به گزارش همشهری آنلاین به نقل از لوس‌آنجلس تایمز دانشمندان اکنون نسبت به ابتدای شیوع ویروس جدید کرونا که در اواخر سال ۲۰۱۹ در ووهان چین ظهور کرد، به دنبال کشف اسرار متفاوتی هستند.
دانشمندان در آن هنگام به دنبال یافتن منشا ویروس و پیش‌بینی میزان گسترش آن بودند، اما اولویت فعلی بسیاری از پژوهشگران این است که راه‌هایی برای یافتن درمان افراد بیمار و حفاظت از افرادی که دچار عفونت نشده‌اند، بیابند.
یکی از پرسش‌هایی که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است، این است که چه داروهایی واقعا باعث بهبودی بیماران کووید-۱۹ می‌شوند
- چه درمان‌هایی واقعا موثر هستند؟
پزشکان انواع بسیاری از داروها را بر روی بیماران کووید-۱۹ آزمایش کرده‌اند، از جمله داروهایی که برای درمان بیماری‌های دیگر از جمله مالاریا، بیماری‌های خودایمنی و ابولا ساخته شده بودند. با وجودی اینکه این داروها امیدهایی بسیاری برانگیخته‌اند، اما تا به حال درمان معجزه‌آسایی در میان آنها یافته نشده است.
موسسه‌های ملی بهداشت آمریکا (NIH) این هفته نخستین راهنمای درمانی برای کووید-۱۹ را منتشر کردند و به پزشکان هشدار دادند که هنگام تجویز دارو برای بیماران محتاط باشند. سازمان غذا و داروی آمریکا نیز تا به حال هیچ دارویی را برای این بیماری جدید تایید نکرده است و داوری درباره درمان‌های بالقوه مانند داروی رمدسیویر که در اصل برای درمان ابولا ساخته شد و کارآزمایی بالینی آن ادامه دارد، هنوز انجام نشده است.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در حال حاضر توصیه‌ای برای تجویز داروی ضد مالاریای کلروکین یا چند داروی دیگر مورد توجه که کارآزمایی بالینی آنها در حال انجام است، نمی‌کند.
اما این سازمان توصیه می‌کند که پزشکان از تجویز همزمان هیدروکسی کلروکین (یک مشتق کلروکین که برای درمان بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید به کار می‌رود) و آنتی‌بیوتیک آزیترومایسین پرهیز کنند، چرا که خطر بالقوه ایجاد اختلال ریتم قلب را دارند. این سازمان همچنین تجویز ترکیب دو داروی ضد اچ‌آی‌وی (ویروس ایدز) لوپیناویر و ریتوناویر را که با نام تجاری Kaltera به فروش می‌رسند، تایید نمی‌کند.
NIH همچنین مصرف سایر رده‌های دارویی از جمله اینترفرون‌ها، مهارکننده‌های کیناز ادم (Janus kinase) داروهای مهارکننده ACE و داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین را برای درمان کووید-۱۹ توصیه نمی‌کند.
همچنین بر اساس این راهنمای جدید این سازمان از تجویز داروهای کورتیکوستروئیدی یا کورتونی به شکل سیستمیک در اغلب بیماران بستری که وضعیت بحرانی ندارند، باید پرهیز کرد.
این سازمان می‌گوید لازم است کارآزمایی بالینی قطعی انجام شود تا درمان‌های موثر برای بیماران کووید-۱۹ تعیین شوند.
یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای یافتن درمان‌های موثر برای کووید-۱۹ آزمایش داروهایی است که قبلا در بیماری‌های دیگر بی‌خطر بودنشان ثابت شده است. پژوهشگران از جمله داروهای ضد انعقاد را برای بیماران امتحان می‌کنند، چرا که ممکن است به حل کردن لخته‌های خونی ایجاد شده در رگ‌های برخی از بیماران کووید-۱۹ در وضعیت بحرانی کمک کند.
البته داروها تنها گزینه درمانی برای بیماران کروناویروس نیستند. شیوه ساده‌ای که برخی از مراکز درمانی در آمریکا امتحان می‌کنند، به شکم خواباندن بیماران است به این امید که قرار دادن آنها در این وضعیت به تخلیه ریه‌ها از مایعات و بهبود اکسیژن خون بیماران کمک کند. NIH این شیوه را برای بیماران متصل به دستگاه تنفس مصنوعی که با این وجود اکسیژن خونشان افزایش نمی‌یابد، توصیه می‌کند.
پژوهشگران می‌گویند جستجو در میان انبوه اطلاعاتی که درباره این داروها منتشر می‌شود و تعیین اینکه نتایج کدام بررسی‌ها معتبر است، چالش بزرگی در پیشرفت در این زمینه است.
به گفته آنها انواع روش‌های درمانی بر روی بیماران کووید-۱۹ امتحان شده‌اند، مشکل تعیین کردن این است که کدام از این روش‌ها واقعا تاثیربخش هستند یا نه یا میزان تاثیربخشی‌شان چقدر است.