به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز این کارآزمایی بالینی با داروی جیمسیلوماب (gimsilumab) در دانشگاه تمپل آمریکا بر روی موارد شدید بیماری کووید-۱۹ که عفونت در آنها ریه‌ها را از کار انداخته است، انجام خواهد شد.
موسسه‌های پژوهشی دیگر نیز از آنتی‌بادی‌های خون بیماران بهبودیافته برای درمان موارد شدید کووید-۱۹ استفاده کرده‌اند. این کارآزمایی بالینی جدید با این بررسی‌ها متفاوت است، چرا که جیمسیلوماب آنتی‌بادی یا پادتنی است که در آزمایشگاه ساخته شده است و در صورت ثابت شدن تاثیربخشی می‌توان آن را تولید انبوه کرد.
هدف اولیه این بررسی اندازه‌گیری میزان مرگ‌ومیر در میان تا ۲۷۰ بیمار با بیماری ثابت‌شده کووید-۱۹ است. نیمی از بیماران به طور تصادفی انتخاب می‌شوند تا این دارو را دریافت کنند و به نیمی دیگر دارونما (پلاسبو) داده می‌شود. این کارآزمایی همچنین تاثیر این دارو را بر میزان نیاز بیماران به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی و زمان گذرانده شده در بخش مراقبت‌های ویژه بررسی خواهد کرد.
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال یا پادتن‌های تک‌دودمانی مولکول‌های تولیدشده در آزمایشگاه هستند که طوری طراحی می‌شوند که به یک آنتی‌ژن یا پادگن خاص متصل شوند و آن را خنثی کنند.
داروی جیمسیلوماب «فاکتور تحریک‌کننده کلنی گرانولوسیبت-ماکروفاژ» (GM-CSF) را هدف قرار می‌دهد که تصور می‌شود عاملی اصلی در التهاب بیش از حد ریه‌ها باشد.
بررسی‌های اولیه نشان داده‌اند که GM-CSF ممکن است در بدتر شدن بالینی بیماران کووید-۱۹ نقش داشته باشد.دستگاه ایمنی بدن سیاری از بیماران کووید-۱۹ پاسخ بسیار شدیدی در برابر عفونت ویروسی ایجاد می‌کند که خودش به ریه‌ها آسیب می‌زند و ممکن است به «نشانگاه زجر تنفسی حاد» (ARDS) منجر شود.
ARDS که با آسیب التهابی ریه‌ها همراه است به سفت‌شدن ریه‌ها و کاهش توانایی اکسیژن‌رسانی‌ها آنها می‌انجامد و نیاز به اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی را ایجاد می‌کند. این نشانگان میزان مرگ‌ومیری تا بالای ۴۰ درصد دارد.
جیمسیلوماب در بررسی‌های غیر بالینی متعدد و نیز دو بررسی بالینی قبلی از جمله یک کازآزمایی بالینی چهار هفته‌ای مرحله یک آزمایش شده است. این بررسی‌ها نشان‌دهنده بی‌خطر بودن و تحمل‌پذیری این دارو بر اساس داده‌های گردآوری شده بوده‌اند.