به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، محمد مقدم، عضو مجمع روحانیون مبارز در یادداشتش در روزنامه ایران نوشت: نتایج بررسی صلاحیت داوطلبان انتخابات یک بار دیگر به محل بحث مقام‌ها و نیروهای سیاسی کشور تبدیل شده است. در یکی از بالاترین سطوح این مباحثه روز گذشته شاهد نقد رئیس جمهوری نسبت به عملکرد هیأت‌های نظارت شورای نگهبان و متقابلاً پاسخ کنایه‌آمیز و نه چندان مؤدبانه سخنگوی این شورا به موضع رئیس جمهوری بودیم.
با این حال بهتر است قبل از ارزیابی این موضعگیری‌ها که خود در جایگاه معلولند به علت پرداخت. علت این گونه تنش‌ها و مشکلاتی که ما سال‌ها است در عرصه انتخابات داریم، روش نظارت استصوابی است که سبب شده ما میدان را برای رقابت افکار، اندیشه‌ها و گرایش‌های گوناگون باز نکنیم. حال آنکه بر اساس قانون اساسی و در روندی که تا پیش از انتخابات مجلس چهارم برقرار بود پدیده‌ای به عنوان نظارت استصوابی وجود نداشت و استعلام شورای نگهبان از مراجع چهارگانه در جهت اطلاع از وضعیت داوطلبان بود. اما وقتی که نظارت بر اساس اطلاع تبدیل به نظارت از صفر تا ۱۰۰ بر اساس استصواب شد طبیعی بود که به همین نتیجه‌ای منتهی شود که با آن مواجه هستیم.
با این مقدمه باید بدانیم موضعی که آقای روحانی درباره رد صلاحیت‌ها مطرح کردند برخلاف کنایه آقای کدخدایی یک موضع شخصی نیست بلکه ایشان به عنوان رئیس جمهوری و پاسدار قانون اساسی موضع گرفته است و می گوید وقتی شما شاهد حضور گرایش‌ها و نگرش‌های مختلف در انتخابات نباشید چه فرقی می‌کند که رقابت بر سر یک کرسی با یک نفر برگزار شود یا صد نفر.
امروزه ما چه از نظر داخلی و چه خارجی در فضایی هستیم که ایجاب می‌کند انتخابات پرشور و بالنده با حضور گسترده مردم داشته باشیم. این مهم وقتی تحقق پیدا می‌کند که همه گرایش‌ها حضور داشته باشند. حال آنکه وقتی حتی حضور پررنگ جریان اصلاحات در انتخابات تحمل نمی شود چگونه می‌خواهیم از حضور گرایش‌ها و افکار دیگر دفاع کنیم. وضعیت ما این گونه است که به حضور دو گرایش اصلاح‌طلب و اصولگرا در کشور قانع شده‌ایم، اما حتی همین حداقل هم مراعات نمی‌شود و متأسفانه شاهد آن هستیم که شخصیت‌های اصلاح‌طلبی که امکان رأی‌آوری داشتند به عناوین مختلف رد صلاحیت شده‌اند.
گفته می‌شود برای هر کرسی ۱۷ نفر داوطلب وجود دارد. اما حرف آقای روحانی این است که آیا این ۱۷ نفر همه گرایش‌های سیاسی و اجتماعی جامعه را نمایندگی می‌کنند؟ به شخصه معتقدم که پاسخ این پرسش منفی است و اینکه آقای کدخدایی بیاید با لحن توهین‌آمیز به این نقد پاسخ دهد قابل توجیه نیست.
اگر می‌خواهیم جامعه ایران از معضلات و بحران‌های داخلی و بین‌المللی‌اش رهایی پیدا کند، تنها راهش برگزاری یک انتخابات پرشور است که آن نیز متضمن یک انتخابات آزاد و رقابتی با حضور سلیقه‌ها و گرایش‌های مختلف است. ما باید به انتخاب مردمی که همواره آنها را ملتی ارزشمدار و انقلابی خطاب می‌کنیم احترام بگذاریم. در غیر این صورت انتخابات پژمرده و بی‌رمقی رقم خواهد خورد که دودش در چشم نظامی می‌رود که معتقدم همه دست‌اندرکاران باید در جهت حفظ و بالندگی‌اش تلاش کنند. امیدوارم تصمیم‌گیران فراموش نکنند که شرایط کشور امروز یک شرایط استثنایی است و باید برای عزت و موفقیت ایران و پایندگی نظام جمهوری اسلامی که بسیاری برای آن جان داده‌اند، انتخاباتی گیرا و فراگیر برگزار شود.