به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نامه نیوز، انتخابات مجلس یکی از مهمترین رخدادهای سیاسی سال گذشته بود. اهمیت آن نیز صرفا به خاطر برگزاری انتخابات و استفاده از یک موئلفه جمهوریت نیست. فرآیند و نتیجه انتخابات ۹۸ در واقع آن را به نقطه عطفی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بدل میکند. حذف جریان اصلاح طلب به نحوی که صرفا ۲۰ کرسی در مجلس آتی داشته باشد و وزن کشی اصولگرایان قطعا تاثیر شگرفی در آینده سیاسی ایران خواهد داشت. یکی از مهم ترین تغییرات مجلس اما حذف یا بهتر بگوییم کنارهگیری علی لاریجانی بود. بررسی وضعیت مجلس بدون لاریجانی بحث مفصل و دیگری است اما در گفتوگو با ناصر ایمانی تحلیلگیر اصولگرا به آینده سیاسی لاریجانی بعد از ترک مجلس پرداختهایم. او این کنارگیری را تصمیمی هوشمندانه و مقدمه حضور در قامت رئیس جمهور میداند.
گزیده این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
* آقای لاریجانی یکی از شخصیتهای سیاسی پخته و نسبتا با نفوذ در کشور است و این یک واقعیت است. با اخوان لاریجانی کار ندارم و منظورم از نفوذ، تاثیر شخص آقای علی لاریجانی است.
* تصور نمیکنم که نه شخصا تمایلی به بازنشستگی و کنار کشیدن از سیاست داشته باشد و نه بزرگان بخواهند که علی لاریجانی از صحنه سیاست به دور بماند.
* صحنههای مختلفی برای حضور ایشان وجود دارد و یکی از آنها میتواند ریاستجمهوری باشد اما فقط این نیست. ایشان حداقل می تواند عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام باقی بماند.
* مشاورین رهبری در مجمع حضور دارند و یک سری مسئولیت قانونی مثل حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان را نیز بر عهده دارند. بنابراین جایگاه این نهاد ایجاب میکند که افراد باتجربه و خبره - با هر دیدگاه سیاسی - که مدت طولانی در کشور به نحوی مدیریت داشتهاند، در آن حضور داشته باشند و نظرات پخته اجرایی و نظری ارائه دهند. در کشورهای دیگر هم شبیه این نهاد وجود دارد.
* قاعدتا ایشان به صحنه سیاست برخواهند گشت و شروع این برگشت می تواند از مجمع تشخیص باشد و نه اتمام آن.
* ریاست جمهوری لاریجانی به هر حال یک احتمال بالا است.
* اگر به شکلی در ۱۴۰۰ افراد صاحبنام از جریان های سیاسی امکان رای آوری نداشته باشند، آقای لاریجانی میتواند رئیس جمهور هم شود. یعنی اگر هر دو جناح سیاسی در انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدای مطرح نداشته باشند یا کاندیدای مطرح آنان امکان رای آوری نداشته باشند، فضا برای افرادی مثل آقای لاریجانی فراهم خواهد بود تا رئیس جمهور شوند.
* اصلاح طلبان در ۱۴۰۰ ببینند که کاندیدای با امکان تایید صلاحیت و رای آوری ندارند ممکن است که به علی لاریجانی اکتفا کنند.
* من از چند ماه قبل هم در مصاحبهها گفتهام که هوشمندانهترین تصمیم لاریجانی این است که برای ۹۸ کاندیدا نشود و استدلال من این بود که لاریجانی با فرض امکان رای آوری در ۹۸ امکان ریاست مجلس کمتری داشت.
* دوران مجلس و لاریجانی به اتمام رسیده بود و نمیشد که در مجلس بماند و روی صندلی غیر ریاست بنشنید. این اتفاق به فرض این که لاریجانی رای آورده و وارد مجلس میشد برای او یک افول و شکست سیاسی به شمار میرفت لذا بهتر این بود که خودش کنار برود.
* دقیقا، صحنه سیاست صحنهای نیست که سیاستمداران همواره در آن به شکل کاملا فعال باشند و از این عرصه به آن عرصه بروند. هوشمند کسی است که گاهی اوقات کلا کنار بکشد و در یک زمان دیگر و در یک صحنه دیگر وارد شود. لاریجانی هم همین کار را کرد و میتواند یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری در ۱۴۰۰ باشد.