به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست این پژوهش که بوسیله ژنتیک‌دان پیشگان چینی جین لی در دانشگاه فودان در شانگهای انجام شده است، انتشار ویروس در بیرون از چین را به فقط ۳۴ فرد «حامل ویروس شناسایی نشده» مربوط می‌کند.
جین که در چین به نام «شکارچی DNA» مشهور است گفت برخی از این حاملان ویروس احتمالا بی‌علامت بوده‌اند و پیش یا در همان حدود زمانی که کوروناویروس برای نخستین بار در شهر ووهان در مرکز چین شناسایی شد، به کشورهای دیگر رفته‌اند و کانون‌های شیوع ثانوی را ایجاد کرده‌اند.
این مقاله پژوهشی که هنوز مورد داوری همتا (داوری کارشناسان مستقل) قرار نگرفته و در سایت Medrxiv.org - سرور علوم بهداشتی برای انتشار مقالات علمی پیش از انتشار در ژورنال‌ها- منتشر شده است، بر اساس داده‌های منتشر شده تا پایان ماه فوریه است.
با اینکه پیش‌بینی جین ممکن است بدبینانه به نظر برسد، اما سازمان جهانی بهداشت ۱۴۷۶۸ مورد بیماری ثابت‌شده از کشورهای خارج چین گزارش کرده است که ۲۱ برابر تعداد ۶۸۳ موردی است که در ۱۶ فوریه (۱۹ روز پیش) گزارش شده است.
فقط در آلمان شمار موارد جدید بیمار در روزهای سه‌شنبه و پنج شنبه هفته پیش سه برابر شد و الگوی مشابهی در فرانسه مشاهده شده است.
پژوهشگران چینی می‌نویسند، بدون انجام اقدامات شدید مداخله‌ای «شمار موارد ثابت‌شده بیماری در خارج از چین هر ۱۹ روز یک بار ۱۰ برابر خواهد شد.»
اگر این پیش‌بینی درست باشد، شمار موارد بیماری در سراسر جهان در طول چند ماه از کل موارد گزارش‌شده در سرزمین اصلی چین پیشی خواهد گرفت.
این پژوهشگران می‌نویسند: «موقعیت خطرناک است...ما از کشورهای جهان می‌خواهیم اقدامات قاطع بهداشت عمومی را با استفاده از تجربه‌های آموخته‌شده در چین و سنگاپور انجام دهند.»
جین لی که معاون رئیس دانشگاه فودان، یکی از معتبرترین موسسات دانشگاهی چین است. از جمله پژوهش‌های قبلی او ردیابی جد مشترک انسان امروزی چینی تا گروهی از آفریقایی‌های که در ۶۰۰۰۰ سال پیش به آسیا وارد شدندو نیز کمک به پلیس برای دستگیری یکی از مشهورترین قاتلان زنجیره‌ای چین بوده است.
این پژوهشگران برای نقشه‌برداری انتشار بالقوه کوروناویروس از یک مدل خطی ساده استفاده کردند. به گفته جین، با توجه به اینکه اندازه نمونه در دسترس عمومی کوچک است، استفاده از مدل‌های پیچیده‌تر می‌تواند به نتایج گیج‌کننده یا متناقض منتهی شود.
این پژوهشگران می‌نویسند: «الگوی انتشار ویروس پیچیده است و در کشورهای گوناگون فرق می‌کند. استفاده از یک مدل ساده باعث ساده کردن موقعیت می‌شود و تخمینی نسبی از روند انتشار بیماری به دست می‌دهد.»
این گروه دانشمندان پس از راندن این مدل در مرکز کامپیوتری دانشگاه فودان دریافتند که که شیوع بیماری را می‌توان به ۳۴ حامل ابتدایی رساند.
این دانشمندان می‌نویسند: «این حاملان اولیه احتمالا علائم خفیفی داشتند و به بیمارستان نرفته بودند.»
نخستین حامل شناخته شده ویروس کورونا در خارج از چین در زنی بود که از ووهان به تایلند سفر کرده بود. آزمایش او در ۱۳ ژانویه مثبت شد.
ویروس کورونا تا روز شنبه ۷ مارس (۱۷ اسفند) به بیش از ۹۰ کشور در همه قاره‌های جهان به جز قاره جنوبگان منتقل شده و بیش از ۱۰۱۰۰۰ نفر را مبتلا کرده است.
- دانشمندان دیگر هم هشدار می‌دهند
سایر دانشمنان نیز هشدار داده‌اند که شیوع بیماری که سازمان جهانی بهداشت هنوز آن را پاندمی یا همه‌گیری جهانی نمی‌داند- ممکن است تازه در مراحل ابتدایی‌اش باشد.
دکتر ایرا لونگینی، متخصص آمار زیستی و مشاور سازمان جهانی بهداشت در مقاله‌ای که در ماه ژانویه منتشر کرد، پیش‌بینی کرد که دو سوم جمعیت جهان در نهایت به ویروس کورونا مبتلا خواهند شد.
مارک لیپستیک، متخصص اپیدمیولوژی (همه‌گیری‌شناسی) دانشگاه هاروارد که پس از شیوع بیماری از چین دیدار کرد، در مصاحبه‌ای در هفته پیش گفت بین ۴۰ تا ۷۰ جمعیت جهان ممکن است دچار عفونت ویروس کورونا شوند.
البته همیشه پیش‌بین‌های تیره‌وتار درست از آب در نمی‌آیند: یک بررسی منتشر شده در ژورنال لنست که در ماه ژآنویه منتشر شده بود، پیش‌بینی کرده بود که شمار موارد عفونت با ویروس کورونا در اوائل فوریه در چین از ۱۶۰۰۰۰ مورد بگذرد. اما تا روز شنبه صبح این شمار در چین کمتر از ۸۱۰۰۰ مورد است.
پکن به خاطر تلاش‌هایش برای مهار انتشار ویروس درون چین که از جمله شامل قرنطینه کل استان هوبی به مرکزیت شهر ووهان و با جمعیتی در حد کشور فرانسه بود، تحسین شده است.
- چین نمی‌تواند درهایش را به روی جهان ببندد
یک دانشمند دولتی چین که برای برنامه توسعه سازمان ملل در پکن کار می‌کند، می‌گوید شمار کلی جهانی عفونت‌ها تحت تاثیر عوامل بسیاری است، از جمله تغییر فصل و ایجاد داروها و اکسن‌های جدید.
به گفته او اگر شمار موارد خارج از چین همچنان به سرعت افزایش یابد و کشورهای دیگر «تسلیم شوند»، اقدامات سختگیرانه مهار بیماری چین در داخل این کشور ممکن است بیهوده بماند و پیامدهای «تحمل‌ناپذیری» برای اقتصاد جهانی و مردم جهان رخ دهد.
چین در حال حاضر تمرکزش از مهار بیماری درون این کشور به پیشگیری از ورود موارد خارجی تغییر داده است. چین اخیر شمای از محدودیت‌های مسافرتی برای کشورهای با شیوع بالای بیماری از جمله کره جنوبی و ایتالیا اعمال کرده است.
این دانشمند که به خاطر حساسیت موضوع خواسته است نامش برده نشود، گفت: «این اقدامات نمی‌تواند ادامه یابد. ما نمی‌توانیم درهای چین را به روی دنیا ببندیم. متوقف شدن تبادلات بین‌المللی به خصوص برای چین فاجعه خواهد بود.»
«در دنیای امروز، هیچکس حتی پس از حل کردن مشکلات خودش نمی‌تواند شاد زندگی کند.»