به گزارش همشهری‌آنلاین، علی اکبر اسدالهی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین در گفت‌وگو با ایرنا گفت: مسئولیت ما مدیریت بیشتر پهنه‌ها و عرصه‌های سرزمینی است به طوری که ۶۲ درصد مساحت استان قزوین و همچنین ۸۲ درصد مساحت کشور را اراضی ملی یا منابع طبیعی تشکیل می‌دهند.
وی گفت: در حال حاضر که شاهد تغییرات اقلیمی و همچنین گسترش تهدیدات مربوط به حوزه‌های آب و خاک و پوشش فضای سبز هستیم مسئولیت‌های ما نیز سنگینتر از قبل شده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین افزود: فعالیت‌های جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری و به‌دنبال آن در استان‌ها، ادارات کل منابع طبیعی و آبخیزداری نقش کلیدی در جلوگیری یا کاهش فرایند فرسایش خاک و تقویت منابع آبی داشته و به شکل غیرمستقیم در حوزه مسائل اقتصادی و سرمایه‌گذاری، حفاظت محیط زیست، مدیریت بحران و ... تاثیرگذار است.
اسدالهی گفت: در همین زمینه باید اذعان کرد برای حفظ دشت قزوین و جلوگیری از تبدیل شدنش به بیابان به یک مراقبت ویژه و اورژانسی ۱۰ ساله از آن نیاز داریم.
وی گفت: حال و روز نامناسب دشت قزوین نتیجه جزیره‌ای کار کردن دستگاه‌هاست بنابراین باید یک برنامه منسجم و جامع تعریف کنیم مثلا در حوزه آب باید مسئولیت دقیق هر دستگاه از حیث حفاظت از منابع آن و بهره‌وری مشخص باشد چرا که وقتی بهره‌برداری غیرصحیح از سفره‌های آب زیرزمینی داشته‌باشیم شاهد بیابانی شدن اراضی و از بین رفتن کشاورزی و مهاجرت روستاییان به شهرها خواهیم شد و با پیامدهای منفی اجتماعی و اقتصادی این پدیده روبرو می‌شویم.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین افزود: باید برای حل مسائل و چالش‌های پیش روی منابع طبیعی شاهد اجرای مدیریت واحد سرزمینی باشیم، در سالیان گذشته با آب و خاک و هوای خود به درستی رفتار نکردهایم و در استفاده از این منابع نیاز به تجدید نظر داریم.
اسدالهی گفت: در سالیان گذشته به دلیل بهره‌برداری بیش از اندازه و غیراصولی از منابع سفره های آب زیرزمینی در قزوین شاهد کاهش و افت شدید سطح آب این سفره‌ها بوده‌ایم که البته در سال‌های اخیر با انسداد چاه‌های غیرمجاز و کنترل مصرف چاه‌های مجاز سرعت افت کاهش پیدا کرده اما با تقویت سفره‌ها آن‌طور که باید و شایسته است فاصله داریم و اراضی استان قزوین در معرض بیابانی شدن قرار گرفته است.
وی گفت: زمینی که در گذشته زیر کشت آبی قرار داشته و امروز دیگر به دلیل نبود آب قابل کشت نیست، این اراضی مستعد بیابان شدن است و وقتی تبدیل به بیابان شد و فرسایش خاک در آن صورت گرفت می‌تواند به کانون تولید ریزگرد و گرد و غبار تبدیل شود.
اسدالهی افزود: در یک دهه اخیر برآورد می‌شد به دلیل مسائلی چون خشکسالی، استفاده بیش از اندازه از سفره‌های زیرزمینی، عدم انتقال آب از حوزه‌های آبخیز به دشت قزوین در کنار چرای بی‌رویه دام ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی دشت قزوین به بیابان تبدیل شود که در همین بازه زمانی شاهد قرارگیری ۵۲ هزار هکتار از اراضی این دشت در وضعیت بحرانی بودیم.
در ۵ سال گذشته اقدامات زیادی برای جلوگیری از گسترش اراضی بیابانی کردیم و در کنار اقدامات حفاظتی، رشد بارندگی‌ها نیز ما را در پیشبرد این هدف کمک کرد و موفق شدیم بیابانی شدن اراضی دشت قزوین را متوقف کنیم.
از جمله اقدامات انجام گرفته در سال‌های اخیر برای تقابل با بیابانی شدن اراضی استان قزوین می‌توان به مقابله با چرای بی‌رویه دام و همچنین جلوگیری از چرای ۱۲۰۰ نفر شتر که از استان‌های جنوبی و کویری به قزوین آورده شده بودند اشاره کرد به طوری که اکنون تعداد شترهای موجود در دشت به کمتر از ۱۰۰ نفر رسیده است.
بوته‌کاری در سطح ۵ هزار هکتار، بذرپاشی در ۲ هزار هکتار از مراتع و اجرای طرح‌های آبخیزداری در نقاط مختلف از دیگر اقدامات انجام شده در این زمینه بوده که در کنار فعالیت سایر دستگاه‌ها از جمله کنترل مصرف چاه‌ها در کاهش سرعت بیابانی شدن اراضی قزوین نقش داشته‌است.
البته اکر در این حوزه (کاهش بیابانی شدن اراضی و حفاظت از منابع آب و خاک) خواهان اثربخشی فعالیت‌ها هستیم باید به طور کامل شاهد اجرای الگوی کشت باشیم.