به گزارش همشهری آنلاین، ایرنا به نقل از شین‌هوا نوشت: برخی از قسمت‌های بدن نوزادان نارس از جمله سیستم تنفسی آن‌ها در زمان تولد هنوز به طور کامل تکامل نیافته‌اند. بنابراین ابتلا به زجر تنفسی یکی از مشخصه‌های تولد پیش از موعد است.
«نشانگان زجر تنفسی» عارضه‌ای ریوی است که بین نوزادانی که هنوز ریه‌های آن‌ها به طور کامل رشد نکرده است، ایجاد می‌شود. ریه این نوزادان توانایی ندارد برای تنفس صحیح و منظم خود سورفاکتانت کافی تولید کند. به گفته متخصصان، نشانگان زجر تنفسی در نوزادان پسر بیشتر از نوزادان دختر دیده می‌شود. زایمان زودرس و دیابت دوران بارداری از فاکتورهای مهم برای بروز نشانگان زجر تنفسی است.
نوزادان نارس مبتلا به زجر تنفسی باید تحت حمایت تنفسی قرار گیرند و برای این منظور لازم است، با استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، هوا از طریق لوله داخل دهانی به داخل نای آن‌ها ارسال شود.
یکی از عوارض این تنفس مصنوعی آسیب به بافت ریه است. همچنین در هوارسانی مصنوعی، هر نوزاد به داده‌های سفارشی مختلفی از جمله درصد اکسیژن تزریق‌شده در هوا، حجم هوا، فشار جریان، سرعت جریان و غیره نیاز دارد.
اکنون گروهی بین‌المللی از محققان در جریان مطالعه‌ای جدید یک مدل ساخته‌شده از سیلیکون تهیه کرده‌اند که درمان هوارسانی را مطابق جریان تراکم در سیستم تنفسی کودک تنظیم می‌کند. تطابق داده‌ای که توسط این مدل ایجاد می‌شود در واقع دستگاه تنفسی فوقانی را شبیه‌سازی می‌کند و بنابراین از آسیب به ریه جلوگیری کرده و فرصت رشد و نمو مناسب یک سیستم تنفسی را برای نوزاد تقویت می‌کند.
محققان همچنین با استفاده از این الگو پدیده ناشناخته‌ای را کشف کردند که به موجب آن جریان هوای خارج‌شده از لوله‌ای که به دهان نوزاد وارد می‌شود به دلیل نیروهای اصطکاک قوی به لایه سلولی که دستگاه تنفسی فوقانی (بافت اپیتلیال) را می‌پوشانند، آسیب می‌زند. محققان گفتند این نیروها می‌توانند آسیب‌هایی را از جمله التهاب ایجاد کنند که برای نوزاد خطرناک است.