به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، سعید بابایی مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با بیان این‌که فرایند انتقال به خانواده برای فرزندان تحت سرپرستی در مراکز شبانه‌روزی بهزیستی از بدو پذیرش در مراکز انجام می‌شود، گفت: این روند به آن معناست که تیم مراقبت متشکل از مربی، روانشناس، مددکار و مسئول فنی مرکز از ابتدای پذیرش کودک، ضمن تدوین برنامه مراقبتی، بررسی‌ها و اقدامات لازم را برای انتقال فرزند به خانواده (زیستی یا جایگزین) انجام می‌دهد.
بابایی با اشاره به این‌که در برخی موارد به دلیل شرایط زندگی فرزند ممکن است این انتقال صورت نگیرد و در این صورت برنامه‌ریزی برای توانمند شدن او هنگام انتقال به زندگی مستقل انجام می‌شود، افزود: در این برنامه که معمولا از سنین ۱۳ تا ۱۵ سالگی آغاز می‌شود، مهارت‌هایی مانند برقراری ارتباط، تصمیم‌گیری، جرات‌مندی و... به همراه مدیریت زندگی شخصی، مدیریت مالی و سایر موارد مشابه به فرزند آموزش داده می‌شود.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با بیان این‌که این نوع برنامه‌ها به صورت مشارکتی با حضور تیم مراقبت و فرزند انجام می‌شود، اظهار کرد: به این ترتیب، آموزش مهارت‌های فنی و حرفه‌ای و ادامه تحصیل در برنامه کاری قرار می‌گیرد و با توجه به علاقه و استعدادهای فرزند، جهت‌گیری‌های لازم انجام می‌شود.
به گفته بابایی، در صورت تمایل فرزند به ادامه تحصیل، هزینه‌های دانشگاه و همچنین در صورت تمایل او، آغاز زندگی مستقل در پسران پس از خدمت سربازی و در دختران زمانی‌که آمادگی لازم را داشته باشند، انتقال مذکور انجام می‌شود.
وی با بیان این‌که در حال حاضر فرزندانی هستند که تا مقطع دکتری مورد حمایت قرار گرفته‌اند، توضیح داد: امسال ۸ رتبه زیر هزار کنکور سراسری از بین همین فرزندان بودند. در دانشگاه در زمینه شهریه نیز از آنها حمایت خواهد شد.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر این‌که حداقل سن برای انتقال به زندگی مستقل ۱۸ سالگی است، گفت: اما فقط این شرط کافی نیست و فرزندان باید آمادگی انتقال به زندگی مستقل از جمله توانایی مدیریت شخصی و ... را نیز داشته باشند.
وی با بیان این‌که هیچ اجباری برای انتقال این افراد پس از ۱۸ سالگی نداریم، ادامه داد: معتقدیم این کودکان همواره فرزندان بهزیستی هستند و تا جایی که بتوانیم و تنگناهای بودجه‌ای اجازه دهد، تلاش می‌کنیم از آنان حمایت کنیم. البته آمار کودکان بی‌سرپرستی که به ۱۸ سالگی می‌رسند بسیار اندک است، چراکه بیشتر آنان در همان سنین کودکی به فرزندخواندگی پذیرفته می‌شوند. به این ترتیب، فرزندانی که به ۱۸ سالگی می‌رسند معمولا دارای خانواده‌های فاقد صلاحیت سرپرستی فرزند هستند.
بابایی با اشاره به این‌که هزینه‌ای نیز تحت عنوان ترخیص در نهایت برای حمایت از فرزندان پرداخت می‌شود، توضیح داد: البته از آنجا که معتقدیم ترخیص در مورد این فرزندان صورت نمی‌گیرد، استفاده از این کلمه هم درست نیست. همچنین فکر می‌کنم باید به جای پرداخت نقدی به این افراد، این هزینه صرف ایجاد اشتغال پایدار برای آنان شود. برای مثال، راه‌اندازی کسب و کارهای خرد با همراهی چند تن از فرزندان یکی از این پیشنهادهاست.