بهگزارش خبرنگار همشهری آنلاین، ماه رمضان در گیلان حال وهوای دیگری دارد، جنب و جوشی در بازارهای شهری و روستایی راه میافتد که در نوع خود دیدنی است.
بسیاری از گیلانیها رسم دارند در آخرین روز ماه شعبان به استقبال ماه رمضان بروند و در این روز، روزه بگیرند که این رسم به «پیشاشو» معروف است.غبارروبی مساجد هم از دیگر رسمهایی است که چند روز زودتر در گیلان انجام میشود.
همچنین روزه داران گیلانی معتقدند باید در این ماه نمازهای به صورت جماعت خوانده شود. به همین دلیل نمازخود را در مساجد میخوانند. همچنین در بسیاری از مساجد گیلان نماز صبح نیز به صورت جماعت خوانده میشود.
سفرههای رنگین افطاری و سحری
یکی از جذابیتهای ماه رمضان در گیلان سفرههای افطاری و سحری آن است. اغلب بانوان روزهدارگیلانی ازهمان ساعتهای آغازین روزهای رمضان بعد از انجام فرایض واجب و مستحبی سرگرم تهیه افطاری و سحری میشوند.
دربرخی از شهرها و روستاهای گیلان رسم است که سفره شام و افطاری را باهم و یکجا پهن کنند. با این وجود این سفره آیینی هم دیدنی و هم خوردنی است. انواع پیشغذاها، غذاها و دسرهای محلی واقعا هر کسی را دچار دودلی و تردید میکند که ابتدا کدامیک از خوردنی های این سفره را انتخاب کند.
مردم گیلان روزه خود را با نمک، چای یا آب داغ باز میکنند و غذاهای مرسوم افطارآنها نان، پنیر و سبزی خوردن، لوبیا پخته، کباب، آش کشک، شامی، فرنی و حلواست. آش، شامی، کوکو، خوراک لوبیا، خرما، رشته خشکار، شیر، فرنی و آبگوشت نیز سایر غذاهای افطاری گیلانیهاست.
بازارهای گیلان در روزهای ماه رمضان جنب وجوشی خاصی دارند. همچنین در این ماه مشاغلی به راه میافتند که در ماههای دیگر خبری از آنها نیست. یکی از این مشاغل تهیه و پخت رشته خشکار است که این شیرینی را معمولا به همراه فرنی میل میکنند.
رسم بانگ سحری
بانگ «سحری» از رسمهای ویژه رمضان در گیلان بود. در این رسم که اکنون به ندرت برگزارمی شود، افرادی یک ساعت مانده به اذان صبح، راهی کوچهها میشدند و با صدای بلند و رسا بانگ میزدند «سحر است. خواب نمانید!» مردم را برای خوردن سحری و خواندن نماز صبح بیدار میکردند. همچنین برخی افراد هم بالای گلدستههای مساجد یا بام برخی خانههایشان میرفتند و بانگ سحری را سرمیدادند.
تنظیم وقت سحر با ستاره میزان
یکی از رسمهای ویژه رمضان درگیلان که اکنون منسوخ شده، تنظیم وقت سحر با ستاره میزان بود. برخی از کوهنشینان گیلان چشم بر ستاره میزان یا «ششه» که مجموعه ۶ ستاره است میداشتند و وقت خود را تنظیم میکردند.
افطاری دادن
یکی از رسمهای ماه رمضان در این استان، دعوت از آشنایان و فامیل به هنگام افطاری است .در برخی از مناطق اهالی از یکدیگر در مسجد برای افطار پذیرایی می کنند، افطاری دادن به عنوان نذری و دعوت از خویشاوندان عروس یا داماد به ویژه در دوران نامزدی تقریبا در تمام نقاط گیلان در ماه مبارک رمضان معمول است. در برخی مناطق و روستاهای استان مانند «نومندان» برای خیرات به اصطلاح «احسان آش» میپزند و «افطار آشی» میدهند.
گردشهای شبانه
مردم این استان عادت دارند قرارهای دوستانه خود را دراین ماه بعد از خوردن افطاری در خارج از خانه بگذارند و به گردشهای شبانه بپردازند. به همین دلیل شبهای گیلان در رمضان پرجنب و جوشتر از روزهای آن است. این گردشها خوراکی ویژه خود را دارد. یکی از مشاغل سنتی در گیلان فروش آب انواع میوههای خشک شده مانند آلبالو، اخته، آلو. انجیره است. همچنین بازار فالوده اختهای و بستنی محلی داغ است.
دادن هدیه به «روزه اولی»ها
تالش از شهرهای منطقه غرب گیلان است که اغلب آنها اهل سنت هستند. بین اهل سنت این شهرستان هم رسمی برای «روزه اولی» ها رایج است. در این شهرستان به ویژه در مناطق کوهپایهای رسم بر این است که اگر نوجوانی برای نخستین بار روزهاش را کامل بگیرد، پدر و مادر به اندازه توان مالی خود برای او انعام درخوری درنظر میگیرند.
آیینهای ویژه
احیاء گرفتن در شبهای ۱۹ و ۲۱ کاه رمضان که شامل پختن غذا و دادن آن به مردم از دیگر رسمهای ویژه گیلانیها در این شبهاست. همچنین مردم روزهدار درشبهای قدر به مساجد میروند و به خواندن قران و ادعیه میپردازند.
عید فطر
گیلانیها رسم دارند قبل از اذان مغرب آخرین شب ماه رمضان به خانه کسی نروند. اگرهم به دلایلی مهمان خانهای باشند، قبل از اقامه اذان مغرب از خانه مورد نظرخارج میشوند تا اذان مغرب اقامه شود. زیرا معتقدند اگر این کار را نکنند، صاحبخانه عهده دار پرداخت زکات فطریه آنها میشود.
مردم روزه دار استان همچنین رسم دارند در آخرین شب ماه رمضان زکات فطریه را کنار بگذارند. همچنین برخی هم عادت دارند مثل روزهای قبل، مراسم سحری را برگزار و خود را برای شرکت در نماز عید فطر آماده کنند. بعد از خواندن نماز عید فطر هم رسم که به دیدار بزرگان فامیل بروند و عید را به آنها تبریک بگویند.