این سامانه دفاعی تور طوری طراحی شده است که متحرک باشد و بتواند اهدافی را تا ارتفاع ۶۰۰۰ متر و برد ۱۲ کیلومتر هدف قرار دهد.
موشک‌های تور با رادار هدایت می‌شوند و با سرعتی تقریبا سه برابر سرعت صوت (۳ ماخ) پرواز می‌کنند. بنابراین برای مثال رسیدن این موشک‌ها به هدفی در فاصله ۵ کیلومتری پنج ثانیه بیشتر طول نمی‌کشد.
این موشک‌ها وزنی ۱۶۷ کیلوگرمی شامل یک کلاهک جنگی کوچک - حاوی حدود ۱۵ کیلوگرم ماده انفجاری قوی- دارند. این کلاهک طوری طراحی شده است که هنگام انفجار قطعات ترکش فلزی را مانند گلوله به هدف بزند.
سامانه تور می‌تواند در یک زمان به دو هدف حمله و پرای هر هدف دو موشک پرتاب کند. هنگامی که این موشک‌ها پرتاب می‌شوند، حتی اگر اپراتورهای زمینی متوجه شوند، اشتباه کرده‌اند، منحرف کردن این موشک‌ها از مسیرشان ناممکن است.
تولید سامانه موشکی تور در سال ۱۹۷۵ در اتحاد شوروی سابق شروع شد و در سال ۱۹۸۶ به خدمت ارتش سرخ درآمد و در دهه‌های بعدی نسل‌های جدیدتر این سامانه تولید شدند. سامانه تور ام‌یک در سال ۱۹۹۱ معرفی شد که نسبت به نسل‌های قبلی دقت موشکی بیشتری داشت و می‌توانست به طور همزمان به دو هدف حمله کند. همچنین سامانه ردیابی اپتیکال و تجهیزات کامپیوتری آن ارتقا پیدا کرده بود.
سامانه دفاعی تور به گشورهای گوناگونی در جهان از جمله ایران صادر شده است، از جمله ایران بر اساس قراردادی ۷۰۰ میلیون دلاری که در پایان سال ۲۰۰۵ با روسیه امضا کرد ۲۹ سامانه ضدهوایی تور ام-یک را دریافت کرد.