به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، محمدعلی ابراهیم‌زاده در نشست تخصصی موانع اصلاحات در صندوق‌های بازنشستگی که با حضور کارشناسان و مدیران صندوق بازنشستگی کشوری، سازمان تامین اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح برگزار شد، اظهار کرد: سن بازنشستگی هنگام برقراری حقوق در صندوق بازنشستگی کشوری حدود ۵۱ سال است که چوب حراج به منابع صندوق‌ها می‌زند و خسارت‌های جبران‌ناپذیری از این ناحیه به صندوق‌ها وارد می‌شود.
وی سال گذشته نیز گفته بود: در عرض چند سال آینده با توجه به موج بازنشستگی در آموزش و پرورش، یک‌سوم کل مشترکان ما به جمعیت بازنشستگان اضافه می‌شوند و اعتبارات با این افزایش‌ها جوابگو نیست و ضریب پشتیبانی نیروی شاغل به بازنشسته ما بیش از این کاهش پیدا می‌کند. بنابراین راهی جز افزایش سن و سابقه بازنشستگی نداریم.
ابراهیم‌زاده گفته بود: البته نمی‌توان یک‌مرتبه سابقه خدمت زنان را ۳۰ سال کرد. چون برنامه‌ریزی‌ها بر اساس بازنشستگی ۲۵ سال بوده و تغییرات، مقاومت و واکنش‌هایی در پی خواهد داشت.
این مسئول اکنون نیز تاکید دارد که طی سال‌های مختلف دولت‌ها، مجلس شورای اسلامی، مدیران صندوق‌ها و بسیاری از نهادهای تصمیم‌گیر در عدم موفقیت اصلاحات صندوق‌های بازنشستگی و همچنین ناکارآمدی آنها دخالت داشته‌اند.
ابراهیم‌زاده، مهم‌ترین عامل پویایی صندوق‌های بازنشستگی را منابع پایدار عنوان کرد و افزود: این مهم‌ترین مساله در صندوق‌های بازنشستگی در دنیاست و همه صندوق‌های بازنشستگی این اصل را پذیرفته‌اند که صندوق‌ها باید دارای منابع مالی پایدار باشند تا بتوانند به تعهدات خود عمل کنند. این در حالی است که طی دو دهه اخیر شرایط تصویب قوانین بازنشستگی طوری پیش رفته که وابستگی صندوق به دولت‌ها افزایش چشمگیری یافته است.
معاون فنی صندوق بازنشستگی کشوری در ادامه با بیان اینکه حقوق بازنشستگان در دو دهه اخیر حداقل بیش از ۸ بار ترمیم شده اما رضایتمندی ایجاد نکرده است، گفت: دلیل مهم بی‌اثر ماندن سیاست ترمیم حقوق، تورم در برخی سال‌ها بوده است؛ افزایش حقوق صورت گرفته اما با رشد تورم، آثار این افزایش حقوق از بین رفته و رضایتمندی لازم ایجاد نشده است.
ابراهیم‌زاده اظهار کرد: نمونه این سیاست، افزایش تدریجی و پلکانی حقوق بازنشستگان طی سال‌های اخیر بوده که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و اجرایی هم شد، اما به دلیل نرخ بالای تورم، اثرگذاری آن از بین رفت و تمام تلاش‌ها در عمل کمرنگ دیده شد و موجب شد اقدامات صندوق ناکارآمد جلوه داده شود.
وی به‌کارگیری مدیران ناآشنا به حوزه بازنشستگی و محاسبات بیمه‌ای را از دیگر موانع اصلاحات صندوق‌ها دانست و گفت: مدیران غیرمتخصص و ناآشنا با مدیریت صندوق‌های بازنشستگی به دلیل عدم شناخت نظام بازنشستگی، عدم شناخت جامعه بازنشستگان، نداشتن تخصص در حوزه بیمه و بازنشستگی، عدم درک شرایط جامعه، بی‌توجهی به پایداری صندوق و غیره خود به یکی از موانع اصلاح صندوق‌ها تبدیل شده‌اند.