به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از گیزمگ نوشت: در پی ابراز تمایل پژوهشگران به استفاده از خون افراد بهبودیافته برای درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا، پژوهشگران دانشگاه راکفلر نیز تصمیم گرفته‌اند به این روش درمان اعتماد کنند.
آن‌ها در این پژوهش، پادتن‌های خاصی را از خون افراد بهبودیافته به کار می‌گیرند تا قوی‌ترین پادتن‌ها را پیدا کنند و درمانی برای کووید-۱۹ ارائه دهند.
سازمان غذا و داروی آمریکا در ماه مارس، روش «پلاسمادرمانی» را برای درمان کووید-۱۹ تایید کرد. در این روش، نمونه خون بیماران دو هفته پس از بهبودی آن‌ها گرفته می‌شود. سپس گلبول‌های قرمز جدا می‌شوند تا فقط پلاسمای شامل پادتن‌های ایمنی باقی بماند.
اگرچه پلاسمادرمانی در بهبود بیماران مبتلا به کوویدـ۱۹ موثر است، اما محدودیت‌هایی نیز برای این درمان وجود دارد. اهدای خون یک بیمار فقط می‌تواند پلاسمای مورد نیاز برای درمان دو بیمار را تامین کند به همین دلیل هر قدر این روش موثر باشد با محدودیت همراه است.
نتایج به‌کارگیری این روش نیز متناقض است. پژوهشگران دانشگاه راکفلر باور دارند که دلیل این تناقض یکسان نبودن قدرت پادتن‌هاست. در نتیجه اگر خون یک نفر پادتن‌های زیادی را در خود داشته باشد، تضمینی وجود ندارد که این پادتن‌ها قدرت زیادی دارند.
پاول بینیاس، از پژوهشگران این پروژه، گفت: هنگامی که نمونه خون بیماران بهبودیافته را آزمایش کردیم، دریافتیم که تفاوت زیادی میان پادتن‌های کوویدـ۱۹ وجود دارد. سطح پادتن در برخی افراد آنقدر پایین است که پلاسما غیرفعال می‌شود.
پژوهشگران از بررسی پژوهش‌های پیشین که برای آزمایش پادتن‌های پلاسما انجام شده‌اند، دریافتند که معمولا حدود ۵ درصد اهداکنندگان سطح بالایی از پادتن را در خون خود دارند. خون این گروه از افراد، پادتن‌هایی موسوم به bNAbs را در خود جای داده است.
پژوهشگران علاوه بر ابداع یک فرایند کارآمد برای بررسی نمونه‌های خون و یافتن قوی‌ترین پادتن، نوعی فناوری ارائه داده‌اند که bNAbs را پیدا می‌کند تا یک روش کلی درمان ارائه دهد.
نتایج ابتدایی این آزمایش اثر مثبتی داشته است و پژوهشگران قصد دارند آزمایش‌های بزرگ‌تری را برای بررسی آن آغاز کنند.
پژوهشگران دانشگاه راکفلر اکنون برای درمان کوویدـ۱۹ به نمونه خون افراد بهبودیافته نیاز دارند تا قوی‌ترین نوع پادتن را پیدا کنند.