به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، آنتونیو گوترش گفت: آثار ناشی از ویروس کرونا فوری و هولناک است اما به گفته او این بحران زنگ بیدارباشی است تا مسیر درست برای آینده انتخاب شود.
گوترش بر این نقطه نظر تاکید کرد که ویروس کرونا بزرگترین چالش جهان از زمان جنگ جهانی دوم است.
اما به گفته او، در حالی که جهان پنجاهمین سالگرد روز زمین را جشن می‌گیرد، بحران زیست محیطی فعلی وضعیت اضطراری حتی جدی‌تری ایجاد کرده است.
گوترش در بیانیه‌ای گفت: تنوع زیستی به شیب تندی افتاده است. اختلال اقلیمی به نقطه بی‌بازگشت نزدیک می‌شود. برای حفاظت از سیاره در برابر ویروس کرونا و همچنین تهدید وجودی اختلال اقلیمی باید قاطعانه عمل کنیم.
گوترش که از دیرباز خواهان اقدامات جدی برای مقابله با داغ شدن زمین بوده، چندین اقدام اقلیمی را برای اجرا بعد از عبور از بحران کرونا پیشنهاد کرده است.
جهان باید به دنبال ایجاد کسب و کارها و مشاغل تازه از طریق یک دوره انتقالی پاک و سبز باشد.
به گفته او، صرف درآمدهای مالیاتی دولت‌ها باید به دستیابی به مشاغل سبز و رشد پایدار گره زده شود.
او گفت: از این پول باید برای مقاوم‌تر و انعطاف‌پذیرتر کردن مردم و جوامع در مقابل تغییر اقلیمی استفاده شود.
منابع عمومی باید صرف سرمایه‌گذاری در آینده شود نه گذشته.
به گفته او، سوبسید پرداختی به سوخت‌های فسیلی از سوی دولت‌ها باید قطع شود و آلوده‌کنندگان باید هزینه ایجاد آلودگی را پرداخت کنند.
دبیرکل سازمان ملل می‌گوید: کشورها باید با هم همکاری کنند و خطرات اقلیمی باید به عنوان یک فاکتور در سیستم مالی محاسبه شوند و در قلب سیاست‌های دولتی جا داشته باشند.
ارتباط میان تغییر اقلیمی و اپیدمی ویروس کرونا همچنین از سوی بسیاری از ناظران و کارشناسان این رشته برجسته شده است.
اندرو نورتون، مدیر موسسه بین‌المللی محیط زیست و توسعه (آی آی ای دی) گفت: در حالی که این اپیدمی جهانی به افت موقتی گازهای گلخانه‌ای منجر می‌شود اما نباید مانع توجه ما به نیاز فوری برای ایجاد تغییرات سریع بنیادی در ساختارها، انرژی، نحوه بهره‌وری از زمین‌ها (کشاورزی) و سیستم‌های صنعتی برای قرار گرفتن در مسیر به صفر رساندن تصاعد کربن حداکثر تا سال ۲۰۵۰ در جهان شود.
وی افزود: تغییر در نحوه بهره‌وری از زمین و قطع جنگل‌ها از عوامل اصلی نابودی تنوع زیستی هستند. این تحولات خطر بروز اپیدمی‌های جهانی تازه را بیشتر می‌کنند چون انسان را در تماس با عوامل خطرناک تازه‌ای مثل ویروس کرونا قرار می‌دهند. از دست رفتن هر گونه رویدادی غیرقابل جبران است که مقاومت سیستم‌های طبیعی و انسانی را برای همیشه کم می‌کند.
روز زمین ابتدا ۵۰ سال پیش در ۲۲ آوریل ۱۹۷۰ نامگذاری شد و بسیاری از پژوهشگران مشتاق هستند نشان دهند چگونه خطراتی که سیاره را تهدید می‌کند در این فاصله افزایش یافته است.
دکتر کارن اونیل از دانشگاه راتگرز آمریکا گفت: اپیدمی جهانی کووید-۱۹ به ما یادآوری می‌کند که حیات در زمین شکننده است. گرایش به محیط زیست در این ۵۰ سال گسترش یافته تا پیوند میان سلامت انسان و اکوسیستم‌ها را تشخیص دهد. محیط‌هایی که دچار افول زیستی شده‌اند، آلودگی خطر تماس ما با ویروس‌های تازه را بیشتر می‌کند و وقتی این ویروس‌ها به گردش درآمدند ما را در برابر آنها آسیب‌پذیرتر می‌سازند.