عضو کمیته حقوقی انجمن حمایت از حقوق کودکان با بیان اینکه نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی کودکان را به سمت کارهایی مانند کولبری و زباله‌گردی می‌کشاند، گفت که کوتاهی نهادها آنها را به این سمت سوق داده و مُسکن‌های موقت مثل تیراندازی نکردن به کولبران رسمیت دادن به این کار است که خلاف شأن و کرامت انسانی است.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، مونیکا نادی عضو کمیته حقوقی انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به مرگ کولبر ۱۴ ساله کرد که چندی پیش رخ داد، گفت: فرهاد اولین کودکی نبود که قربانی کولبری شد، حوادثی از این دست همیشه اتفاق می‌افتد و بسیاری از کودکان حین کولبری به خاطر عواملی از جمله بهمن یا سرمازدگی جان خود را از دست می‌دهند.

نادی افزود: این کودکان قربانی نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی می‌شوند. فقر و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی در کنار عدم توزیع عادلانه ثروت کودکان را به سمت این کار می‌کشاند.

وی بیان کرد: اساسا کولبری حتی برای بزرگسالان خلاف شأن و کرامت انسانی است و متاسفانه رویه‌هایی که همیشه در مقابل کولبری اتخاذ شده، تسکین‌های موقتی بوده است.

عضو کمیته حقوقی انجمن حمایت از حقوق کودکان ادامه داد: اقداماتی مانند این‌که بیایند برای کولبری بیمه در نظر بگیرند یا طرحی تحت عنوان ممنوعیت تیراندازی به کولبران، تسکین‌های موقتی هستند که باعث می‌شوند واژه کولبری رسمیت پیدا کند در حالی که در کشوری مانند ایران، با این سطح از منابع، واقعا خلاف شأن انسانی و ایرانی بودن است که بیاییم این واژه را به رسمیت بشناسیم و برای آن تسکین‌های موقت در نظر بگیریم.

وی اظهار کرد: کولبری کودکان به طور خاص خلاف شأن و کرامت انسانی است. کودکی حق هر کودک است و تامین این حق در قانون اساسی و همچنین پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک مورد تاکید قرار گرفته است. تامین منفعت عالیه کودکان طبق این پیمان‌نامه، وظیفه ذاتی همه دولت‌هاست.

نادی افزود: کولبری خلاف حقوق کودک است. جلوگیری از ورود کودکان به کولبری وظیفه ذاتی دولت‌ها و به طور خاص وزارت رفاه است. اما آنها در راستای تامین رفاه اجتماعی کوتاهی کرده‌اند و همین باعث شده است کودکان وارد ورطه کولبری شوند و حالا برای‌شان چنین اتفاقاتی بیفتد.

وی با ابراز تاسف از این‌که هیچ‌گاه رویکردها حمایت‌محور نبوده است، گفت: به جای این‌که پدیده‌هایی مانند کولبری و زباله‌گردی را با حمایت و ساز و کارهای منطقی حذف کنیم و به سمت راهکارهایی برویم که به حذف دائم این پدیده‌ها منجر شود، راهکارهای موقتی در نظر می‌گیریم که اساسا آن راهکارها با شأن و کرامت انسانی مغایر است.

نادی یادآور شد: فرهاد قربانی نداشتن برنامه‌ و سیاست‌های کلان مناسب و متناسب با وضعیت جامعه شد و اتفاقاتی از این دست متاسفانه تکرار می‌شود.

برچسب‌ها