به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اعتماد، اصلاح‌طلبان اما وقتی بیرون قدرتند البته در روزنامه‌ها و تریبون‌های حزبی نسبتا محدودی که دارند، نقد سیاسی می‌کنند و این سال‌های اخیر هم به‌ویژه با استفاده از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی به وضع مملکت انتقاد کرده‌اند اما همه اینها در قیاس با رقیب دست‌راستی در مقاطعی که بیرون دولت یا مجلس ایستاده‌اند، تقریبا هیچ است.
هرچه نباشد جناح راست به واسطه صداوسیما و چند خبرگزاری قدرتمند و البته بسیاری تریبون‌های حاکمیتی دیگر، وضع به مراتب بهتری در نظارت سیاسی و سیاست‌ورزی بیرون قدرت دارند.
همین دیروز دو نفر از منتخبان جدید مجلس یازدهم، هنوز دوره جدید شروع نشده و آنها نیز نه اعتبارنامه‌ای دارند و نه به این واسطه، وکالتی از ملت، مستقیما رییس ۱۲ سال اخیر مجلس شورای اسلامی را به تغییر نهاد قوه مقننه به جایگاهی شخصی متهم کردند و جالب آنکه یکی از این دو منتخب تهران در دوره یازدهم مجلس، مهم‌ترین سابقه سیاسی‌اش در مقام مدیریت یکی از مهم‌ترین خبرگزاری‌های اصولگرا خلاصه می‌شود. خبرگزاری بزرگی که ظرف ۶، ۷ سال اخیر، از جمله جدی‌ترین منتقدان دولت بوده و این روزها نیز پس از ۴ سال نقد عملکرد اصلاح‌طلبان در مجلس، در گزارش‌هایی فراکسیون امید را هدف حملات خود قرار داده است.
فارغ از این جنجال‌های رسانه‌ای اما آنچه حالا در آستانه تشکیل مجلس یازدهم و در حالی که زمان چندانی به انتهای کار دولت اعتدالی دوازدهم نیز نمانده، یکی از پرسش‌های مهم سیاست داخلی ایران، آینده اصلاحات است و البته پرسش موازی دیگری که همزمان مطرح شده و می‌شود، پرسش از آینده کشور در آینده نزدیکی است که اصولگرایان آهسته آهسته ابتدا در مجلس و شاید از اواسط ۱۴۰۰ به بعد، در دولت همه‌کاره باشند.
الیاس نادران، منتخب اصولگرای تهران در مجلس یازدهم در توییتی «بزرگ‌ترین دستورکار مجلس یازدهم» را تبدیل «مجلس لاریجانی به مجلس شورای اسلامی» عنوان کرد.
نادران همچنین نوشت: «مجلس دوباره به راس امور برمی‌گردد.»
ساعتی بعد، سیدنظام موسوی که پیش‌تر به او به عنوان مدیرعامل سابق خبرگزاری اصولگرای فارس اشاره شد، در تایید توییت نادران نوشت: «برادر انقلابی و استاد فرهیخته‌ام آقای دکتر نادران تاکید کرده‌اند که مجلس لاریجانی را باید به مجلس شورای اسلامی تبدیل کنیم. حرف بسیار درستی است، بنده هم این گزاره را اضافه می‌کنم که «مجلس لاریجانی» فقط یک «اسم» نیست؛ بلکه یک «رسم» است. اسم مهم نیست، رسم را باید برانداخت.»
همزمان در روزگاری که اصولگرایان خود را برای «براندازی رسم و رسوم حاکم» آماده می‌کنند، اما ظاهرا اصلاح‌طلبان هم چندان بیکار ننشسته‌اند. این را شاید بتوان از اظهارنظرهای مطبوعاتی علی صوفی، از جمله وزرای دولت اصلاحات که سابقه عضویت در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان را نیز در کارنامه دارد، فهمید.
صوفی که دیروز در گفت‌وگوهایی جداگانه با ایسنا و خبرآنلاین از آینده اصلاحات و برنامه‌های انتخاباتی این جریان سیاسی خبر داده، تنها وقفه در بازگشت اصلاحات به کنشگری سیاسی-انتخاباتی را همین بحران فراگیر سلامت ناشی از شیوع کرونا در کشور دانسته است.
این عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، ضمن تاکید بر اینکه مسوولیتی در دولت یا بخش خصوصی ندارد و مدتی است که بازنشسته به حساب می‌آید، به ایسنا گفته: «جز مطالعه امور سیاسی و مصاحبه با رسانه‌ها به فعالیت‌های سیاسی خواهم پرداخت.»
دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات با اشاره به برنامه‌های تشکیلاتی این تشکل اصلاح‌طلب نسبتا نوپا جهت تکمیل دفاتر حزبی در استان‌ها، همچنین با اشاره به شیوع کرونا در کشور و ایجاد شرایط غیرعادی به همین دلیل تاکید کرده که «اگر شرایط عادی شود، جلسات‌مان، باتوجه به نزدیکی انتخابات ریاست‌جمهوری قطعا شکل می‌گیرد و خیلی فشرده کار خواهیم کرد.»
صوفی همزمان در همین رابطه به خبرآنلاین گفته است: «نمی‌دانم تا ۱۴۰۰ چه خواهد شد و مردم چه رویکردی از خود نشان می‌دهند. الان نمی‌توانیم مبنا را بر چیزی که در سال ۹۸ اتفاق افتاده بگذاریم. اصلا در سال ۹۸ اتفاقی که افتاد این نبود که اصلاح‌طلبان به میدان آمده و رای نیاورده باشند.»
او تاکید کرده است: «آنها که به میدان آمده بودند، از سوی جریان اصلاح‌طلب معرفی نشده بودند؛ بلکه از سوی احزاب اصلاح‌طلب معرفی شده بودند. در واقع اصلاح‌طلبان اصلا وارد بازی نشدند.»
صوفی بر همین اساس، خواستار بازسازی اعتماد بدنه رای جریان اصلاحات به بزرگان این جریان شده، گفته است: «پیش‌بینی ما این است که اگر اجازه دهند کاندیدای موردنظرمان را وارد صحنه کنیم، اوضاع تغییر خواهد کرد. اما مردم دیگر با کاندیداهای دست دوم، اجاره‌ای و... پای صندوق نمی‌آیند. ممکن است کاندیدای اصلی ما وارد صحنه شود، مردم تصمیم بگیرند که پای صندوق بیایند.»
صوفی البته با تاکید بر شرایط خاص کرونایی کشور، گفته که از هم‌اکنون نمی‌توان درباره انتخابات ۱۴۰۰ اظهارنظر کرد اما به هرحال به نظر می‌رسد چشمان او و دست‌کم بخشی از همفکرانش در جریان اصلاحات از هم‌اکنون به افق ۱۴۰۰دوخته شده و امیدوارند با تغییر شرایط، بار دیگر امکان حضور در عرصه قدرت را به دست بیاورند.