به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا این هنرمند که معتقد است تجربه روزهای کرونایی باید برای آیندگان ثبت شود، درباره کارگاه تازه خود به گفت: واقعیت این است که در دوره تاریخی بسیار عجیبی زندگی می‌کنیم. این دوره، به نوعی خاص است که شاید سرنوشت کل جهان را تغییر دهد.
او اضافه کرد: این روزها باید ثبت شود تا بعدها مرجع و منبعی باشد برای آیندگانی که می‌خواهند درباره این دوره تاریخی بدانند یا اثری خلق کنند. رحمانیان با اشاره به کارگاه «نوشتن» تاکید کرد: این کارگاه فقط در زمینه نمایشنامه‌نویسی نیست، داستان کوتاه و بلند، شعر، ترانه، طرح و همه اشکال نوشتن را در بر می‌گیرد. البته نوشتن به نحوی هنرمندانه نه گزارش گونه. قرار است این کارگاه خروجی داشته باشد و با یک انتشارات صحبت کرده‌ام تا در صورت امکان، این آثار را در قالب دفترهایی منتشر کند.
نویسنده نمایشنامه‌های «خروس» و«مصاحبه» افزود: امیدوارم بتوانیم جریانی هنری راه‌اندازی کنیم. همانطور که در حوزه موسیقی و فیلم مستند چنین اقداماتی آغاز شده و مستندسازان این روزها به نوعی با جان خود بازی می‌کنند.
رحمانیان درباره جزییات بیشتر در برگزاری این کارگاه توضیح داد: برنامه‌ریزی ما برای برگزاری این کارگاه به صورت ۲ روز در هفته است و فعلا در بخش اول ده جلسه خواهیم داشت که طی این دوره به شناخت موضوع پی می‌بریم و مشخص می‌شود هر کس در چه ژانر ادبی می‌خواهد کار کند و نحوه نگاه ما به موضوع باید چگونه باشد.
او افزود: تلاش می‌کنیم در گام اول واژگان این دوره را کشف کنیم و بعد بررسی خواهیم کرد که آیا امکان استفاده از آنها در یک اثر ادبی وجود دارد یا نه. محمد رحمانیان درباره نگارش تازه‌ترین نمایشنامه‌اش«روزهای کرونا» هم گفت: این نمایشنامه را به نیت تله پلی یا نمایشنامه تلویزیونی می‌نویسم که قابلیت ضبط داشته باشد و از همان آغاز امکانات دوربین را هم در نظر گرفته‌ام.
این نمایشنامه به موضوع عشق در اشکال گوناگون خود در دوره کرونا می‌پردازد و نام آن با الهام از رمان «عشق سال‌های وبا» اثر گابریل گارسیا مارکز، انتخاب شده است.