تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۱۰:۲۹

لیلا داودی: چقدر این تیم دیر راه افتاد و چقدر دیر یادش آمد که باید در برابر تماشاگران خودی، زیبا بازی کند.

بارسلونا در این فصل لالیگا، فرصت‌های بسیاری را از دست داد که دو تساوی بدون گل با ختافه و اسپانیول در نیوکمپ، آخرین آنها بود. تماشاگران بارسا دیگر یادشان رفته بود در این ورزشگاه گل ببینند. روزهای پرافتخار بارسلونا در فصل 2006-2005 اصلا برای هواداران تکرار نشد.

آنها وقتی بازی سنتی با رئال را در نیوکمپ واگذار کردند، دور جام قهرمانی این فصل خط کشیدند؛ اما در اوج یأسشان هم امیدوار بودند اتفاق تازه‌ای بیفتد و این تیم دوباره جان بگیرد؛ اما این آرزو، محال بود.

هواداران تا دیشب بازی زیبایی از تیم محبوبشان ندیدند. دستمال‌های سفیدی که روی دست هواداران می‌رقصید، نشان می‌داد آنها چقدر از بازی تیم ناراضی هستند. 57 هزار تماشاگری که بلیت این بازی را از ابتدای فصل خریده بودند و نمی‌توانستند مسابقه خانگی تیمشان را فراموش کنند، تا گل پنجم بارسا برای این تیم شادی نکردند. شاید اگر زننده گل چهارم تیم هم کسی غیراز بازیکن محبوب آنها می‌بود، باز هم بی‌تفاوت می‌نشستند و در برد تلخ تیم خود اشک می‌ریختند. همه آنها که به کاتالونیا رفته‌اند و از تعصب عجیب مردم این ایالت خبر دارند، می‌دانند برای آنها چقدر تحمل دیدن شادی مادریدی‌ها سخت است.

هواداران بارسا به این دلیل نسبت به طوفان تیمشان و برد قاطع 6 بر صفر آبی‌ و اناری‌ها بی‌تفاوت بودند که می‌دانستند چند دقیقه بعد از بازی آنها رئال جشن قهرمانی می‌گیرد و آن وقت بازی چهارشنبه‌شب چقدر برای بارسلونا تحقیرآمیز می‌شود. بازی در سانتیاگو برنابئو آن هم در حالی که رئال پیش از این بازی قهرمان شده است. دیگر شاید هیچ‌یک از هواداران بارسا جرات سفر به مادرید را نداشته باشند. چطور می‌شود در میان 80 هزار تماشاگری که برای شرکت در جشن قهرمانی تیم محبوبشان به سانتیاگو برنابئو می‌آیند، نفس کشید؟

نوشدارو پس از مرگ بارسا

بازی بارسلونا و والنسیا در حالی آغاز شد که همه به بازی چند هفته قبل این دو تیم در جام حذفی فکر می‌کردند. دیداری که در این ورزشگاه به تساوی یک – یک ختم شد تا راه برای صعود والنسیا به فینال جام حذفی اسپانیا هموار شود.

هنوز 4 دقیقه از آغاز بازی نگذشته بود که حرکت مسی با سوت مالنکو، داور بازی و اعلام ضربه پنالتی همراه شد و یک دقیقه بعد، این جوان آرژانتینی گل اول بازی را در میان سکوت خرد‌کننده نیوکمپ به ثمر رساند. گل دقیقه 8 ژاوی و گل‌های دقایق 14 و 58 آنری هم همین عاقبت را داشتند. هواداران به‌خود حق می‌دادند با بازیکنانی که تمام آرزوهای آنها را برای قهرمانی در جام‌های مختلف به باد داده بودند، اینگونه برخورد کنند.

 اگر زننده گل پنجم بارسا کسی غیر از بویان کرکیچ می‌بود، شاید داستان هیچ تغییر نمی‌کرد؛ اما چه می‌شود کرد که مردم بارسلون، این جوان کاتالانی را به شدت دوست دارند. به همین دلیل گلهای پنجم و ششم بارسا با تشویق نصفه و نیمه تماشاگران همراه شد. اگرچه بارسا در بازی دیشب به یک پیروزی قاطع دست یافت؛ اما این برد که شدیدترین انتقام برای شکست در جام حذفی بود هم باعث نشد آنها از خود بی‌خود شوند. هواداران بارسا می‌دانستند حتی این برد هم سایه هیچ جامی را به سر آنها نخواهد آورد.

قهرمانی در پامپلونا

دقایقی پس از پایان این بازی، رئال در خانه اوساسونا به میدان رفت. دیداری که با خوش‌شانسی رئالی‌ها با برتری 2 بر یک به پایان رسید.

40 هزار نفر به ورزشگاه کوچک رینو ده‌ناوارا آمده بودند تا این بازی را ببینند. در حالی که مردم مادرید در تدارک برپایی جشنی باشکوه برای تیم اول شهر خود بودند، بازی تا دقیقه 87 با برتری یک بر صفر میزبان پیش ‌رفت. گلی که پونال در دقیقه 83 از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده بود، تمام برنامه‌های جشن مادریدی‌ها را هم زده بود؛ اما بازی با همین نتیجه به پایان نرسید. آرین روبن در دقیقه 87 و ایگواین در دقیقه 89 دو گل برای رئال زدند تا درهای بهشت در 3 دقیقه به روی مادریدی‌ها باز شود.

جشن در نیمه‌شب

پایان بازی با این نتیجه به معنای پایان کار این فصل و سی‌ و یکمین قهرمانی لالیگا برای رئال مادرید بود. با پایان بازی، ‌هزاران نفر از مردم مادرید که دور تا دور فواره مشهور شهر مادرید جمع شده بودند، منتظر ماندند تا بازیکنان محبوبشان فاصله نسبتا کوتاه پامپلونا تا مادرید را طی کرده و در سکویی که برای برپایی جشن در کنار این فواره ایجاد شده بود، جشن قهرمانی را آغاز کنند. جشن نیمه‌شب رئال و هوادارانش در عین حال که تا ساعات ابتدایی بامداد طول کشید؛ اما کاملا بی‌خطر بود و بدون دردسر برای پلیس به پایان رسید.

ال‌کلاسیکو

این بار ال‌کلاسیکو طعمی خاص دارد. بارسلونا نه برای جام و نه برای امتیاز که فقط برای اعاده حیثیت و آرام کردن دل هوادارانش به مادرید می‌رود تا با رئال بازی کند. سانتیاگوبرنابئو بی‌تردید همه 80 هزار و 400 صندلی خود را در اشغال تماشاگران خواهد دید. تماشاگرانی که می‌خواهند در مراسم اهدای جام قهرمانی به تیم محبوبشان حضور داشته باشند.30 دقیقه بامداد پنجشنبه، بارسلونا در سانتیاگو برنابئو میهمان رئال مادرید است و به تنها چیزی که فکر می‌کند این است که با پیرزوی بر میزبان، هم انتقام بازی رفت در نیوکمپ را بگیرد و هم جشن قهرمانی رقیب سنتی را خراب کند.