به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، احتمالا کارزار انتخاب ریاست مجلس در هیچ دورهای به اندازه مجلس یازدهم رقابتی نبوده است؛ آن هم رقابت درون یک جناح. درحالیکه در دورههای گذشته یا معمولا مشخص بود که چه کسی از راهیافتگان به مجلس بر صندلی ریاست مینشیند یا رقابت حداکثر بین دو چهره شاخص از دو یا یک جناح رخ میداد.
اما حالا دعوا بین خود اصولگرایان برای این صندلی بخصوص آنقدر بالا گرفته که هر کس خود را برای نشستن روی این صندلی شایستهتر میداند. این البته اتفاقی است که سرمنشأ آن به موجودیت این روزهای جریان اصولگرایی برمیگردد؛ جریانی که زعمایش زیاد شدهاند و کسی هم حرف کسی دیگر را نمیخواند.
بهجز قالیباف، میرسلیم و علیرضا زاکانی و احتمالا مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری، حالا رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت احمدینژاد به جمع درخواستکنندگان نشستن بر صندلی اینروزهای لاریجانی پیوسته است.
درحالیکه ۱۴ نفر از وزرا و نزدیکان احمدینژاد در دولتهای نهم و دهم به مجلس فعلی راه یافتهاند، دور از انتظار نبود که یکی از آنها هم وارد گود رقابت ریاست مجلس شود؛ آنها که به احمدینژادیهای مجلس معروف شدهاند، سال ۹۴ هم تلاش کرده بودند که وارد مجلس شوند. گروهی تحت عنوان حزب یا جریان «یکتا» راه انداختند و شروع به لابی با جریان اصولگرایی کردند تا سهم خود را از مجلس دهم بگیرند که این اتفاق تماموکمال رخ نداد، اما حالا که اکثریت مجلس به اصولگرایان رسیده، تعدادی از این یاران سابق احمدینژاد هم توانستند بالاخره به مجلس راه پیدا کنند، اگرچه آن سازوکار «یکتایی»شان به محاق رفته است. حالا از میان دولتمردان احمدینژاد، فریدون عباسی، منتخب مردم کازرون در مجلس یازدهم، برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کرد.
فریدون عباسی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی، چهارشنبهشب در جلسهای با حضور ۱۶ نفر از نمایندگان منتخب فارس و خوزستان، برای ریاست مجلس شورای اسلامی اعلام آمادگی کرد. او در این جلسه گفت ضمن احترام به نمایندگان فعلی که برای ریاست مجلس فعالیت میکنند، بهعنوان اولین نماینده به صورت رسمی کاندیداتوری خود برای ریاست مجلس شورای اسلامی یازدهم را اعلام میکنم. به گزارش مهر، او با تأکید بر اینکه میخواهم این روال را که از بیرون مجلس برای درون مجلس تصمیمسازی شود عوض کنم، گفت: نمایندگان باید خودشان در مجلس تصمیم بگیرند تا بتوانند در نهایت با انتخاب یک نماینده انقلابی بهعنوان ریاست، مجلس را در رأس امور آورند. او بدون اشاره به فرد یا جریان خاصی گفته که متأسفانه افراد دیگری در بیرون مجلس مشغول فعالیت هستند و بنا دارند تعیینکننده تصمیمات و مدیریت درون مجلس باشند. این کنایه عباسی احتمالا تلویحا حاوی و حامل این پیام است که آمدن او به کارزار رقابت ریاست مجلس برای شکستن این تلاش است.
البته بهجز عباسی که رسما اعلام کرده است، اسامی دیگر چهرههای نزدیک به احمدینژاد و راهیافته به مجلس که چشم به صندلی ریاست دوختهاند هم به گوش میخورد. کسانی مانند علی نیکزاد و شمسالدین حسینی که از مدتها پیش برای کسب ریاست مجلس مشغول رایزنی با سایر نمایندگان هستند. بنا بر روایتها، نیکزاد و حسینی با انجام رایزنیهای پشتپرده، مشغول بالابردن شانس خود برای رقابت با گزینههایی مثل قالیباف، آقاتهرانی و میرسلیم بر سر ریاست مجلس هستند.
در این میان البته نمیتوان از تلاشهای حاجیبابایی نیز عبور کرد. او در همین مجلس فعلی که لیدری اصولگرایان را نیز برعهده داشت، برای تکیه بر کرسی ریاست خیز برداشت، اما ناکام ماند و با چندین دوره سابقه پارلمانی شاید حتی خود را محقتر و مدعیتر از دیگر دولتمردان احمدینژاد در مجلس بداند. نیکزاد اخیرا به یک خبرگزاری گفته: «مجلس یازدهم، قرارگاه بزرگ سازندگی کشور خواهد بود».
وعدهای که نیکزاد برای تحقق آن از طرح مجلس یازدهم برای ساخت ۷۰۰ هزار واحد مسکونی سخن گفته است، بیش از همه یادآور طرح «مسکن مهر» احمدینژاد است؛ نشانهای دیگر از اینکه یاران، کامل در مسیر همان سیاستهای احمدینژاد در حال حرکت هستند.
ورود عباسی یا هر چهره دیگری به کارزار رقابت برای ریاست مجلس کار را برای قالیباف سختتر میکند، چراکه باعث خردشدن آرا و مانع شکلگیری بلوک رأی به نفع شهردار سابق میشود، آن هم درحالیکه طیف جبهه پایداری از بلوک رأی قویتری برخوردارند. گفته میشود یکی از جدیترین مخالفان ریاست قالیباف همین دولتمردان احمدینژاد هستند.
«علیاکبر جوانفکر»، از نزدیکان محمود احمدینژاد، در تحلیل مجلس یازدهم و ریاست قالیباف گفته بود: «میزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس یازدهم در پایینترین سطح بود، بنابراین مجلس یازدهم منتخب اقلیتی از مردم ایران بوده و ریاست قالیباف بازگشت به دور باطل گذشته است».