همشهری آنلاین_رضا جوکار
نزدیک 5 سال از فروردین 94 که برانکو هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت می‌گذرد. به برانکو در پرسپولیس آن روزها میراث علی دایی و حمید درخشان به ارث رسید. تیمی که برای بازسازی آن حتی دو پنجره نقل و انتقالاتی هم کفایت نمی‌کرد.
اتفاقی که در نهایت یقه برانکو را هم گرفت تا این مربی به رغم نمایش خیره کننده تیمش در دو سوم پایانی لیگ پانزدهم، حریف دروازه‌بان و خط دفاعی تیمش نشود تا حسرت قهرمانی سرخها 9ساله شود.
برانکو اما در هیاهوی صد هزار نفری که در آخرین بازی لیگ برابر راه آهن شاهد از دست رفتن قهرمانی بودند در میان اشک‌های بازیکنانش به فکر بازسازی و البته پاکسازی تیمی بود که توانست برای سه سال پیاپی قهرمان لیگ برتر شود و تا فینال آسیا هم ماجراجویی خود را ادامه دهد. در پایان آن فصل محمد نوری، محسن بنگر و علیرضا نورمحمدی،سه کاپیتان پرسپولیس از این تیم جدا شدند. که در این میان تنها نوری بدون رضایت برانکو راهی قطر شد تا بزرگترین اشتباه دوران حرفه‌ای‌اش را مرتکب شود. پیام صادقیان و محمد عباس‌زاده دو ستاره دوران علی دایی و درخشان هم گرفتار حواشی شدند تا خروجی بی بازگشت داشته باشند. اما همه این ماجراها به عصر طلایی دوران برانکو ختم شد.
حالا و در حالی که کمتر از یک سال از جدایی برانکو از پرسپولیس گذشته، این تیم هنوز با اختلاف صدرنشین لیگ برتر است. اگر چه هنوز برخی این اتفاق تکراری را پای ثبات و حفظ شالوده این تیم می‌دانند اما به نظر نسل پرافتخار برانکو به پایان خود نزدیک می‌شود.
از نسل بازیکنان عصر برانکو، در تیم فعلی بیرانوند، سیدجلال،کمال کامیابی‌نیا، محمد انصاری، شجاع خلیل‌زاده، احمد نوراللهی، علی علیپور، محسن ربیع‌خواه و وحید امیری، بیشترین سابقه را در میان بازیکنان پرسیپولیس دارند و در همین فصل هم عمدتا به عنوان بازیکن اصلی تیم کالدرون و یحیی در ترکیب حضور داشتند و عامل ثبات پرسپولیس بودند.
ثباتی که آخرین ذخایرش برای موفقیت پرسپولیس رو به پایان است.
پرسپولیس در پایان فصل بیرانوند را راهی بلژیک خواهد کرد. او دروازه بان اول تیم ملی است، اما این فصل جایگزینی رادو و رضایت هواداران دو اتفاق همزمان در غیاب بیرو بودند. شاید رفتن بیرانوند از پرسپولیس توفیق اجباری برای هر دو طرف باشد. شاید حالا زمان آن رسیده تا داوود فنایی، دروازه‌بان‌ساز، به فکر «نیازمند»ی برای پرسپولیس باشد.
در خط دفاعی هم روزشمار برای رسیدن به پایان دوران پرافتخار کاپیتان پرسپولیس آغاز شده است. بهترین اتفاق برای سید می‌تواند نمایش شماره پیراهن برای او در پوکر قهرمانی توسط یحیی گل‌محمدی باشد. اتفاقی که پیش از این کی‌روش با شماره جلال در صعود به جام جهانی رقم زد. کاپیتان سرخها شاید بهتر از کسی به اعتبار واژه صخره واقف است.
محمد انصاری، بازیکن محجوبی است و البته به لحاظ فنی هم تا سال گذشته استانداردهای حضور در جناح چپ پرسپولیس را داشت. اما این روزها یحیی گل‌محمدی همانقدر که عاجز است از تراشیدن رقیب برای مهدی شیری، در سمت چپ به محمد نادری تکنیکی و موثر در هجوم هم که اعتماد می‌کند یک جای کار باز می‌لنگد. انصاری که روزگاری به عنوان گزینه تستی توسط برانکو کشف شده بود شاید در پایان فصل مجبور به تست تیم دیگری در لیگ برتر شود.
اما در خط میانی، زمانی بازی دادن به ربیع‌خواه علامت سوال بزرگ هواداران پرسپولیس بود. اما در بازی برابر الدوحیل وقتی کمال روی نیمکت نشست این علامت سوال جای خودش را به سوال بزرگتری داد. اینکه چرا پرسپولیس این روزها هافبک دفاعی آماده ندارد؟
حضور یک هافبک دفاعی جوان که توان جنگیدن در میان میدان در طول 90 دقیقه را داشته باشد نیاز مبرم این روزهای پرسپولیس است. چیزی شبیه کمال در فصل پانزدهم تا هفدهم.
در فاز هجومی هم دو بازیکن از نسل برانکو هنوز در ترکیب اصلی پرسپولیس حضور دارند. علی علیپور و وحید امیری. علیپور فارغ از مسائل فنی احتمالا آخرین فصل خود در پرسپولیس را می‌گذراند. او تا اینجا به پیشنهاد تمدید با پرسپولیس پاسخ مثبت نداده است. علیپور در دوران برانکو توانست حتی خود را به جمع گلزنان برتر تاریخ باشگاه اضافه کند اما رابطه هواداران با او به لحاظ فنی همواره سینوسی بوده.
در میان بازیکنان نسل برانکو تنها 3 بازیکن این تیم همچنان می‌توانند استاندارهای حضور در پرسپولیس را داشته باشند. احمد نورالهی، شجاع خلیل‌زاده و وحید امیری که در این میان شجاع و وحید امیری فصل بعد به ترتیب 32 و 33 ساله خواهند بود و سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای خود را می‌گذرانند.
ناقوس پایان نسلی که برانکو پایه‌گذار آن بود به صدا درآمده است. شبیه اتفاقی که پیش از این برای رقیب سنتی پرسپولیس هم افتاد تا بعد از گذشت سال‌ها هنوز هواداران استقلال حسرت بازیکنانی مانند آندو، حیدری، جباری، مجیدی، ساموئل و ... را بخورند. نسلی که وقتی به پایان نزدیک شد خورشید موفقیت استقلال هم غروب کرد.
آیا یحیی پیش از اینکه گرفتار این ماجرای رقیب شود صدای این ناقوس را می‌شنود؟