به گزارش همشهری آنلاین، دومین دوره رقابت‌های ژیمناستیک برای همه دختران کشور با حضور ۹۴۸ ورزشکار از ۱۵ استان و در قالب ۵۱ تیم به میزبانی استان مازندران در شهرستان رامسر برگزار شد که در نهایت تنها کاپ برتر این دوره، با تخصیص بالاترین امتیاز رنکینگ نمرات هر داور، به تیم خانه ژیمناستیک اهواز با عنوان" دزد و پلیس" تعلق گرفت. این مسابقات که از ۱۰ تا ۱۵ آذر برگزار شد با حواشی زیادی همراه بود. به گفته برخی از مادرانی که در این مسابقه حضور داشتند در این رقابتها ناداوری هایی صورت گرفته و حتی بعد از کمی پرس و جو متوجه شدیم که پای پلیس ۱۱۰ هم به این رقابت ها باز شده است!
مادر یکی از ورزشکارانی که در این رقابت شرکت کرده بود در باره این حواشی به ایسنا گفت: من مادر یکی از ژیمناستیک کارانی بودم که فرزندم در تیم تهران حضور داشت. در شروع مسابقات ما با امید فراوانی در آن شرکت کردیم. مسابقات آغاز شد و ژیمناست‌کاران فعالیتشان را از لحاظ تکنیکی به نحو احسن انجام دادند. درحالی که تیم ما حرکات را به خوبی انجام داده بود و اکثر افراد حاضر در سالن موافق بودند که تیم تهران اول است اما در کمال ناباوری در روز پایانی کاپ قهرمانی به تیم اهواز رسید!
این مادر افزود: مربیگری تیم اهواز را سرپرست فنی مسابقات برعهده داشت. یک نکته ای که برای ما غیر قابل درک است این بود که سرپرست فنی مسابقات زمانی که کارش در داوری تمام شد به اعتراض مادران و مربیان گوش نکرد و مسابقات را ترک کرد. همچنین طرز بیان او با داوران جوری بود که احساس می‌شد شاید در داوری هم یک اهرم فشار باشد تا این که تیم خود را قهرمان کند.
او افزود: مسابقه که به روز پایانی رسید از رامسر و برگزار کننده هیچ بدی ندیدیم و نکته اینجا بود، افرادی که از طرف فدراسیون موظف به برگزاری این مسابقات بودند نتوانستند به طور قوی این مسابقه را اجرا کنند.
این مادر تاکید کرد: تعدادی از تیم ها تحصن کردند و به خاطر این تحصن پای پلیس ۱۱۰ به این مسابقات باز شد. اعضای تیم ها همگی بچه های سن پایین بودند و بسیاری از تیم ها اظهار کردند که ژیمناست کارانشان رعشه گرفته و نمی توانند برنامه های خود را اجرا کنند. در مسابقه ژیم فور آل که ژیمناستیک برای همه است آیا این عملکرد شایسته است؟ آیا شایسته است که در میدان مسابقه ۱۱۰ حضور پیدا کند؟ حاضرم از افرادی که ذی نفع نبوده و متخصص داوری هستند در یک سالن دعوت کنم و آن زمان سه تیم برتر که طلا گرفته بودند برنامه های خود را برای آنان انجام دهند و آن زمان اعلام کنند که کاپ قهرمانی حق چه تیمی بوده است؟
او افزود: سال گذشته هم همین اتفاقات افتاد و نکته ای که باعث چشم پوشی ما شد این بود که چند ویلچری به این مسابقات آوردند و مادران به دلیل وضعیت جسمانی از این ناداوری‌ها چشم پوشی کردند. ولی امسال دوباره این ناداوری صورت گرفت!
این مادر که فرزندش در تیم تهران عضو است، گفت: سرپرست فنی این مسابقات که نام آن را نمی‌برم هر سال با تیم تهران اسپانسر یک شهر را می‌گیرد. سال گذشته با اسپانسری قزوین وارد این مسابقات شد درحالی که سرپرست فنی و اعضای ورزشکاران تیم همگی تهرانی بودند. امسال هم اسپانسری از اهواز گرفته بود. در این مسابقات مربیان هم به عنوان داور مسابقه قضاوت می کردند. مربی نباید که داوری کند و زمانی که اعتراض کردیم گفتند که تعداد درس دیده در این رشته کم داشته و بنابراین مجبوریم از مربیان برای قضاوت استفاده کنیم!
او افزود: حتی فکر می‌کنم که خانم سرپرست فنی این مسابقات چه بسا دوره داوری در این رشته نگذرانده و کارت داوری نداشته است! شاید برای همین نتوانسته در این رقابت عملکرد خوبی داشته باشد. سال گذشته به داوری ها اعراض کردیم و خانم پازوکیان (نایب رییس بانوان فدراسیون) گفتند که مسابقات را با ویدئو چک بررسی خواهند کرد!
او در خصوص اعزام تیم تهران به این مسابقات گفت: امسال هنگام شروع این مسابقات چون که اعضای تیم حدود ۵ ماه تلاش کردند، با عزمی جدی اعلام کردم که به هیچ عنوان از حق فرزندم کوتاه نمی‌آیم. ما از تیم اهواز خیلی بالاتر بودیم. زمانی که تیم ما اجرا کرد کل مربیان حاضر در سالن معتقد بودند که هیچ تیمی با تیم تهران نمی تواند رقابت کند و اظهار می کردند که کاپ حق تیم ما بود. تیم ما زمانی که در تهران تمرین می کرد سرپرست و مربی این تیم گفتند که امسال هم ناحقی خواهد شد و زمزمه هایی از قبل در فدراسیون پیچیده بود که این تیم با این مربی قرار است قهرمان شود و از قبل سناریو مشخص بود. تیم ما بنا را بر این گذاشته بود برای اینکه قرار است ناحقی شود بی‌خیال این مسابقات شود ولی مادران اعتراض کردند که تیم ما ۵ ماه تمرین می‌کند و باید در این رقابتها با قدرت شرکت کنیم. به دلیل درخواست من مادر، سرپرست تیم قبول کرد که تیم به این مسابقات برود.
او اظهار کرد: در روز مسابقه دقیقا همانی که از قبل صحبت شده بود اجرا شد. از رسانه ها خواهش می کنم صدای اعتراض ما را به وزارت ورزش و فدراسیون برسانند تا این موضوع ختم به خیر شود. تمام این مسابقات را با هزینه شخصی شرکت می کنیم و از این طریق پولی را به فدراسیون تزریق می کنیم تا سرپا باشد و کارش را انجام بدهد اما درست است در پایان اینگونه با ما رفتار شود!؟
یکی دیگر از مادرانی که فرزندش در تیم تهران حضور داشت ضمن تایید اتفاقات رخ داده در این مسابقه به ایسنا گفت: دخترم مقام اول را به دست آورد و کاپ برای تیم تهران بود که کاپ را از تیم ما ربودند. سرپرست فنی این مسابقات تا پایان نتایج و مسابقه پاسخگوی هیچ مربی نبودند و کاپ را از ما گرفت. حتی پازوکیان و فدراسیون هم جوابگوی ما نبود. از پازوکیان در خواست کردیم که فیلم های مسابقه را بررسی کنند و فقط قول دادند اما هیچ کاری نکردند!
او گفت: سرپرست این مسابقات هم سال گذشته تعدادی معلول به مسابقات آوردند و با احساسات مادران بازی کردند و کاپ را بردند و به خاطر معلولین همه گذشت کردند ولی امسال کاپ هم به نام همین سرپرست مسابقات ثبت شد. دوست دارم با وجود این همه زحمتی که برای بچه‌ام می‌کشم خاطره بدی در ذهن کودکم نماند. این بچه یاد می گیرد که اگر یک روزی مربی یا داور شد و مانند سرپرست فنی این مسابقات عمل کرد رفتار او مشکلی ندارد. باید این مشکل از ریشه حل شود تا این اتفاقات پیش نیاید.
او در پایان افزود: پیشنهاد می‌کنم ببینید چه شخصی پشت پرده است که مدیر فنی این مسابقات با جسارت این حرکات را انجام می دهد و هیچ کس پاسخگوی این رفتار نیست!