به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا از اصفهان، طولانی شدن تعطیلی مدارس و مهدهای کودک، مادران شاغل را در دو راهی بیم و امید برای سلامت و تامین نیازهای زندگی قرار داده است. آنها که در هفته های گذشته کوشیده اند، بین سلامت خانواده و تامین نیازهای زندگی تعادل برقرار کنند، اکنون دیگر گزینه‌های گرفتن مرخصی، یا کار پاره‌وقت و دورکاری را امتحان کرده و برای ادامه کار، ناگزیرند از خانواده هم برای حل بحران‌های ناشی از شیوع کرونا کمک بگیرند.
بازگشایی ادارات و مشاغل، تعطیلی مدارس
خانم مرادی، کارمند یک شرکت خصوصی و مادر پسر ۱۲ ساله، گفت: پس از تعطیلات دو هفته‌ای عید، من و همسرم سر کار برگشته‌ایم و چون مدرسه‌ها هنوز تعطیل هستند، فرزندمان را به مادرم می‌سپاریم که در خانه تنها نماند.
مادر امیرعلی ۸ ساله هم که در یکی از نمایندگی‌های فروش خودرو کار می‌کند، افزود: چاره‌ای ندارد جز این که کودکش را در خانه تنها بگذارد و سر کار برود، چون قرارداد ثابت ندارد و پدر و مادربزرگ فرزندش هم به دلیل کهولت سن، توانایی نگهداری از بچه را ندارند.
وی افزود: از اول اسفند ۹۸ که تعطیلی‌ها شروع شد، مرخصی می‌گرفتم و امیدوار بودم این شرایط تا بعد از عید تمام شود، اما اکنون که زمزمه ادامه تعطیلی مدارس تا اردیبهشت و حتی پایان سال تحصیلی شنیده می‌شود، ناچارم فرزندم را در خانه بگذارم و مدام تماس بگیرم تا خیالم راحت شود کار خطرناکی نمی‌کند.
خانم میرحسینی که مادر یک دختر ۹ و پسر یک ساله است، اظهار کرد: تا وقتی مهدکودک‌ها باز بود، خیالم راحت بود که پدر و مادرم را به زحمت نمی‌اندازم و به کارم می‌رسم، اما این چند هفته بعد از عید، هر روز بچه‌ها را به مادرم می‌سپارم چون ما قرارداد ثابت نداریم و اگر بخواهم مرخصی بگیرم، ممکن است شغلم را از دست بدهم.
این شرایط دائمی نیست
مجتبی ناجی، معاون اجتماعی بهزیستی استان اصفهان گفت: شرایطی که اکنون در آن قرار داریم، دائمی نیست، بلکه حالت بحرانی دارد و امیدواریم به زودی از آن عبور کنیم.
وی تنها گزینه رسمی مادران شاغل برای نگهداری، آموزش و تعلیم و تربیت فرزندان را سپردن آنها به مهدکودک و مدرسه دانسته و ادامه داد: در همه جای دنیا و تمام فرهنگ‌ها همین راهکار وجود دارد، از سوی دیگر نیاز اولیه هر یک از ما بقاء و زیست است و طبیعی است که مسایل مربوط به سلامت و بقا همیشه برای افراد در رتبه اول اهمیت است، پس اگر شغل هم در راستای بقا باشد طوری که مثلا اگر فرد کار نکند بقایش به خطر می‌افتد، در این جا حفظ شغل برای فرد مهمتر می‌شود، اما اگر داشتن شغل برای شکوفایی استعدادها و بر اساس علایق باشد، حفظ و ادامه شغل در اولویت خانواده نیست.
این روان شناس با اشاره به اهمیت حفظ شغل مادرانی که برای کسب درآمد و تامین مایحتاج زندگی خود کار می‌کنند، گفت: به هرحال برای مادران شاغل، ادامه کار مهم است و به نظر می‌رسد راهکارهای موقتی باید برای مشکلات موقتی در نظر گرفت. راهکار موقت هم زیادند مثل سپردن به بستگان، خانواده‌های مادری، پدری، گرفتن انواع مرخصی‌های موقتی، استحقاقی یا پاره‌وقت یا این قانون که به زنان اجازه داده با استفاده از مرخصی بدون حقوق بتواند شغل خود را حفظ کرده و کنار فرزندشان باشند. این راهکارهایی نیست که بهزیستی ارائه دهند، بلکه در قانون‌های استخدامی تعیین شده است.
نمی‌توان برای همه خانواده یک نسخه پیچید
معاون اجتماعی بهزیستی استان اصفهان با اشاره به قابل اجرا نبودن بیشتر راهکارهای موقتی که برای ادامه به کار مادران شاغل ارائه می‌شود، افزود: یکی از راهکارهایی که پیشنهاد می‌شود این است که کارفرمایان برای نگهداری موقت کودکانِ مادرانِ شاغل، تدبیری بیندیشند، اما به عنوان مثال، امکان اینکه در یک کارخانه بتوان مهدکودکی برای نگهداری بچه‌ها ایجاد کرد، وجود ندارد چون باز هم تجمع کودکان و تردد خانواده‌ها، ممکن است باعث انتقال ویروس شود، بنابراین نسخه خاصی نمی‌توانیم برای خانواده‌ها بپیچیم و بگوییم این راهکار را در پیش بگیرید.
وی تصمیم‌گیری در این باره را برعهده خود خانواده‌ها دانست و گفت: خود خانواده باید ببیند کدام گزینه برایش تناسب دارد.
در برخی خانواده‌ها، مادر شاغل گفت که استخدام رسمی نیستم اگر بخواهم مرخصی طولانی بگیرم، عذرمان را خواسته و دیگر نمی‌توانم ادامه کار دهم. بنابراین هر کسی باید بر مبنای شرایط خانوادگی، اقتصادی و اجتماعی که در آن قرار دارد، ببیند چه راهکاری را برای عبور از این بحران می‌تواند عملیاتی کند.
گزینه‌های محدود پیش‌روی مادران شاغل
ناجی اظهار امیدواری کرد؛ متناسب با مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا از اول اردیبهشت گشایشی در مهار کرونا حاصل شده و مهدکودک ها باز شوند و با شروع به کار دوباره مهدکودک‌ها، خانواده‌ها هم بتوانند از مشکلی که با آن روبرو هستند عبور کنند، اما در شرایط کنونی، راهکارهایی که خانواده‌ها برای ادامه کار در نظر می‌گیرند، مانند سپردن به بستگان، محدود است.
این روان‌شناس در پاسخ به اینکه آیا در خانه گذاشتن فرزند ممکن است آسیبی برای او ایجاد کند؟ گفت: ما در شرایطی هستیم که گزینه‌های دیگری نداریم، بهترین راه‌حل برای مادرانی که نیاز به ادامه شغل دارند این است که بچه را به بستگان مورد اعتماد بسپارند.
وی خاطرنشان کرد: به نظر من اگر بخواهیم به تبعات منفی این موضوع فکر کنیم باید گفت که مهدکودک فرستادن بچه‌ها هم ممکن است باعث ایجاد اضطراب جدایی شود، در حالیکه این زندگی واقعی است و بچه‌ها هم باید تجربه‌های متخلفی را از همان سنین کودکی آغاز کنند.