به گزارش بیبیسی قبلاً در انگلیس توصیه شده بود که فقط نوزادانی که ۲۳ هفتگی بارداری و بعد از آن به دنیا آمدهاند، درمانهای لازم برای نجات زندگیشان را دریافت کنند.
اما اکنون «انجمن پزشکی پریناتال» انگلیس میگوید بر اساس شواهد موجود نوزادانی را که زودتر از این زمان در ۲۲ هفتگی هم به دنیا آمده باشند، هرچند به تعداد کم میتوان زنده نگهداشت.
پروفسور دومینیک ویلکینسون، متخصص نوزادان که در تدوین این دستورالعمل جدید همکاری داشته است، میگوید پیشرفتهای درمانی این امکان را پزشکان داده است که بتوانند برخی از نوزادان متولدشده در ۲۲ هفتگی بارداری را هم زنده نگهدارند.
او گفت اینکه برخی از نوزادانی را که در این مرحله بسیار زودرس بارداری به دنیا میآیند، میتوان زنده نگهداشت، «خبری فوقالعاده» است.
اما افزود: «این نوزادان بسیار زودرس بسیار آسیبپذیر و در معرض خطر مرگ هستند و شاید همیشه انجام مراقبتهای ویژه و تلاش برای زنده نگهداشتنشان کار درستی نباشد.»
زنده نگهداشتن نوزادانی که پیش از ۲۲ هفتگی بارداری بهطور زودرس به دنیا میآیند، ناممکن شمرده میشود، چراکه ریههایشان بهاندازه کافی رشد نکرده است.
- دوقلوهای زودرسی که زنده ماندند
زودرسترین نوزادانی که در انگلیسی زنده ماندهاند، روبن و جنسون پاول دوقلوهای پسری هستند که در ماه اوت سال پیش در ۲۲ هفتگی و شش روزگی بارداری مادرشان به دنیا آمدند.
جنی مادر این دو نوزاد با هواپیما به یک بیمارستان تخصصی در آکسفورد برده شد و روز بعد این دو نوزاد زودرس را به دنیا آورد.
جنی پاول میگوید: «ماجرای بچههای من واقعاً ماجرای امید و معجزه است.»
روبن هشت روز پس از به دنیا آمدنش با وجود احتمال کم زنده ماندنش به علت یک عارضه رودهای تحت یک عمل جراحی حیاتی قرار گرفت. ریههای جنسون هم به درستی کار نمیکرد، اما هم از این مشکل جان به در برد.
این دوقلوها ۲۰ بار خون دریافت کردند، برای جلوگیری از نابینایی تزریق چشمی و جراحی لیزر رویشان انجام شد، و از عفونت خونی و ذاتالریه جان سالم به در بردند.
-
روشهای ساده برای کاهش آمار مرگ نوزادان زودرس
- شانس کم زنده ماندن
با وجود پیشرفتها در زمینه زنده نگهداشتن نوزادان زودرس، هنوز احتمال زنده ماندن این نوزادان پایین است.
اغلب نوزادانی که در ۲۲ هفتگی به دنیا آمد، درنهایت میمیرند.
آمار سال ۲۰۱۶ در انگلیس نشان میدهد ۴۸۶ نوزاد در ۲۲ هفتگی به دنیا آمدند و بیش از ۳۳۰ نفرشان در هنگام زایمان درگذشتند. در میان بقیه نوزادانی که پس از زایمان زنده ماندند، ۱۴۰ نوزاد در شرایطی نبودند که تلاش برای نجات جانشان امکانپذیر باشد، و فقط درمانهای تسکینی برای کاهش رنجشان دریافت کردند.
بالاخره در میان نوزادانی که درمانهایی بهجز درمانهای تسکینی دریافت کرده بودند، فقط اندکی بیش از یک سومشان زنده ماندند.
بر اساس دستورالعمل جدید این انجمن تخصصی، تصمیمگیری درباره اینکه چنین نوزادانی درمانهای بالقوه نجاتدهنده زندگی را دریافت کنند، بسته به شرایط هر نوزاد معین دارد و باید بهوسیله متخصصان در مشورت با والدین گرفته شود. همچنین درمان در بخش مراقبتهای ویژه ممکن است برای بسیاری از این نوزادان مناسب نباشد.