به گزارش همشهری آنلاین این تحلیل جدید دوازدهمین گزارش پژوهشگران در «مرکز مدل‌سازی بیماری‌های عفونی همکار سازمان جهانی بهداشت» در مرکز جهانی آنالیز بیماری‌های عفونی (GIDA) در ایمپریال کالج لندن است.
این پژوهشگران سناریوهای گوناگونی را در پاندمی کووید-۱۹ در نظر گرفته‌اند، از جمله این که جهان هیچ کاری نکند (سناریوی «تخفیف» ندادن)، چه رخ خواهد داد. آنان همچنین دو سناریوی دوری‌گزینی اجتماعی را در نظر گرفته‌اند که باعث همه‌گیری با یک بار اوج‌گیری می‌شود (سناریوهای تخفیف mitigation) و نیز چندین سناریوی «فرونشانی» (suppression) برای جلوگیری از گسترش بیماری که می‌تواند بیشترین تاثیر کلی از لحاظ کاهش شمار بیماری‌ها و مرگ‌ها داشته باشد.
- سناریوهای گوناگون کووید-۱۹
در سناریوی «تخفیف» ندادن همه‌گیری و انجام ندادن هیچ کاری، ویروس جدید کرونا ۷ میلیارد نفر در جهان را مبتلا خواهد کرد و باعث مرگ ۴۰ میلیون نفر در سال جاری خواهد شد.
دوری‌گزینی اجتماعی برای کاهش میزان تماس‌های اجتماعی تا ۴۰ درصد به همراه کاهش تماس‌های اجتماعی در میان جمعیت سالمند (در معرض بیشترین خطر هستند) می‌تواند بار بیماری را تا نصف کاهش دهد. اما مدل‌سازی این پژوهشگران نشان می‌دهد حتی با این میزان کاهش ظرفیت نظام‌های مراقبت بهداشتی در همه کشورهای به سرعت اشباع خواهد شد و از توان خواهد افتاد.
دکتر پاتریک واکر، یکی از نویسندگان گزارش از ایمپریال کالج لندن می‌گوید: «ما تخمین می‌زنیم که در هفته‌ها و ماه‌های آینده جهان با یک وضعیت اضطراری حاد بی‌سابقه بهداشت عمومی روبرو خواهد شد. یافته‌هیا ما نشان می‌دهند که همه‌کشورها با انتخابی میان اقدامات شدید و هزینه‌بر برای فرونشانی سرایت ویروس یا خطر اشباع شدن سریع ظرفیت نظام‌های مراقبت بهداشتی و از کار افتادن آنها روبرو هستند. اما نتایج ما نشان می‌دهند که اقدام سریع، قاطع و همگانی در حال حاضر می‌تواند جان میلیون‌ها نفر را در سال آینده نجات دهد.»
- اقدامات بهداشتی با تاثیر ثابت‌شده
این گروه پژوهشگران در آخرین گزارش‌شان نشان می‌دهند که اتخاذ سریع اقدامات بهداشت عمومی با تاثیر ثابت‌شده - شامل آزمایش کردن افراد و ایزوله کردن موارد مثبت و دوری‌گزینی اجتماعی گسترده‌تر برای پیشگیری از تداوم سرایت- برای مقابله با تاثیر پاندمی ضروری هستند.
این مدل‌سازی نشان داد که به کار بستن زودرس این اقدامات می‌توانید تاثیر اساسی داشته باشد.
اگر همه کشورهای جهان این راهبرد را در هنگامی که میزان مرگ‌ومیر در حد ۰.۲ در ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در هفته است، به کار ببندند، از ۹۵ درصد مرگ‌ها می‌توان پیشگیری کرد و جان ۳۸.۷ میلیون نفر را نجات داد.
اما اگر این راهبر دیرتر (هنگامی که میزان مرگ‌ومیر به ۱.۶ در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در هفته رسیده است) به کار بسته شود، این رقم کاهش تلفات فقط در حد ۳۰.۷ میلیون خواهد بود.
- نیاز به اقدام سریع، قاطع و جمعی
پروفسور عذرا غانی یکی دیگر از نویسندگان گزارش می‌گوید: «اقدام سریع و قاطع و جمعی برای همه کشورها لازم است تا اثر این پاندمی محدود شود.»
او می‌گوید: «اقدام زودرس بالقوه می‌توانید مرگ‌ومیر را تا ۹۵ درصد کاهش دهد و جان ۳۸.۷ میلیون نفر را نجات دهد. همزمان، لازم است پیامدهای خود این اقدامات مهارکننده مانند تعطیلی‌های طولانی‌مدت هم در نظر گرفته شود تا آسیب‌پذیرترین افراد از پیامدهای اقتصادی و اجتماعی چنین اقداماتی محافظت شوند.»
- تاثیر شدیدتر برکشورهای با درآمد کم و متوسط
نتایج بررسی این پژوهشگران فشاری را که بر کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط در جریان این همه‌گیری وارد خواهد آمد نشان می‌دهد. در اغلب سناریوهای این پژوهشگران، پاندمی کووید-۱۹ احتمالا باعث پر شدن ظرفیت نظام‌های بهداشتی این کشورها که از قبل هم تحت فشار بودند، خواهد شد و هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی اقدامات برای فرونشانی همه‌گیری هم بالا خواهد بود.
پروفسور نیل فرگوسن، رئیس این مرکز در ایمپریال کالج می‌گوید: «پژوهش ما شواهد فزاینده در این باره که پاندمی کووید-۱۹ یک تهدید بهداشت عمومی جهانی وخیم است، تایید می‌کند. لازم است کشورها به طور جمعی و به سرعت به این همه‌گیری با گسترش سریع واکنش نشان دهند. به اشتراک گذاشتن منابع و تجربیات برای پیشگیری اثرات بالقوه مصیبت‌باز این پاندمی در سطح جهانی ضروری است.»
این پژوهشگران تاکید می‌کنند مدل‌های آنها پیش‌بینی وقایع آینده نیستند، بلکه می‌خواهند بزرگی مشکل و منافع عمل سریع و قاطع جمعی را نشان دهند.