ایران یکی از نقاط مهاجرت فصلی یا موقتی گروه بزرگی از پرندگان است. پرندگانی که از مناطق سردسیر شمالی حرکت می‌کنند تا فصل سرد را در نقاطی امن و گرم‌تر بگذرانند. بخش‌های مختلفی از مناطق و تالاب‌های ایران مامن موقت این پرندگان است اما گروه بزرگی از آنها وقتی از سرما فرار می‌کنند از بازارهای فروش پرندگان و رستوران‌های ایرانی به ویژه در شمال کشور سر در می‌آورند.
آمارها هولناک است، سخن از کشتار حدود یک میلیون پرنده مهاجر فقط در چند آبگیر مازندران مانند فریدون کنار، و دیگر آبگیرهای پیرامونی آن است.
در قدیم بومیان محلی در فصل شکار، تعدادی پرنده مهاجر شکار می‌کردند اما هم‌اکنون فقط ۲۰ هزار نفر در استان مازنداران پروانه شکار دارند.
شکارچیان با استفاده از دام‌های زمینی، تورهای هوایی و حتی مسموم کردن دانه‌ها، فوج، فوج از این پرندگان را شکار می‌کنند تا بعد در رستوران‌ها برای هر پرس غدایی که با گوشت آنها طبخ می‌شود مبالغی کلانی دریافت کنند.
این در حالی است که بسیاری از این پرندگان تک همسر هستند، پرندگانی مانند غازها، اردک‌ها، درناها و لک‌لک‌ها معمولا تمام دوران زندگی خود را با یک پرنده به سر می‌برند به این ترتیب وقتی یکی از این زوج‌ها کشته می‌شود امکان زاد و ولد این پرندگان نیز به شدت پایین می‌آید.
تاکنون تذکرات و برخوردهای قانونی با این پدیده جواب مناسبی نداده است. شاید لازم باشد مردم خودشان به طرق مختلف به مقابله با آن بپردازند. نخریدن این پرندگان و سفارش ندادن آن در رستوران‌ها یکی از معقول‌ترین و موثرترین راه‌های مقابله است.