همشهری آنلاین- نجمهاحمدبیگی: زهرا خواجوی توانست رکوردی را در لیگ فوتبال زنان به ثبت برساند که تا قبل از او هیچ دروازهبانی در لیگ برتر زنان نتوانسته بود به آن دست یابد. بزرگانی همچون «احمدرضا عابدزاده» و «ناصر حجازی» در سالهای دور نام خود را در جدول دروازهبانهایی ثبت کردند که بیشترین دقایق کلینشیت متوالی را داشتند. با این حال از نظر آماری زهرا خواجوی فعلا صدرنشین دروازهبانهای تاریخ ایران از نظر تعداد دقایق بسته نگهداشتن دروازه در بازیهای باشگاهی به شمار میرود.
ماجرای فوتبالیست شدن
او اهل نهاوند استان همدان است و ورزش را از ۹ سالگی در رشته هندبال آغاز کرده. خواجوی در مورد فعالیتش در رشته فوتبال گفت: خیلی اتفاقی فوتبالیست شدم. نزدیک خانهمان سالن ورزشی بود. یک روز یکی از دوستانم که فوتسال بازی میکرد، به من پیشنهاد داد تا با او به ورزش فوتسال بروم. مخالفت کردم و گفتم که مهارتی در این رشته ندارم اما با اصرار او راضی شدم و رفتم.
وی ادامه داد: آن روز در سالن فوتسال خیلی خوب بازی کردم و مورد توجه مربی قرار گرفتم. مربی با تماشای بازی من گفت که از بزرگان فوتبال خواهم شد و تاکید کرد فوتبال را ادامه دهم.
خواجوی اضافه کرد: ۲ سال فوتبال بازی کردم و توانستم در مسابقههای کشوری مقام بیاورم و جزو نفرات برگزیده شوم. بعد به تیم ملی زیر ۱۴ سال دعوت شدم. آن موقع بازیکن بودم تا اینکه به تیم ملی بزرگسالان زیر ۱۹ سال پیوستم. در تیم ملی زیر ۱۹ سال هم بازیکن بودم و خیلی اتفاقی دورازهبان شدم. یک روز دروازهبان تیم سر تمرین غایب بود و مربی به من پیشنهاد داد که درون دروازه بایستم. همان موقع چند حرکت دروازهبانی انجام دادم، خیلی خوب شیرجه زدم و حرکاتی انجام دادم که هنوز هم خودم باور نمیکنم. دروازه بانی را ادامه دادم و ۶ سال است که در این پست بازی میکنم.
این دروازهبان افزود: اکنون برای تیم وچان کردستان بازی میکنم. اولین تیمی که در آن بازی کردم پاس همدان بود. بعد از آن به تیم اشترانکوه ازنا پیوستم. دوباره به تیم شهرداری بم رفتم. بعد هم برای تیم راهیاب ملل سنندج بازی کردم.
خواجوی در مورد رکورد ۹۵۳ دقیقهای که به دست آورده است، گفت: در فصل اول لیگ برتر فوتبال تا پایان هفته دهم هیچ گلی دریافت نکرده بودم و توانستم رکورد کلینشیت را به دست بیاورم. اما در بازی با شهرداری بم این رکورد شکسته شد و در دقیقه ۹۵۳ این رکورد متوقف شد.
مشکلات فوتبال بانوان
وی در مورد مشکلات فوتبال بانوان در استانها افزود: با اینکه فوتبال بانوان درسالهای اخیر پیشرفت داشته است اما نیاز به حمایت مسئولان و پوشش رسانهای دارد. در حال حاضر مشکلی که در بیشتر استانها از جمله شهر نهاوند با آن روبهرو هستیم نبود آکادمی فوتبال بانوان در این شهر است. باید برای تمرین در سالن فوتسال تمرین کنم. حتی زمانی هم که در لیگ برتر هستم برای تعطیلی نیم فصل که به شهرم برمیگردم، برای تمرین از سالن فوتسال استفاده میکنم که این مسأله برای بازیکن فوتبال به شدت آسیب زاست و ممکن است سبب مصدومیت شود.
اهداف و آرزوها
گلر تیم وچان کردستان از آرزوها و الگوهایش در فوتبال گفت: قهرمانی تیمم در لیگ برتر آروزیم هست. همه تلاش خود را میکنم که این تیم در پایان لیگ به قهرمانی برسد و دیگر اینکه به آرزویم که لژیونر شدن است، برسم. الگوی جهانیام «مانوئل نویر»، دروازهبان قدرتمند بایرن مونیخ در تیم ملی آلمان است. در فوتبال ایران هم از دروازهبانی «علیرضا بیرانوند»، «مهدی رحمتی» و «پیام نیازمند» الگو میگیرم.
خواجوی به ورزشکاران جوانی که در ابتدای راه هستند و میخواهند در این رشته گام بردارند توصیههایی کرد و گفت: برای کسی که میخواهد ورزش را شروع کند همان ابتدا باید هدفش مشخص باشد. باید بداند که ورزش را برای تفریح و سلامتی میخواهد یا می خواهد آن را بهطور حرفهای دنبال کند تا مسیرحرفهای شدن را در پیش بگیرد که مسیر دشواری است. در درجه اول از نظر روحی باید سالم زندگی کند تا روح سالمی هم داشته باشد. در ورزش حرفهای باید از خیلی مسائل شخصی گذر کرد. چرا که وقتی برای تفریح و اوقات فراغت باقی نمیماند. دوری از خانواده مسأله دیگری است که باید آن را تحمل کرد. برای من در سالهای اول، دوری از خانواده بسیار مشکل بود و این موضوع من را دلسرد می کرد. اما به لطف خدا و حمایت خانوادهام توانستم فعل خواستن را صرف کنم، با سختیها کنار آمدم و موفق شدم.