به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، مهرنوش احتشامی اظهار کرد: علاوه بر عوارض ناخوشایند جسمانی، خشونت خانگی آثار روانی ویرانگری برای قربانیان خشونت و سایر اعضای خانواده ایجاد می‌کند.
وی افزود: در تمام ادیان و به‌ویژه در دین اسلام هر نوع خشونت و آزار نسبت به زن نهی شده و به‌جای خشونت، بر محبت و گذشت نسبت به زنان تأکید شده است.
این کارشناس ارشد روانشناسی مرکز بهداشت شماره یک اصفهان به همسر آزاری اشاره کرد و گفت: همسر آزاری می‌تواند به‌صورت آزار جسمانی، رفتاری، روان‌شناختی و یا آسیب‌های دیگر اتفاق بیفتد.
وی ادامه داد: آزار جسمانی به شکل هل دادن، کتک زدن، سیلی، مشت یا لگدزدن به همسر یا بستن دست و پای وی، تهدید و ترساندن همسر، جلوگیری از مراجعه همسر به پزشک یا مراکز بهداشتی درمانی، انتقاد مکرر از همسر و مقایسه کردن وی با دیگران، سرزنش کردن همسر و مسخره کردن او یا خانواده‌اش، تأمین نکردن نیازهای مادی، روانی و جنسی همسر و منع وی از ادامه تحصیل یا رفت‌وآمد با اعضای خانواده و دوستان وجود دارد.
این کارشناس ارشد روانشناسی مرکز بهداشت شماره یک اصفهان گفت: احساس ترس از همسر، گناه یا احساس شرم، ترس از آبروریزی و عکس‌العمل دیگران، علاقه به همسر، فرزندان و زندگی مشترک، امیدوار بودن به اینکه اوضاع بهتر می‌شود و همچنین نداشتن استقلال مالی، اجتماعی و ترس از تنها شدن به‌ویژه در مورد زنان و نداشتن حامی و پشتیبان از جمله دلایل مخفی نگه‌داشتن خشونت است.
وی ادامه داد: عدم آگاهی و شناخت از وجود منابع و سازمان‌های حمایتی در محیط اجتماعی فرد و تحمل رفتار خشونت‌آمیز در درازمدت نه‌تنها کمکی به بهبود شرایط خانواده نمی‌کند، بلکه مشکلات خانوادگی را افزایش می‌دهد.
احتشامی پیامدهای همسر آزاری را به‌صورت پیامدهای روانی، جسمانی و اثرات مخرب بر فرزندان اعلام کرد و گفت: کاهش اعتمادبه‌نفس، افسردگی، اضطراب و احساس گناه و شرمندگی، سردردهای میگرنی و دردهای پراکنده بدنی، بیماری قلبی، فشارخون، زخم معده و ابتلای فرزندان به افسردگی، اضطراب، شب‌ادراری و مشکلات تحصیلی را ازجمله پیامدهای این مشکل است.
وی در مورد برخورد با همسر آزاری گفت: مراجعه به مراکز معتبر برای درمان و پیشگیری از مشکلات آینده از اقدامات مؤثر است. افراد می‌توانند با یادگیری مهارت‌هایی ساده اما ارزشمند و مفید به خود کمک کنند، تا در کنار خانواده، آرامش و آسایش را تجربه کنند.