در ۸ سال دفاع مقدس همچون ثامن‌الائمه (ع)، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، کربلای ۴، رمضان و آزادسازی محور سقز ـ بانه حضور چشمگیری داشته است. گواه این ادعا بیش از ۲۷۵۳ شهید، ۱۹۳۴ آزاده و ۸۲۲۴ جانباز این لشکر در طول دوران دفاع مقدس است. همچنین ۱۲۹ شهید مهاجر در استان قزوین وجود دارد که قبور مطهر آنها در استان‌های دیگر است، اما خانواده‌هایشان در استان قزوین زندگی می‌کنند. ۱۷۷ شهید جاویدالاثر و بدون مزار نیز در استان وجود دارد. از بین شهدای قزوین شهیدان ابوترابی، لشکری و بابایی نام و آوازه بلندی در کشور دارند.
- شهید ابوترابی
شهید سید علی‌اکبر ابوترابی (سید آزادگان) متولد ۱۳۱۸ در قزوین و قزوینی‌تبار بود. پدر وی سیدعباس ابوترابی‌فرد نام داشت. وی از خاندان سادات سکاکی بود. دوران ابتدایی را در مدارس دولتی قم سپری کرد و سپس وارد مدرسه دین و دانش شد. ابوترابی به دلیل علاقه وافرش به ورزش مشتاق ورود به دبیرستان نیروی هوایی بود و با وجود مخالفت اعضای خانواده‌اش ابتدا دانشکده خلبانی را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. وی با مشاهده رفتارهای غیراسلامی در این دانشکده از ادامه تحصیل در آن منصرف شد.
شهید ابوترابی سال ۱۳۳۹، با وجود اصرارهای دایی‌اش مبنی بر عزیمت به آلمان و ادامه تحصیل در آن کشور، عازم حوزه علمیه مشهد شد. وی و برادرش سید محمدحسن در نجف به تحصیل حوزوی پرداختند. شهید ابوترابی در جنگ ایران و عراق در کنار مهدی چمران حضور داشت و در نهایت به اسارت درآمد. او که نقش عمده‌ای در اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق داشت، پس از آزادی نماینده تهران در مجلس چهارم و پنجم و از اعضای موسس جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی شد. او به سبب تحمل اسارت در جریان جنگ ایران و عراق به سید آزادگان مشهور بود. شهید ابوترابی سرانجام دوازدهم خرداد ۱۳۷۹ در مسیر زیارت حرم علی بن موسی‌الرضا (ع) به همراه پدرش آیت‌الله سیدعباس ابوترابی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت و پیکر هر آنها در صحن آزادی حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
- شهید لشکری
شهید میرحسین لشکری (سیدالاسرا) متولد ۱۳۳۱ در یکی از شهرهای استان قزوین به دنیا آمد. وی در تیرماه ۱۳۵۶ با درجه ستوان دومی خلبانی فارغ‌التحصیل شد و در یگان‌های نیروی هوایی دزفول، مشهد و تبریز دوره شکاری را تکمیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به خیل مدافعان کشور پیوست و پس از انجام ۱۲ ماموریت، هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و در خاک دشمن به اسارت نیروهای بعثی عراق درآمد. در ۳ ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت ۸ سال در کنار ۶۰ نفر از دیگر هم‌رزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری می‌شد.
پس از پذیرش قطع‌نامه وی را از سایر دوستانش جدا کردند و دوران اسارت انفرادی وی ۱۰ سال طول کشید. امیر لشکری سرانجام پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و ۲ سال بعد در ۱۷ فروردین ۱۳۷۷ به خاک مقدس وطن بازگشت. وی در بدو ورود به وطن لقب «سیدالاسرای ایران» را از مقام معظم رهبری دریافت کرد و پس از سالها تحمل رنج و آلام ایام اسارت بامداد نوزدهم مرداد ۱۳۸۸ در بیمارستان لاله تهران به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
- شهید بابایی
شهید عباس بابایی چهارم آذر ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. وی که سرلشکر خلبان بود سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب ۲ پسر و یک دختر شد. پس از انقلاب، سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان را برعهده گرفت. با شروع جنگ ایران و عراق، بابایی به انجام عملیات جنگی هوایی مشغول شد. در سال ۱۳۶۰ ضمن ارتقا به درجه سرهنگ دومی به عنوان فرمانده پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان منصوب شد.
او در ۹ آذر ۱۳۶۲ به درجه سرهنگ تمامی ارتقا یافت و به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. وی پس از ۴ سال رزم در مقام معاونت عملیات نیروی هوایی، در ۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه «سرتیپی» ارتقا یافت. پانزدهم مرداد ۱۳۶۶ با سمت فرمانده اطلاعات عملیات در سردشت هنگام پرواز بر اثر اصابت گلوله ضد هوایی نیروهای عراقی به گردن، سینه و دست در ۳۷ سالگی شهید شد. مزار او که به سید شهدا معروف است در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. یک میدان نیز در شهر قزوین به نام میدان شهید بابایی نامگذاری شده و مجسمه او نیز در این میدان نصب شده است.