به گزارش همشهری آنلاین، ایرنا به نقل از ساینس‌دیلی نوشت: در انتهای کروموزوم‌ها دنباله‌ای از جنس دی‌ان‌ای وجود دارد که با عنوان تلومر شناخته می‌شوند و وظیفه محافظت از کد دی‌ان‌ای موجود در ژنوم را برعهده دارند و در فرایند پیری نیز اثرگذارند.
طول این دنباله‌ها با هر بار تقسیم سلول کوتاه‌تر می‌شود، اما محققان امیدوارند از طریق دست‌ورزی این رخداد بتوانند فرایند پیری و پیامدهای نامطلوب آن را تغییر دهند.
محققان با بررسی بیش از هزار ترکیب شیمیایی شناخته‌شده توانستند مولکول‌هایی را شناسایی کنند که قابلیت پایدارسازی آنزیمی موسوم به تلومراز را دارند. این آنزیم موجب تثبیت و یکپارچگی ساختار تلومرها می‌شود.
سپس محققان سلول‌های بنیادی انسان را به بدن موش‌ها وارد کردند تا ژنی موسوم به PARN دچار جهش شود. بر اثر این جهش ژنتیکی، آنزیم تلومراز دچار ناپایداری می‌شود و در نتیجه طول تلومرها کاهش می‌یابد.
در مرحله بعد با استفاده از ترکیبات شیمیایی منتخب به درمان این جهش ژنتیکی پرداختند و توانستند موثرترین مولکول را برای ترمیم طول تلومرهای سلول‌های بنیادی شناسایی کنند.
اکنون محققان در تلاش هستند تا اثرگذاری و ایمنی این مولکول‌ها را برای درمان بیماری‌های ناشی از کوتاه شدن تلومرها و در نهایت جلوگیری از پیری به اثبات برسانند و آن را برای آزمایش‌های بالینی آماده کنند.