به گزارش ایرنا، تک درنای سفید سیبری که به نام «امید» معروف شده است، تنها بازمانده از این گونه در حال انقراض است که امسال برای دوازدهمین سال تنهایی برای زمستان‌گذرانی به تالاب فریدونکنار رسید. امید پارسال ۳۰ آبان ماه و سال ۹۶ نیز آذر ماه وارد مازندران شده بود.
کوروس ربیعی رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران گفت که امید صبح دوشنبه ۲۹ مهر ماه در تالاب فریدونکنار مشاهده شد.
ربیعی با اظهار این که «امید» طی چند سال گذشته به خاطر تغییرات اقلیمی و شرایط آب و هوایی با تاخیر وارد مازندران می‌شد، افزود: سفر زمستان‌گذرانی امید امسال به‌موقع انجام شد و زودهنگام تلقی نمی‌شود.
وی با بیان این که همه از درنای مازندران مراقبت می‌کنند و تهدید انسانی متوجه این گونه نادر نیست، ادامه داد: از آن جایی که تیراندازی در دامگاه فریدونکنار ممنوع است و این پرنده نیز همواره در طی چهار ماه حضورش از تالاب فریدونکنار از این منطقه خارج نمی‌شود، هر روز قابل مشاهده برای ماموران و علاقه‌مندان به محیط زیست است.
امید، آخرین بازمانده از درناهای سفید سیبری است که از ۱۲ سال پیش با وجود از دست دادن زوجش «آرزو» همچنان برای زمستان‌گذرانی به مازندران می‌آید. البته سال ۸۸ و ۹۴ این درنا برای زمستان‌گذرانی به مازندران نیامد که باعث نگرانی دوستداران محیط زیست شده بود.
تک درنای سفید سیبری برای رسیدن به مازندران باید مسیر پنج هزار کیلومتری از زیستگاه اصلیش در سیبری را با گذر از روسیه، قزاقستان و آذربایجان طی کند.
مدت ماندگاری امید در مازندران به طور معمول چهار ماه است ولی سال گذشته پس از ۹۷ روز، سفر زمستانیش را پایان داد.
دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus شناخته می‌شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری می‌کند و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می‌رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه پویانگ در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان‌گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان‌های مازندران از جمله تالاب بین‌المللی میانکاله می‌آیند.