همشهری‌آنلاین: پس از تنش‌های سیاسی به وجود آمده میان دولت ایران و دولت انگلیس محل اقامت نماینده سیاسی انگلیس از محله کوتی بوشهر به منطقه سبزآباد منتقل شد.
انگلیسی‌ها به دلیل موقعیت ویژه‌ای که بوشهر در معادلات سیاسی و اقتصادی منطقه خلیج‌فارس داشت، پس از بررسی‌ها و مطالعاتی که از چابهار تا بوشهر انجام دادند سرانجام این بندر را به دلیل احاطه‌ای که بر کرانه‌های شمالی و جنوبی خلیج‌فارس و همچنین ارتباطاتی که با هندوستان، قلب تپنده سیاست و اقتصاد مستعمراتی بریتانیا داشت به‌عنوان محلی دائمی برای استقرار سرکنسولگری خود انتخاب کردند.
کنسولگری انگلستان در عمارت سبزآباد در طی مدت حضور آنان در خلیج‌فارس و ایران به یکی از مهم‌ترین مکان‌هایی مبدل شده بود که سیاست‌های اصلی این دولت را در منطقه پیش می‌برد.
نمایندگی سیاسی انگلیس در بوشهر و سبزآباد به مرکز اصلی تدوین دیپلماسی انگلیسی‌ها تبدیل‌شده بود که از آنجا بر شیخ‌نشین‌های خلیج‌فارس نظارت می‌کردند. به همین دلیل نیز این کنسولگری در خلال جنگ جهانی اول آماج حملات و شبیخون‌های متعددی از سوی مبارزان جنوب بود.
در جنوب عمارت اصلی، عمارت کلاه‌فرنگی واقع است که محل اصلی اقامت سرکنسول انگلیس بوده و وی برای مدیریت سریع امور در این محل اقامت داشته است. در کنسولگری سبز آباد تعدادی سرباز هندی و افسران و سربازان انگلیسی به‌صورت دائمی حضورداشته‌اند.
بعد از انتقال دفتر نمایندگی سیاسی انگلیسی به بحرین، این عمارت در سال ۱۹۴۶ میلادی (۱۳۶۵ هجری قمری / ۱۳۲۵ هجری شمسی) به دولت ایران تحویل داده شد و بعدها نیز در اختیار نیروی دریایی ارتش قرار گرفت. پس از آن کاربری این عمارت تحت مدیریت ارتش جمهوری اسلامی ایران به موزه دریا و دریانوردی بوشهر تغییر یافت.
مرمت این بنا از طرف وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به‌عنوان موزه منطقه‌ای خلیج‌فارس از سال ۱۳۸۵ در دستور کار قرار گرفت و در بهمن ۱۳۹۸ به مرحله بهره‌برداری رسید.