همشهری آنلاین - بهروز رسایلی: در روزهای تعطیلی فوتبال، بازار شایعه داغ‌تر از هر زمان دیگری شده است. یکی از این شایعات پررونق هم مربوط به بازگشت احتمالی امیر قلعه‌نویی روی نیمکت استقلال برای لیگ بیستم می‌شود. کار امیر در سپاهان نگرفته و بعید است او امسال هم بتواند به حسرت قهرمانی طلایی‌پوشان پایان بدهد. از سوی دیگر فرهاد مجیدی هم از شرایط استقلال به ستوه آمده و در این مدت بارها شایعه استعفای او مطرح شده است.
همین الان هم گفته می‌شود روابط مجیدی با مدیرعامل جدید یعنی سعادتمند چندان حسنه نیست. مجموعه این مسایل باعث می‌شود زمزمه بازگشت امیر روی نیمکت دلخواهش قوت بگیرد. قلعه‌نویی تا به حال بارها از استقلال رفته و بعدا به این تیم برگشته، اما حکایت این بار فرق دارد و او این مرتبه اگر برگردد، این رجعت از موضع ضعف و با کمترین پشتوانه مردمی خواهد بود.
- قبلا با قهرمانی می‌رفت
امیر قلعه‌نویی اولین بار در چند بازی پایانی جام حذفی سال ۸۱ هدایت استقلال را به عنوان سرمربی موقت بر عهده گرفت و تیم را به مقام قهرمانی رساند. پس از آن برای لیگ دوم دستیار رولند کخ شد که بعد از مدتی کوتاهی با او به اختلاف خورد و رفت. این یعنی او در آن زمان به عنوان سرمربی با قهرمانی استقلال را ترک کرد و البته بعدا در ابتدای لیگ سوم روی نیمکت آبی‌ها برگشت. این بار امیر برنامه سه ساله معروفش را داد و در پایان لیگ پنجم استقلال را قهرمان کرد. پس از آن سرمربی تیم ملی شد، بعنی باز هم با قهرمانی از استقلال رفت.
بازگشت بعدی ابتدای لیگ هشتم بود. او این بار از مس کرمان به جمع آبی‌پوشان پایتخت برگشت و همان سال تیم را قهرمان کرد، اما در پی اختلاف نظر با واعظ آشتیانی جدا شد و به سپاهان و تراکتور رفت؛ جایی که تیم اصفهانی را دو سال پیاپی قهرمان کرد و نخستین سهمیه آسیایی تاریخ تیم تبریزی را هم به دست آورد. بعد دوباره نوبت بازگشت به استقلال شد و اگرچه او در لیگ دوازدهم مجددا این تیم را قهرمان کرد، اما سیر نزولی‌اش از همین‌جا شروع شد. قلعه‌نویی در لیگ‌های سیزدهم و چهاردهم روی نیمکت استقلال باقی ماند، اما به ترتیب با آبی‌پوشان به مقام‌های پنجم و ششم دست یافت. این آخرین خروج قلعه از استقلال بود و البته اولین مرتبه که او این تیم را در سیمای «قهرمان» ترک نمی‌کرد. همین مساله از شکوه بازگشت احتمالی او به شکل چشمگیری کم می‌کند. او دیگر در خیال آبی‌ها ناجی همیشگی نیست.
- طعم خوش سرمربی خارجی
یکی دیگر از موانع بازگشت قلعه‌نویی به استقلال این است که هواداران در این چند سال طعم خوش کار با مربیان خارجی را چشیدند. از آغاز لیگ برتر، استقلال یکی از تیم‌هایی بود که به ندرت تن به استفاده از مربی خارجی می‌داد و تا سال‌ها همان دوره حضور رولند کخ، تنها مقطع استفاده این تیم از کادر غیر ایرانی بود.
اما در این سال‌ها وینفرد شفر و مخصوصا آندرا استراماچونی نگاه بخش زیادی از هواداران استقلال را تغییر دادند و حالا سخت است به آنها بقبولانی به مربیان قدیمی ایرانی اعتماد کنند. شاید قلعه‌نویی به حرمت جام‌هایی که آورده در بدو ورود به نیمکت آبی‌ها مورد استقبال قرار بگیرد، اما هر بار در بزنگاه‌ها با یکی مثل استراماچونی مقایسه خواهد شد؛ آنچه کارش را بی‌اندازه دشوار می‌کند.