به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، عیسی کلانتری در همایش روز جهانی تالاب‌ها که به مناسبت ثبت جهانی تالاب زریبار در کنوانسیون رامسر دیروز ۱۲ بهمن در دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار کرد: تالاب‌ها در سراسر جهان و به ویژه ایران با افزایش بی‌رویه جمعیت و مصرف به شدت در خطر نابودی است.
وی عنوان کرد: تا چند سال گذشته هیچ حقی برای محیط زیست قائل نبودیم و در مطالعات خود هیچ جایگاهی به عنوان حقابه محیط زیست مدنظر نبود که همین امر زمینه ساز نابودی تالاب‌ها و رودخانه‌ها شد.
رییس سازمان حفاظت محیط زیست افزود: هرچند امروزه با پدیده‌های متفاوتی از جمله کاهش آب‌های زیرزمینی، خشک شدن دریاچه و تالاب‌ها روبه رو هستیم اما مشکلات محیط زیستی به همین مسائل ختم نمی‌شود به عنوان مثال سالانه ۶۰ هزار هکتار جنگل بلوط در مناطق زاگرس خشک می‌شود که غیرقابل بازگشت و برخی از آنها قابل بازگشت است.
کلانتری ادامه داد: مشکلاتی که دامن‌گیر جامعه و محیط زیست است نشانگر تصمیمات زودگذر و غیر علمی در سال‌های گذشته است.
وی تصریح کرد: ما در طول ۴ دهه گذشته محیط زیست را ابزار بازیچه خود قرار دادیم و اگر اهمیتی هم داده می‌شد، ظاهری و برای کاهش فشارهای خارج موجود بود اما در حقیقت ما به هیچ وجه از محیط زیست خود پاسداری نکرده‌ایم.
عیسی کلانتری خاطرنشان کرد: با پاره کردن زنجیره محیط زیست گرفتاری‌های جزیرهای برای خود به وجود آورده‌ایم.
وی با اشاره به معضل آلودگی هوا در کلان شهرها عنوان کرد: در شهری که شهر خودروهای اسقاطی است نمی‌توان انتظار هوای سالم داشت و همچنین نمی‌توان با نابودی تالاب‌ها و دریاچه‌ها منتظر خیزش ریزگردها و گرد و غبارها نباشیم.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور با اشاره به دائمی نبودن عمر تالاب‌ها اظهار کرد: هرچند که عمر تالاب‌ها دائمی نیست اما باید در حفظ عمر طبیعی آنها کوشا باشیم.
عیسی کلانتری خاطرنشان کرد: امروزه تالاب زریبار با رفتارهای غیرعلمی و غیرعقلانی انسان‌ها در معرض خطر قرار گرفته اما فشار موجود بر آن به حدی نیست که نتوان از نابودی آن جلوگیری کرد و با حداقل هزینه می‌توان آن را احیا و از نابودی حتمی نجات داد.
وی در ادامه اضافه کرد: زمانی که تعداد اسلحه مجاز و غیرمجاز شکاری از ۳۰۰ هزار به سه میلیون افزایش داشته است نمی‌توان با ۳ هزار محیط‌بان هرچند فعال و پایدار از تخریب محیط زیست جلوگیری کرد.
کلانتری در پایان یادآور شد: مشکلاتی که امروزه با آن روبه‌رو هستیم نتیجه عدم برخورد علمی با محیط زیست است.