به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، تنها جزیره ایرانی دریای خزر با تاریخی مبهم و غبارآلود از دورههای گذشته تاریخی، سالها است که چشم انتظار بهثمر نشستن طرحهای گردشگری مانده و فرصت حضور طبیعتگردان داخلی و خارجی را ناباورانه و به آسانی از دست میدهد.
آشوراده از زمان حمله مغول به ایران که به سلطان محمد خوارزمشاه پناه داد و این پادشاه را سخاوتمندانه تا زمان مرگ میزبانی کرد تا دوره صفویه و تاخت و تاز پادشاهان این سلسله برای شکار و پس از آن تحمل چکمه های سربازان روس در دوران جنگ جهانی دوم که به اشغال این جزیره انجامید بی مهری های زیادی را تحمل کرد اما معلوم نیست چرا روزهای بد این جزیره قرار نیست با شیرینی پایان یابد.
منطقه ای مملو از جاذبه های گردشگری که توصیفش مشتاقان فراوانی را برای حضور در آن ترغیب می کند اما نبود زیرساخت های اولیه این فرصت کسب درآمد پایدار را برای گلستان در صف انتظار قرار داده است.
آشوراده در ۲ کیلومتری غرب شهرستان بندرترکمن بیش از ۴ دهه در رویای فراهم کردن امکانات سخت افزاری و زیر ساخت های اولیه برای میزبانی از گردشگران و بوم گردان سوخته و ساخته است و همه وعده های مکرر مسوولان تاکنون به سرانجام مطلوبی ختم نشد.
دولت تدبیر و امید برای اولین بار این وعده ها را به تحقق نزدیک کرد و عملیات احداث زیرساخت های گردشگری در آشوراده را آغاز کرد اما در کمتر از ۶ ماه و به دلیل شکایت محیط زیست و سمن های حامی طبیعت اجرای این پروژه به دستور مقامات قضایی متوقف شد.
با این وجود و به رغم فرایند طولانی به ثمر نشستن طرح های وعده داده شده مسوولان برای ایجاد زیرساخت های گردشگری در آشوراده، گردشگران داخلی و خارجی خود را به این جزیره بکر می رسانند و از زیبایی های بی مثالش بهره مند می شوند.
در آخرین نمونه ۱۷ گردشگر آلمانی و اتریشی با سفر به این جزیره، علاوه بر حضور در قلعه باستانی روس ها، از درختچه زارهای انار، پرندگان آبزی و کنار آبزی خلیج گرگان و تاسیسات فراوری خاویار در این جزیره دیدن کردند.
خرید از بازارچه ساحلی و تهیه غذای محلی از دیگر برنامه های سفر یک روزه این گروه بوم گردی به جزیره آشوراده بود.
حضور گردشگران خارجی منحصر به این گروه نبوده و گروه کاری بین المللی پرنده شناسی از اتحادیه جهانی حفاظت از تالاب شامل نیز در هفته های آینده به این جزیره و پهنه آبی خلیج گرگان سفر خواهند کرد تا علاوه بر پرنده نگری و ارزیابی گونه های موجود در این زیستگاه ارزشمند، زمینه مشارکت هر چه بیشتر نهادهای بین المللی در حفاظت از این زیستگاه ارزشمند را فراهم آورند.
استمرار این سفرها زمینه ساز فراهم سازی بستری مناسب برای تحقق گردشگری طبیعی در جزیره آشوراده به شکل غیر رسمی است.
با توجه به اینکه تا به ثمر نشستن پروژه گردشگری آشوراده زمان نیازی مانده به نظر می رسد می توان با توانمند سازی بومیان، بخشی از مقدمات بوم گردی خُرد را در این جزیره اجرایی کرد.
در حال حاضر توان بومیان برای سرمایه گذاری در طرح های گردشگری آَشوراده ناکافی است و لازم است در طرح های کلان پیش بینی شده، بخشی از سرمایه گذاری های خُرد در قالب بسته های حمایتی دولتی به بومیان سپرده شود تا انگیزه آنها برای حفاظت مشارکتی این جزیره بیشتر شود.
درحالی که هموطنان ایرانی همچنان چشم انتظار جاده، اسکله، زیرساخت های برق و آب و ساخت اقامتگاه و آلاچیق، در جزیره آشوراده هستند اما گردشگران خارجی گوی سبقت را در بهره مندی از زیبای های بکر این منطقه از ایرانیان ربودند.
آشوراده در زمان حاضر ساکنان کمی دارد که بیشترشان کارکنان سازمان شیلات هستند.
تنها قطعه خشکی پهنه آبی دریای خزر در ایران سدههای گذشته با حفر کانال از توده اصلی خشکی خود جدا افتاد و انگار این انزوا و تنهایی باید بخشی از سرنوشت جزیره باقی بماند. .