همین یک‌شنبه، آن‌قدر شبکه‌ی خبر را تماشا کردم که پدرم (فکرکن پدرم) از کوره در رفت و شبکه را عوض کرد. همان موقع، دوستم نوید تماس گرفت و گفت: شبکه‌ی خبر زیرنویس کرده که تا پایان هفته، مدارس تعطیل است و دوباره ما برای تأیید خبر به شبکه‌ی شش برگشتیم.
حالا خواهرم هرروز با آبشش‌هایش به دانشگاه می‌رود تا از درس عقب نماند! و هربار به خانه برمی‌گردد کیفش را زمین می‌اندازد و می‌گوید: «پارکینگ دانشگاه تقریباً تکمیل بود. بعضی از استادها بیرون از محوطه دنبال جای پارک می‌گشتند! همه با ماشین می‌آیند حالا من باید تعطیل بشم یا تو؟»
البته من دلشوره هم دارم! امسال باید تعیین‌رشته کنم و راستش از این تعطیلات برای مرور درس‌ها استفاده نکردم. تعطیلات این هفته هم که باعث شد، مهمانی‌های شب یلدا تنها به یک شب محدود نباشد و با خیال راحت، طولانی‌تر برگزار شود و بعد هم خواب روز بعد و بقیه‌ی قضایا.
۹روز تعطیلی در زمستان، این تعطیلات بیش‌تر از تعطیلات سال نوی میلادی بسیاری از کشورهای غربی و شرق آسیاست و امروز هشتمین روز از تعطیلات آلودگی ماست .
این کشور، کشور روزهای تعطیل است. همان ابتدای سال که تقویم می‌خریم دنبال رنگ‌های قرمز در روزهای سال می‌گردیم و امسال هم متوجه شده بودیم که تعطیلات رسمی‌مان بیش‌تر به پنج‌شنبه و جمعه افتاده است اما آلودگی هوا سالی پر از تعطیلات را برای دانش‌آموزان رقم زد.
البته هم‌زمانی این تعطیلات در روزهای انتهای فصل پاییز و در آستانه‌ی امتحان‌های نوبت اول، باعث نگرانی والدین و معلم‌ها و حتی خود دانش‌آموزان شده است. اغلب معلمان معتقدند فاصله افتادن بین آموزش، باعث فراموشی مفاهیمی می‌شود که قبلاً آموزش داده شده، بنابراین به ناچار این مفاهیم باید مجدداً یادآوری شوند که این کار بسیار زمان‌بر است.
از سوی دیگر آموزش و پرورش که مخالف تعطیلی مدارس در هوای آلوده است؛ برنامه‌ی جایگزینی برای روزهای تعطیل اعلام نکرده و فقط برخی مدرسه‌های غیردولتی برنامه‌ی کلاس‌های فوق‌العاده در روزهای پنج‌شنبه و افزایش یک‌ساعته‌ی مدرسه را در نظر گرفته‌اند.
مسعود ثقفی، مشاور مدیرکل و رئیس اداره‌ی اطلاع‌رسانی و روابط‌عمومی شهر تهران که نماینده‌ی آموزش و پرورش در کمیته‌ی اضطرار آلودگی هوای تهران است به خبرگزاری مهر گفت: «ما بارها اعلام کرده‌ایم که تعطیلی مدارس مناسب نیست، اما وزارت بهداشت خطرات را ذکر می‌کند و رئیس اورژانس اتفاقاتی را اعلام می‌کند که در روزهای گذشته رخ داده است.»
ثقفی درباره‌ی حفظ سلامتی دانش‌آموزان در هوای آلوده گفته است: «ما چند سال پیش اندازه‌گیری کردیم و دیدیم میزان آلاینده‌هایی که داخل کلاس‌های درس ما هست با میزان آلاینده‌هایی که در اتاق خانه‌ها وجود دارد به یک اندازه است. پس این آلاینده‌هایی که ما نگران هستیم؛ سر کلاس درس به بچه‌ها آسیب برساند در خانه‌ی آن‌ها هم وجود دارد.
تنها تفاوت زمان رفت و آمد بچه‌ها و زمان زنگ تفریح آن‌هاست که روی هم یک ساعت می‌شود. یعنی ما به‌خاطر یک ساعت و با فرض این‌که آن یک ساعت در روز را بچه‌ها وقتی تعطیل می‌شوند به خیابان نمی‌روند، به مراکز تفریحی نمی‌روند، در شهر تردد ندارند، به حفظ سلامتی‌شان کمک کرده‌ایم!»
البته تعطیلی مدرسه‌ها در هوای آلوده، علت‌های مختلفی دارد و علاوه بر حفظ سلامتی دانش‌آموزان بحث تردد خودروها هم هست. در سال‌های گذشته هزینه‌ی بالای سرویس مدرسه‌ها باعث شده که تعداد زیادی از خانواده‌ها ماشین شخصی را جایگزین سرویس‌های مدرسه کنند.
حالا دیگر هوا آلوده یا سالم باشد؛ فرقی ندارد. در هرحال دانش آموزان به مهم‌ترین مخاطبان اخبار رسانه ها تبدیل شده‌اند!
در کمیته‌ی اضطرار آلودگی هوا روال بر این است که وقتی شاخص آلودگی هوا به ۱۴۰ برسد معمولاً زنگ ورزش مدرسه‌ها تعطیل می‌شود. وقتی از ۱۵۰ رد بشود، درباره‌ی تعطیلی مدرسه‌ها ابتدایی بحث می‌شود و وقتی عدد به ۱۸۰ برسد که سخن از تعطیلی تمام مدرسه‌ها در تمام مقاطع می‌شود.