به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا باور و اعتقاد بیشتر مردم به نحسی سیزدهم و ضرورت بدر (بیرون) کردن این نحسی از خانه همواره جزو آیین دیرینه نزد ایرانیان است و اگر امسال مردم برای برگزاری این سنت قدیمی مبادرت کنند به طور قطع نحسی آن به واقعیت تبدیل خواهد شد پس برای جلوگیری از این امر خواه ناخواه باید از این سنت قدیمی به دلیل شیوع ویروس کرونا چشم پوشی کنیم.
در واقع امسال متفاوت از هر سال، حضور در دامان طبیعت به نوعی همنشینی با این مهمان ناخوانده خواهد بود که به دور از رسم خوشایند دورهمی، برهم زدن سلامتی و کانون گرم زندگی افراد را نشانه گرفته است.
آنچه که امسال حساسیت های نوروز و روز طبیعت را به نسبت گذشته بیشتر کرده، شیوع کرونا و تلاش برای قطع زنجیره فراگیری این ویروس بی رحم است که بخش وسیعی از زندگی روزمره مردم را مختل و تاکید بر خانه نشینی را ملزم کرده است.
واقعیت این است که اقصی نقاط کشورمان حال و روز خوبی ندارد و در ضرورت حفظ سلامتی و مصون ماندن از کرونا، ماندن در خانه حتی در روز طبیعت بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
بنابراین خودداری از رفتن به طبیعت سیزدهم فروردین ماه برخلاف سال های گذشته، خدمت به اعضای خانواده و مردمانی است که همگی در خطر کمین ویروس کرونا قرار دارند.
همه می دانیم که در سیزدهمین روز از بهار ، جمع خانوادگی و دوستانه همیشه گرم و صمیمی است سفره های رنگین ، مرور خاطرات شیرین و بازی و نشاط کودکان و نوجوانان که نویدبخش شروعی با انگیزه برای سال جدید است اما چه باید کرد که کرونا این رسم خوشایند را از ما سلب کرده و برای تکرار این زیبایی ها باید ابتدا عزم جدی برای غلبه بر این ویروس داشت.
امسال نحسی سیزده، همنشین شدن کرونا با طبیعت است ، ویروسی که بر سلامتی ما در بیرون از خانه چنگ می زند و زندگی را برایمان تیره و تار می کند.
بدون شک نحسی روز سیزدهم فروردین با شیوع کرونا بیش از هر موجودی دامن انسان را می گیرد و ابتلا به این ویروس با همنشینی و دورهم بودن خانواده ها جزو زخم هایی است که در روز طبیعت بر پیکره مجروح سلامت جامعه بر جا می ماند.
چه بهتر که با گوش سپردن به توصیه ها، روزی را شاهد نباشیم که به جای در کنار هم و باهم بودن، مجبور به حسرت و آه در فراغ از دست دادن عزیزانمان باشیم.
مباد روزی که با ندانم کاری ها و به شوق حضور در طبیعت؛ در حسرت بودن در کنار فرزندان و بزرگانمان تنها عکسی از وجودشان به یادگار بماند، پس با ماندن در خانه و کنار اعضای گرم خانواده سلامتی را برای خود و جامعه به ارمغان بیاوریم.